Tetralysal

1. Tetralysal co to jest
2. Dawkowanie preparatu
3. Możliwe skutki uboczne
4. Interakcje z alkoholem
5. Tetralysal w ciąży
6. Tetralysal a karmienie piersią
7. Środki ostrożności
8. Interakcje z innymi lekami

Tetralysal co to jest

Tetralysal to antybiotyk stosowany w dermatologii i wenerologii. Jest dostępny w postaci kapsułek twardych. Występuje w dawkach Tetralysal 300 mg oraz 150 mg, w opakowaniach po 16 sztuk. Produktu nie można kupić bez recepty, nie podlega również refundacji.

W leku zastosowano substancję czynną limecyklinę. Dodatkowo w składzie znajdują się żółcień chinolinowa, a w kapsułkach 150 mg także laktoza. Preparat należy do leków z grupy tetracyklin. Charakteryzuje się działaniem przeciwbakteryjnym. Stosuje się go w walce z powodującymi trądzik bakteriami Propionibacterium acnes. Lek działa również przeciwzapalnie poprzez hamowanie aktywności granulocytów wielojądrzastych. Zmniejsza liczbę krost, grudek, cyst i nacieków u pacjentów walczących z trądzikiem poprzez unieczynnienie lipazy bakteryjnej i jednoczesne powstrzymanie syntezy nowych cząstek enzymu, tym samym zmniejszając wytwarzanie wolnych kwasów tłuszczowych. Limecyklina bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, a jej maksymalne stężenie odnotowuje się po upływie od 3 do 4 godzin po przyjęciu leku. Stężenie terapeutyczne jest z kolei obserwowane już po upływie godziny od podania.

Pełny skład preparatu

1 kapsułka twarda Tetralysal zawiera 204 mg limecykliny. Taka ilość substancji czynnej odpowiada 150 mg tetracykliny.
Substancje pomocnicze to: magnezu stearynian, krzemionka uwodniona precypitat, skrobia kukurydziana, laktoza.
Skład kapsułki żelatynowej: żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), erytrozyna (E 127), żółcień chinolinowa (E 104).

Wskazania do stosowania

Tetralysal często stosowany jest jako antybiotyk na trądzik pospolity o średnim lub ciężkim przebiegu. Przepisywany jest pacjentom, na skórze których występują zmiany zapalne takie, jak: grudki, krostki, guzki, nacieki, cysty. Preparat wykorzystywany jest także w leczeniu trądziku różowatego.

Kiedy nie stosować tego leku

Pewne dolegliwości wykluczają możliwość stosowania Tetralysal. Nie powinni zażywać go pacjenci:

• u których stwierdzono nadwrażliwość na którąkolwiek substancję zawartą w kapsułkach,
• u których występowały reakcje alergiczne po podaniu antybiotyków z grupy tetracyklin,
• stosujący jednocześnie retinoidy podawane ogólnie,
• kobiety w okresie ciąży i karmienia piersią.

Dawkowanie preparatu

Dawkowanie Tetralysal ustalane jest przez lekarza dermatologa. Dobiera on dawkę do indywidualnych potrzeb pacjenta, oceniając intensywność zmian. Specjalista decyduje również, jak długo stosować Tetralysal. Kapsułki należy połykać w całości popijając odpowiednią ilością wody. Pozwala to zminimalizować ryzyko podrażnienia, a także owrzodzeń przełyku. Nie odnotowano istotnego wpływu mleka ani posiłków na wchłanianie preparatu.

U pacjentów dorosłych oraz dzieci powyżej 12 lat schemat leczenia zależny jest od przyczyny i wygląda następująco:

• długotrwałe leczenie trądziku pospolitego: lek należy stosować przez okres 12 tygodni w dawce 300 mg na dobę,
• leczenie trądziku różowatego: początkowo zalecana jest dawka dobowa 600 mg przez pierwsze 10 dni terapii, a następnie 300 mg na dobę przez okres od 3 do 6 miesięcy.

U dzieci poniżej 12 roku życia nie określono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania leku. Preparatu nie należy stosować u dzieci, które nie ukończyły 8 lat, ponieważ występuje ryzyko pogorszenia stanu uzębienia. Obserwowano trwałe przebarwienia zębów, a także hipoplazję szkliwa.

Możliwe skutki uboczne

Po przyjęciu preparatu u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, a ich wystąpienie, nasilenie i częstotliwość uzależnione są od indywidualnych cech. Często zgłaszane skutki uboczne Tetralysal obejmowały:

• bóle brzucha,
• nudności,
• biegunkę,
• bóle głowy.

Wiele skutków ubocznych ma nieznaną częstość występowania. Ulotka Tetralysal wymienia:

• problemy ze wzrokiem: zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, a także trwałą utratę wzroku,
• zaburzenia obserwowane w obrębie badań laboratoryjnych: małopłytkowość, neutropenię, anemię hemolityczną, eozynofilię, ale także inne zaburzenia hematologiczne,
• wymioty,
• bóle w górnej części jamy brzusznej,
• stan zapalny jelita cienkiego oraz okrężnicy,
• zapalenie języka,
• zapalenie trzustki,
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit,
• gorączkę,
• zapalenie pochwy,
• kandydozę,
• blastomykozę,
• nadwrażliwość,
• ciężkie reakcje anafilaktyczne,
• obrzęk naczynioruchowy,
• pokrzywkę,
• żółtaczkę,
• zapalenie wątroby,
• podniesiony poziom aktywności aminotransaminaz,
• zwiększenie we krwi aktywności alkalicznej fosfatazy,
• podniesiony poziom bilirubiny we krwi,
• nadciśnienie wewnątrzczaszkowe,
• zawroty głowy,
• nadwrażliwość na światło,
• zmiany w obrębie skóry: świąd, wysypkę rumieniowatą, wysypkę, wzmożone i uporczywe swędzenie skóry, zespół Stevensa- Johnsona, zapalenie skóry, a także toksyczną martwicę naskórka.

W wypadku wystąpienia nadciśnienia wewnątrzczaszkowego należy natychmiast zaprzestać zażywania preparatu.

Ulotka zwraca także uwagę na działania uboczne wszystkich leków z grupy tetracyklin. Należą do nich niedorozwój szkliwa oraz przebarwienia zębów u dzieci poniżej 8 roku życia, hiperazotemia nerkowa związana z efektem antyanabolicznym, zaburzenia hematologiczne jak anemia hemolityczna, eozynofilia i inne.

W kontekście działań niepożądanych należy zwrócić szczególną uwagę na wystąpienie biegunki. Jeżeli pojawiła się ona w trakcie przyjmowania leku bądź w okresie kilku tygodni po zakończeniu leczenia, należy rozważyć, czy u pacjenta nie doszło do rzekomobłoniastego zapalenia jelita. W lekkich przypadkach pacjent najczęściej nie wymaga interwencji lekarskiej, a stan zapalny ustępuje po zakończeniu leczenia. W cięższym przebiegu może okazać się konieczne wdrożenie metronidazolu lub wankomycyny. W przypadku wystąpienia biegunki nie należy stosować środków zapierających i takich, których zadaniem jest hamowanie perystaltyki jelit.

Interakcje z alkoholem

W ulotce nie wskazano informacji, które świadczyłyby o bezpieczeństwie lub zagrożeniach, jakie niesie ze sobą łączenie leku Tetralysal oraz alkoholu. Mimo to należy zachować szczególną ostrożność, a najlepiej zasięgnąć opinii lekarza lub farmaceuty.

Tetralysal w ciąży

Leku nie wolno stosować u kobiet ciężarnych. Substancja czynna przenika przez barierę łożyskową i może mieć wpływ na rozwijający się płód. Stosowanie Tetralysal w ciąży stwarza ryzyko hipoplazji szkliwa i dyschromii u dziecka.

Tetralysal a karmienie piersią

Znajdująca się w leku limecyklina przenika do mleka kobiecego wraz ze swoimi metabolitami. Jej ilości w mleku matki są na tyle duże, że mogą doprowadzić do hipoplazji szkliwa i dyschromii zębów dziecka. W związku z tym nie zaleca się stosowania preparatu przez kobiety karmiące piersią.

Środki ostrożności

Przyjmowanie leku wymaga zachowania szczególnej ostrożności w związku z promieniowaniem UV. Podczas stosowania antybiotyku Tetralysal należy unikać promieniowania słonecznego i solariów, gdyż może wystąpić działanie fototoksyczne. Jeżeli pacjent zauważy zmiany w postaci rumienia lub pęcherzy należy natychmiast zaprzestać stosowania preparatu. Mogą one być początkowym stadium zmian skórnych stanowiących zagrożenie dla życia.

Producent ostrzega, że stosowanie preparatu po upływie jego terminu ważności może skutkować wystąpieniem kwasicy kanalikowo-nerkowej. Objawy ustępują jednak po zakończeniu przyjmowania leku.

Stosowanie antybiotyku u pacjentów cierpiących na niektóre schorzenia wymaga zachowania dodatkowych środków ostrożności. Dotyczy to:

• osób, u których występują problemy z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Przyjęcie zbyt dużej ilości preparatu może skutkować działaniem hepatotoksycznym,
• pacjentów cierpiących na miastenię, ponieważ jej objawy mogą nasilić się na skutek przyjmowania leku,
• w przypadku tabletek 150 mg osób, u których stwierdzono nietolerancję galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp, lub które chorują na zespół złego wchłaniania glukozy- galaktozy.

Interakcje z innymi lekami

Producent wskazuje, że Tetralysal nie może być stosowany łącznie z niektórymi lekami. Nie należy podawać kapsułek pacjentom, którzy leczeni są retinoidami. Niesie to istotny wzrost ryzyka wystąpienia nadciśnienia śródczaszkowego. Efekt ten może pojawić się także na skutek połączenia preparatu z witaminą A w dawce większej, niż 10000 IU/dziennie.

Ponadto niektóre substancje mogą wpływać na stopień przyswajalności Tetralysal w organizmie pacjenta. Zaobserwowano, że prawidłowe wchłanianie limecykliny może zostać zaburzone przez jednoczesne przyjmowanie leków zobojętniających takich, jak wodorotlenki oraz sole magnezu, wapnia i glinu, a także na skutek równoczesnego stosowania węgla aktywnego, kolestyraminy, sukralfatu, chelatów bizmutu bądź preparatów zawierających jony żelaza. Wchłanianie Tetralysal może się obniżyć przez przyjmowanie leków o działaniu podnoszącym poziom pH w żołądku, a także w skutek stosowania dydanozy.

Ryzyko wystąpienia interakcji zachodzi także w połączeniu z induktorami enzymów, w szczególności gdy przyjmowane są barbiturany, karbamazepina czy fenytoina. Preparaty te wpływają na działanie enzymów w wątrobie, a tym samym mogą przyspieszać rozkład tetracyklin, zmniejszając okres ich półtrwania w organizmie. W związku z tym należy zachować odstęp 2 h pomiędzy podaniem Tetralysal a induktorów enzymów.

Istnieje ryzyko zmiany działania niektórych preparatów przez limecyklinę. Wśród substancji, których działanie może zostać nasilone, znajdują się doustne leki przeciwzakrzepowe będące pochodnymi kumaryny, doustne leki przeciwcukrzycowe, cytostatyki oraz glikokortykosteroidy. Nie zaleca się także łączenia Tetralysal z penicyliną i antybiotykami beta-laktamowymi, ponieważ substancja czynna preparatu może wpływać na ich właściwości bakteriobójcze.

Szczególne ryzyko dotyczy łączenia tetracyklin i metoksyfluranu. Takie skojarzenie prowadzi do wzrostu ryzyka niewydolności nerek – wystąpiły przypadki śmiertelne.

Dystrybutor na terenie Polski: Galderma Polska Sp. z o.o.