Sympramol tabl. drażowane(50 mg) - 90 szt.

Doustnie. Dorośli: zwykle 50 mg dichlorowodorku opipramolu rano i w południe oraz 100 mg dichlorowodorku opipramolu wieczorem. W zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg dichlorowodorku opipramolu i podawać raz na dobę, na noc lub dawkę można zwiększyć do 100 dichlorowodorku opipramolu i podawać do 3 razy na dobę. Dzieci powyżej 6 rż.: 3 mg dichlorowodorku opipramolu/kg mc. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, to zalecenia dotyczące dawkowania należy traktować tylko jako wskazówkę. Preparat należy stosować regularnie przez co najmniej 2 tyg.; zalecany średni czas leczenia wynosi 1-2 mies. Sposób podania. Tabletki należy popijać płynem (wodą, sokiem owocowym).

Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.

1. Co to jest Sympramol i w jakim celu się go stosuje

Sympramol jest lekiem przeciwlękowym i uspokajającym.
Sympramol stosuje się w leczeniu:
− zaburzeń lękowych uogólnionych (lęk charakteryzujący się nadmiernym i niekontrolowanym
   martwieniem się o sprawy codzienne),
− zaburzeń występujących pod postacią somatyczną (fizyczny dyskomfort niezwiązany lub
   niedostatecznie związany z fizyczną przyczyną).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Sympramol

Kiedy nie stosować leku Sympramol:
− jeśli pacjent ma uczulenie na dichlorowodorek opipramolu lub którykolwiek z pozostałych składników
   tego leku (wymienionych w punkcie 6);
− jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (substancje stosowane w leczeniu,
   np. depresji);
− jeśli pacjent wykazuje ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi lub
   psychotropowymi;
− jeśli pacjent wykazuje ostre splątanie (dezorientację), pobudzenie z omamami i czasami ciężkimi
   zaburzeniami fizycznymi (tzw. delirium);
− jeśli pacjent ma ostre zatrzymanie moczu;
− jeśli pacjent ma rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu;
− jeśli pacjent ma niedrożność porażenną jelita;
− jeśli pacjent ma jaskrę z wąskim kątem przesączania, która nie jest leczona;
− jeśli pacjent ma niektóre uszkodzenia serca (występujący wcześniej blok przedsionkowo-komorowy
   wyższego stopnia, nadkomorowe albo komorowe zaburzenia przewodzenia);

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Sympramol:
− jeśli pacjent ma chorobę wątroby i nerek;
− jeśli pacjent ma zwiększoną predyspozycję do występowania drgawek (z powodu m.in.: uszkodzenia
   mózgu różnego pochodzenia, padaczki, alkoholizmu);
− jeśli pacjent ma rozrost gruczołu krokowego bez zalegania moczu;
− jeśli pacjent ma zaburzenia wytwarzania krwinek;
− jeśli pacjent ma niedostateczne zaopatrzenie mózgu w krew (niewydolność naczyń mózgowych);
− jeśli pacjent ma wcześniejsze uszkodzenie serca, szczególnie zaburzenie przewodzenia. W takim
   przypadku pacjent może być leczony lekiem Sympramol tylko pod warunkiem regularnego badania
   zapisu EKG.

Ponieważ podczas leczenia tabletkami z opipramolem mogą występować (bardzo rzadko) zmiany w obrazie
krwi (neutropenia, agranulocytoza), należy badać obraz krwi, szczególnie jeśli wystąpi gorączka, infekcje
grypopodobne czy zapalenie migdałków.

Należy natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią alergiczne reakcje skórne.

Podczas długotrwałego leczenia wskazane jest wykonanie badań czynności wątroby.

Sympramol a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy wziąć pod uwagę następujące oddziaływania z innymi lekami:
− Sympramol może nasilać działanie leków stosowanych w leczeniu niektórych zaburzeń
   psychicznych (neuroleptyki, np. fenotiazyny), niektórych leków nasennych, przeciwbólowych
   i uspokajających (tzw. leków nasennych, leków stosowanych w znieczuleniu ogólnym i leków
   przeciwlękowych, jak np. barbiturany, benzodiazepiny).
− Sympramol może także nasilać działanie silnych leków antycholinergicznych (takich jak np. leki
   stosowane w chorobie Parkinsona).
− Jednoczesne przyjmowanie leku Sympramol i niektórych leków stosowanych w leczeniu depresji -
   inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, szczególnie fluoksetyny i fluwoksaminy, może
   prowadzić do wzajemnego nasilenia działania tych leków i spowodować reakcje niepożądane. Jeśli
   będzie to konieczne, lekarz zmniejszy dawkę leku Sympramol.
− Jednoczesne przyjmowanie leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (np. beta-
   adrenolityków, jak propranolol) lub zaburzeń rytmu serca(np. leków przeciwarytmicznych klasy
   IC), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (do których należy także substancja czynna
   leku Sympramol) oraz leków wpływających na enzymy wątrobowe, może zmieniać stężenia
   substancji czynnej leku Sympramol we krwi.
− Jednoczesne podanie leków stosowanych w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych
   (neuroleptyków, np. haloperydolu i rysperydonu) może zwiększać stężenie substancji czynnej leku
   Sympramol we krwi.
− Niektóre leki nasenne (barbiturany) i leki stosowane w leczeniu drgawek padaczkowych mogą
   zmniejszać stężenie substancji czynnej leku Sympramol we krwi, a zatem i zmniejszać działanie
   lecznicze. Jeśli będzie to konieczne, lekarz dostosuje dawkę leku Sympramol.
− Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Sympramol, co najmniej 14 dni wcześniej, należy odstawić
   inhibitory MAO. Podobnie, Sympramol należy odstawić przed włączeniem do leczenia inhibitorów
   MAO.

Sympramol z jedzeniem, piciem i alkoholem
Jednoczesne spożywanie alkoholu może powodować senność.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Sympramol może być stosowany w ciąży, szczególnie w pierwszych trzech miesiącach ciąży, dopiero gdy
lekarz szczegółowo rozważy korzyści i ryzyko.

Sympramol nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, gdyż substancja czynna
w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli jednak leczenie jest wówczas konieczne, to należy
zaprzestać karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Reakcje na lek różnią się u różnych osób, ale zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn może być
zaburzona. Dotyczy to zwłaszcza początku terapii oraz zmiany leku na inny. Pacjent może nie być w stanie
odpowiednio szybko reagować lub precyzyjnie działać w nieoczekiwanych i nagłych sytuacjach. W takim
wypadku nie należy prowadzić samochodu ani innych pojazdów. Nie należy posługiwać się narzędziami
elektrycznymi ani obsługiwać maszyn. Alkohol może dodatkowo zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów.

Lek Sympramol zawiera laktozę jednowodną i sacharozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Sympramol zawiera benzoesan sodu (E 211)
Lek zawiera 0,100 mg benzoesanu sodu w jednej tabletce.

3. Jak stosować Sympramol

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to zazwyczaj stosuje się następujące dawki:

Dorośli
Dorośli przyjmują zwykle 1 tabletkę leku Sympramol rano i 1 tabletkę w południe oraz 2 tabletki wieczorem
(co odpowiada 50 mg dichlorowodorku opipramolu rano, 50 mg w południe i 100 mg wieczorem).
Po konsultacji z lekarzem oraz w zależności od skuteczności i tolerancji leku, dawkę można zmniejszyć do
1 lub 2 tabletek leku Sympramol (co odpowiada 50 – 100 mg dichlorowodorku opipramolu) przyjmowanych
raz na dobę, zazwyczaj wieczorem, lub zwiększyć do 2 tabletek (co odpowiada 100 mg dichlorowodorku
opipramolu) przyjmowanych do 3 razy na dobę.

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 6 lat
Dzieci w wieku powyżej 6 lat otrzymują około 3 mg dichlorowodorku opipramolu na kilogram masy ciała.
Należy ustalić z lekarzem dokładną dawkę.
Doświadczenie dotyczące leczenia dzieci lekiem Sympramol jest ograniczone, dlatego zalecana dawka
stanowi jedynie sugestię.

Leczenie dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat musi zawsze odbywać się pod kontrolą lekarza.

Tabletki należy popijać płynem (wodą, sokiem owocowym).

Czas trwania leczenia
Działanie terapeutyczne leku Sympramol nie jest natychmiastowe, a zmiany nastroju następują stopniowo,
dlatego lek należy przyjmować regularnie przez co najmniej 2 tygodnie.
Lekarz zadecyduje o czasie trwania leczenia. Zalecany średni czas leczenia wynosi od 1 do 2 miesięcy.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Sympramol
Po zażyciu zbyt dużej dawki leku Sympramol, w ciągu kilku godzin mogą wystąpić następujące objawy
zatrucia:
− zaburzenia układu sercowo-naczyniowego (przyspieszona lub zwolniona akcja serca, zaburzenia
   rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia krwi, rzadko zatrzymanie serca);
− zaburzenia psychiczne i (lub) neurologiczne (pobudzenie, przemijające stany splątania, narastający
   lęk, wstrząs, śpiączka);
− zaburzenia motoryczne [osłupienie, drgawki, brak koordynacji ruchów (ataksja)];
− inne zaburzenia (bezsenność, senność, zawroty głowy, problemy z oddawaniem moczu - skąpomocz,
   bezmocz; zaburzenia oddychania).

Należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub udać się do najbliższego szpitala w przypadku zażycia
znacznie większej niż zalecana dawki leku Sympramol, jak również podejrzenia zatrucia.

Dzieci są bardziej wrażliwe na przedawkowanie, dlatego w razie nawet nieznacznego przedawkowania
należy skontaktować się z lekarzem.

Należy wziąć pod uwagę, że nawet po niewielkim przedawkowaniu zdolność reagowania jest bardziej
zaburzona niż po przyjęciu zwykłej dawki.

Pominięcie zastosowania leku Sympramol
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. Należy przyjąć następną
dawkę leku zgodnie z zaleceniem lekarza.

Przerwanie stosowania leku Sympramol
Zanim pacjent zdecyduje się przerwać lub przedwcześnie zakończyć leczenie lekiem Sympramol z powodu
jego działań niepożądanych, musi skonsultować się z lekarzem. Jeśli leczenie ma być przerwane, to powinno
odbywać się to stopniowo poprzez powolne zmniejszanie dawki.
Należy unikać nagłego odstawienia leku Sympramol zażywanego przez długi czas w dużych dawkach, gdyż
może to wywołać objawy odstawienia, takie jak: niepokój, pocenie się, nudności, wymioty i zaburzenia snu.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco:

Bardzo często: u więcej niż 1 na 10 leczonych pacjentów
Często: u mniej niż 1 na 10, ale więcej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów
Niezbyt często: u mniej niż 1 na 100, ale więcej niż u 1 na 1000 leczonych pacjentów
Rzadko: u mniej niż 1 na 1000, ale więcej niż u 1 na 10 000 leczonych pacjentów
Bardzo rzadko: u mniej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów, w tym pojedyncze
                       przypadki

Często:
szczególnie na początku leczenia: zmęczenie, uczucie suchości w ustach i zatkanego nosa, obniżone
ciśnienie krwi (niedociśnienie), spadek ciśnienia krwi podczas zmiany pozycji na stojącą (niedociśnienie
ortostatyczne).

Niezbyt często:
zaburzenia seksualne u mężczyzn, (zaburzenia wytrysku; impotencja), drżenia, niewyraźne widzenie,
(zaburzenia akomodacji oka), zaburzenia w oddawaniu moczu, senność, zwiększenie masy ciała, wzmożone
pragnienie, zaparcia, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, skórne reakcje
alergiczne (wysypka, pokrzywka), zaburzenia rytmu serca (częstoskurcz, kołatanie serca), zawroty głowy.

Rzadko:
zmiany morfologii krwi, zwłaszcza leukopenia; mlekotok u kobiet, pobudzenie, pocenie się, zaburzenia snu,
ból głowy, zaburzenia czucia dotyczące skóry (parestezje), splątanie i majaczenie (zwłaszcza u pacjentów
w podeszłym wieku), niestrawność, zaburzenia smaku, niedrożność jelita (niedrożność porażenna jelita),
nudności, wymioty, obrzęki, zapaść sercowo-naczyniowa, zaburzenia przewodzenia w sercu, nasilenie
istniejącej niewydolności serca, zatrzymanie moczu.

Bardzo rzadko:
utrata białych krwinek we krwi (agranulocytoza), jaskra z wąskim kątem przesączania (napady jaskry), lęk,
zaburzenia koordynacji ruchów (dyskineza, ataksja), niezdolność spokojnego siedzenia (akatyzja), choroby
nerwów obwodowych (polineuropatie), napady padaczki, utrata włosów, ciężkie zaburzenie czynności
wątroby, po długotrwałym leczeniu - żółtaczka i przewlekłe uszkodzenie wątroby.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Tel.: + 48 22 49 21 301,
Faks: + 48 22 49 21 309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Sympramol

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować leku Sympramol po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i tekturowym
pudełku po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Warunki przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Sympramol

- Substancją czynną leku jest dichlorowodorek opipramolu.
  Jedna tabletka drażowana zawiera 50 mg dichlorowodorku opipramolu.

- Pozostałe składniki to:
  Rdzeń tabletki
  Skrobia kukurydziana
  Laktoza jednowodna
  Powidon K 30
  Celuloza mikrokrystaliczna
  Talk
  Magnezu stearynian

  Otoczka tabletki
  Szelak
  Talk
  Wapnia węglan
  Sacharoza
  Kaolin lekki (biała glinka)
  Guma arabska
  Tytanu dwutlenek (E171)
  Żelaza tlenek czerwony (E172)
  Opaglos 6000 NS (wosk żółty Carnauba, wosk
  biały)
  Sodu benzoesan (E 211)
  Powidon K 30

Jak wygląda Sympramol i co zawiera opakowanie
Tabletki drażowane leku Sympramol są okrągłe, powlekane, czerwonawe.
Sympramol jest dostępny w opakowaniach zawierających 20, 40, 60 i 90 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Symphar Sp. z o.o.
ul. Koszykowa 65
00-667 Warszawa

Wytwórca
Klocke Pharma-Service GmbH

Strasburger Strase 77

77767 Appenweier

Niemcy

lub

Symphar Sp. z o.o.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa

Data ostatniej aktualizacji ulotki: grudzień 2020