Ryspolit roztw. doustny(1 mg/ml) - but. 30 ml

Opakowanie

but. 30 ml

Producent

Polpharma

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Nie

Rodzaj

roztw. doustny

Dawkowanie

Doustnie. Schizofrenia. Dorośli: lek może być podawany raz lub 2 razy na dobę. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć drugiego dnia do 4 mg na dobę. Od tego momentu dawka może pozostać niezmieniona lub indywidualnie dostosowywana. Przeciętna, optymalna dawka terapeutyczna wynosi 4-6 mg na dobę. U niektórych pacjentów może być wskazane wolniejsze dostosowywanie dawki oraz mniejsza dawka początkowa i podtrzymująca. Dawki większe niż 10 mg na dobę nie wykazują większej skuteczności, mogą natomiast powodować zwiększenie częstości występowania objawów pozapiramidowych. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 16 mg na dobę - nie zaleca się ich stosowania. U osób w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 0,5 mg 2 razy na dobę. Dawka może być indywidualnie dostosowana i zwiększana o 0,5 mg 2 razy na dobę do dawki 1-2 mg 2 razy na dobę. Epizody maniakalne w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Dorośli: lek należy podawać raz na dobę. Dawka początkowa to 2 mg. W razie konieczności, dawkę powinno zwiększać się o 1 mg nie częściej niż raz na dobę. Wykazano skuteczność leku w dawce 1-6 mg na dobę. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 6 mg na dobę w leczeniu epizodów maniakalnych. U osób w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 0,5 mg 2 razy na dobę. Dawka może być indywidualnie dostosowana i zwiększana o 0,5 mg 2 razy na dobę do dawki 1-2 mg 2 razy na dobę. Uporczywa agresja u pacjentów z otępieniem typu Alzheimera w stopniu umiarkowanym do ciężkiego. Zalecana dawka początkowa wynosi 0,25 mg 2 razy na dobę. Zalecaną postacią farmaceutyczną do podawania dawki 0,25 mg jest roztwór doustny. W razie konieczności, dawka może być zwiększana o 0,25 mg 2 razy na dobę, nie częściej, niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 0,5 mg 2 razy na dobę. Niektórzy pacjenci mogą jednak wymagać stosowania dawek do 1 mg 2 razy na dobę. Nie należy stosować preparatu dłużej niż 6 tyg.; pacjentów należy poddawać regularnej i częstej ocenie rozważając potrzebę kontynuacji leczenia. Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 18 lat. Osoby o mc. ≥50 kg: zalecana dawka początkowa wynosi 0,5 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkowanie może być indywidualnie dostosowane poprzez zwiększanie dawki o 0,5 mg raz na dobę, nie częściej niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 1 mg raz na dobę; jednak w leczeniu niektórych pacjentów lek jest skuteczny w dawce 0,5 raz na dobę, a u innych w dawce 1,5 mg raz na dobę. Osoby o mc. <50 kg: zalecana dawka początkowa wynosi 0,25 mg raz na dobę. Zalecaną postacią farmaceutyczną do podawania dawki 0,25 mg jest roztwór doustny. W razie konieczności, dawkowanie może być indywidualnie modyfikowane poprzez zwiększanie dawki o 0,25 mg na dobę, nie częściej niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 0,5 mg raz na dobę; jednak niektórzy pacjenci mogą wymagać dawki 0,25 mg raz na dobę, niektórzy - 0,75 mg raz na dobę. Zalecaną postacią farmaceutyczną do podawania dawki 0,75 mg jest roztwór doustny. Zamiana innych leków przeciwpsychotycznych na rysperydon. Jeśli ma to uzasadnienie medyczne, zaleca się stopniowe wycofywanie stosowanego poprzednio leczenia podczas rozpoczynania leczenia tym preparatem. Również, jeżeli ma to uzasadnienie medyczne, zamianę leków przeciwpsychotycznych w postaci depot na terapię tym preparatem, należy rozpocząć od zastąpienia nim następnego planowanego wstrzyknięcia. Okresowo, należy rozważać konieczność kontynuacji podawania leków przeciw parkinsonizmowi. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, niezależnie od wskazania, dawkę początkową i kolejne dawki preparatu należy zmniejszyć o połowę oraz stosować wolniejsze zwiększanie dawek. Sposób podania. Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki można dzielić na połowy. Roztwór można rozcieńczać wodą mineralną, sokiem pomarańczowym lub czarną kawą.

Zastosowanie

Leczenie schizofrenii. Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Krótkotrwałe leczenie (do 6 tygodni) uporczywej agresji u pacjentów z otępieniem typu Alzheimer`a, w stopniu umiarkowanym do ciężkiego, niereagujących na metody niefarmakologiczne oraz gdy istnieje ryzyko, że pacjent będzie stanowił zagrożenie dla samego siebie lub innych osób. Krótkotrwałe objawowe (do 6 tygodni) leczenie nasilonej agresji w przebiegu zaburzeń zachowania u dzieci w wieku od 5 lat i młodzieży ze sprawnością intelektualną poniżej przeciętnej bądź upośledzonych umysłowo, zdiagnozowanych według kryteriów DSM-IV, u których nasilenie agresji i innych zachowań destrukcyjnych wymaga leczenia farmakologicznego; farmakoterapia powinna stanowić integralną część wszechstronnego programu terapeutycznego, obejmującego działania psychospołeczne i edukacyjne; zaleca się, aby rysperydon był przepisywany przez lekarza specjalistę w dziedzinie neurologii dziecięcej oraz psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej lub lekarza specjalizującego się w leczeniu zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży.

Treść ulotki

1. Co to jest lek Ryspolit i w jakim celu się go stosuje

Lek Ryspolit należy do grupy leków nazywanych lekami przeciwpsychotycznymi.

Lek Ryspolit stosuje się w:
− leczeniu schizofrenii - choroby, która polega na tym, że pacjent może widzieć, słyszeć lub czuć
   rzeczy nieistniejące, wierzyć w rzeczy nieprawdziwe lub odczuwać niezwykłą podejrzliwość lub
   dezorientację.
− leczeniu epizodów maniakalnych – stanu, w którym pacjent może odczuwać silne pobudzenie,
   podniecenie, wzburzenie, entuzjazm lub być nadmiernie aktywny. Epizody maniakalne występują
   w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
− krótkotrwałym leczeniu (do 6 tygodni) długo utrzymującej się agresji u osób z otępieniem typu
   alzheimerowskiego, którzy zagrażają sobie lub innym. Przed zastosowaniem leku należy
   zastosować alternatywne, niefarmakologiczne metody leczenia.
− krótkotrwałym leczeniu (do 6 tygodni) długotrwałej agresji u upośledzonych umysłowo dzieci
   (w wieku powyżej 5 lat) i młodzieży z zaburzeniami zachowania.

Ryspolit może pomóc złagodzić objawy choroby i zapobiec ich nawrotom.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ryspolit

Kiedy nie stosować leku Ryspolit
− Jeśli pacjent ma uczulenie na rysperydon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
   (wymienionych w punkcie 6).

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy powyższa informacja go dotyczy, powinien zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty przed zastosowaniem leku Ryspolit.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ryspolit należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
− jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności serca, na przykład niemiarowy rytm pracy serca;
   lub jeśli u pacjenta występuje skłonność do niskiego ciśnienia krwi, lub jeśli pacjent stosuje leki
   regulujące ciśnienie krwi. Lek Ryspolit może powodować obniżenie ciśnienia krwi. Może zajść
   konieczność dostosowania dawki leku;
− jeśli pacjent wie o jakichkolwiek czynnikach, które mogą sprzyjać wystąpieniu u niego udaru,
   takich jak wysokie ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia sercowo-naczyniowe lub zaburzenia naczyń
   mózgowych;
− jeśli u pacjenta wystąpiły kiedykolwiek mimowolne rytmiczne ruchy języka, ust lub twarzy;
− jeśli u pacjenta wystąpiły kiedykolwiek objawy obejmujące gorączkę, silne zesztywnienie mięśni,
   poty lub obniżenie poziomu świadomości (stan zwany złośliwym zespołem neuroleptycznym);
− jeśli pacjent ma chorobę Parkinsona lub otępienie;
− jeśli pacjent miał w przeszłości małą liczbę białych krwinek (co mogło być lub nie musiało być
   spowodowane działaniem innych leków);
− jeśli pacjent ma cukrzycę;
− jeśli pacjent ma padaczkę;
− jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek;
− jeśli pacjent jest mężczyzną i doświadczył przedłużającej się lub bolesnej erekcji;
− jeśli u pacjenta występują zaburzenia regulacji temperatury ciała lub pacjent przegrzewa się;
− jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby;
− jeśli pacjent ma nieprawidłowo duże stężenie hormonu prolaktyny we krwi lub guza, który jest
   prawdopodobnie zależny od prolaktyny;
− jeśli u pacjenta lub któregoś z jego krewnych występowały w przeszłości zakrzepy krwi, gdyż
   stosowanie leków przeciwpsychotycznych wiąże się z powstawaniem zakrzepów.

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy którykolwiek z opisanych powyżej objawów go dotyczy, powinien
przed zastosowaniem leku Ryspolit zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz prowadzący może zlecić wykonanie badania liczby białych krwinek, gdyż we krwi pacjentów
stosujących lek Ryspolit obserwowano bardzo rzadko niebezpiecznie małą liczbę pewnego rodzaju
białych krwinek niezbędnych do zwalczania zakażeń.

Lek Ryspolit może powodować zwiększenie masy ciała. Znaczne zwiększenie masy ciała
może wpływać niekorzystnie na stan zdrowia. Lekarz prowadzący będzie regularnie kontrolował masę
ciała pacjenta.

Lekarz powinien sprawdzać czy u pacjenta występują objawy dużego stężenia glukozy we krwi,
ponieważ u pacjentów stosujących lek Ryspolit obserwowano zachorowania na cukrzycę
i pogorszenie istniejącej wcześniej cukrzycy. U pacjentów z występującą wcześniej cukrzycą należy,
regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.

Lek Ryspolit często zwiększa stężenie hormonu zwanego „prolaktyną”. Może to powodować działania
niepożądane takie jak: zaburzenia miesiączkowania, problemy z płodnością u kobiet, obrzęk piersi
u mężczyzn, (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”). W razie wystąpienia takich działań
niepożądanych zaleca się wykonanie badania stężenia prolaktyny we krwi.

Podczas operacji usunięcia zaćmy z oka, źrenica może nie rozszerzać się wystarczająco. Również
tęczówka oka może być wiotka podczas zabiegu, co może skutkować uszkodzeniem oka. Jeśli pacjent
ma zaplanowaną operację oka, należy powiedzieć lekarzowi okuliście o stosowaniu tego leku.

Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem
U pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem istnieje zwiększone ryzyko udaru. Pacjenci
z otępieniem spowodowanym udarem nie powinni przyjmować rysperydonu. Podczas leczenia lekiem
Ryspolit pacjent powinien często konsultować się z lekarzem. Należy niezwłocznie zwrócić się
o pomoc medyczną, jeśli pacjent lub osoba sprawująca opiekę nad pacjentem stwierdzi nagłą zmianę
jego stanu psychicznego lub nagłe zwiotczenie lub odrętwienie mięśni twarzy, rąk lub nóg,
szczególnie jednostronne, lub zaburzenia wymowy, nawet występujące przez krótki czas. Objawy te
mogą sygnalizować udar.

Dzieci i młodzież
Zanim rozpocznie się leczenie zaburzeń zachowania, należy wykluczyć inne przyczyny zachowań
agresywnych.
Jeśli podczas leczenia wystąpi u pacjenta znużenie, koncentrację może poprawić zmiana czasu
podawania rysperydonu.
Przed rozpoczęciem leczenia oraz regularnie w trakcie leczenia będzie mierzona masa ciała pacjenta.
W małym badaniu stwierdzano zwiększenie wzrostu u dzieci, które przyjmowały rysperydon, lecz nie
wiadomo czy wynika to z działania leku czy z innych przyczyn.

Lek Ryspolit a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Pacjenci powinni w szczególności powiadomić lekarza lub farmaceutę, jeśli przyjmują
którykolwiek z poniżej wymienionych leków:
− leki oddziałujące na mózg, takie jak leki pomagające uspokoić się (benzodiazepiny) lub niektóre
   leki przeciwbólowe (opioidy), leki przeciwalergiczne (niektóre leki przeciwhistaminowe), jako że
   rysperydon może nasilać ich działanie uspokajające,
− leki, które mogą wywołać zmianę aktywności elektrycznej serca, takie jak leki na malarię,
   przeciwarytmiczne, przeciwalergiczne (leki przeciwhistaminowe), niektóre leki przeciwdepresyjne
   lub inne leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych,
− leki które powodują zwolnienie czynności serca,
− leki które zmniejszają stężenie potasu we krwi (np. niektóre leki moczopędne),
− leki stosowane w nadciśnieniu tętniczym; rysperydon może obniżać ciśnienie krwi,
− leki stosowane w chorobie Parkinsona (np. lewodopa),
− leki zwiększające aktywność ośrodkowego układu nerwowego (leki psychostymulujące, takie jak
   metylofenidat),
− leki moczopędne (diuretyki), stosowane u pacjentów z chorobą serca lub łagodzące obrzęk
   w miejscach, w których doszło do nadmiernego nagromadzenia płynu (np. furosemid lub
   chlorotiazyd). Lek Ryspolit przyjmowany osobno lub jednocześnie z furosemidem może zwiększać
   ryzyko wystąpienia udaru lub zgonu u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem.

Następujące leki mogą osłabiać działanie rysperydonu:
− ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu niektórych zakażeń),
− karbamazepina, fenytoina (leki na padaczkę),
− fenobarbital.
W przypadku rozpoczęcia lub zakończenia przyjmowania tych leków, może być konieczna zmiana
dawki rysperydonu.

Następujące leki mogą nasilać działanie rysperydonu:
− chinidyna (stosowana w pewnych chorobach serca),
− leki przeciwdepresyjne, takie jak paroksetyna, fluoksetyna, trójpierścieniowe leki
   przeciwdepresyjne,
− leki nazywane lekami beta-adrenolitycznymi (stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
− fenotiazyny (takie jak leki stosowane w leczeniu psychoz lub w celu uspokojenia),
− cymetydyna, ranitydyna (zmniejszające kwaśność soku żołądkowego),
− itrakonazol lub ketokonazol (stosowane w zakażeniach grzybiczych),
− niektóre leki stosowane w leczeniu HIV/AIDS, takie jak rytonawir,
− werapamil, stosowany w leczeniu nadciśnienia i (lub) zaburzeń rytmu serca,
− sertralina i fluwoksamina, stosowane w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych.
W przypadku rozpoczęcia lub zakończenia przyjmowania tych leków, może być konieczna zmiana
dawki rysperydonu.

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy przyjmował lub przyjmuje którykolwiek z opisanych powyżej leków,
powinien przed zastosowaniem leku Ryspolit zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Ryspolit z jedzeniem, piciem i alkoholem
Ten lek można zażywać z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Podczas stosowania leku Ryspolit,
należy unikać picia alkoholu.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
− Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje
   mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
   Lekarz podejmie decyzję czy pacjentka może stosować lek Ryspolit.
− U noworodków, których matki stosowały lek Ryspolit w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy
   miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie,
   senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania i trudności z karmieniem. Jeśli u dziecka wystąpi
   którykolwiek z powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem.
− Rysperydon może zwiększyć stężenie prolaktyny we krwi - hormonu, który może wpływać na
   płodność (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku Ryspolit mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie zmęczenia oraz zaburzenia
widzenia. Dlatego bez konsultacji z lekarzem nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani
obsługiwać żadnych maszyn.

Lek Ryspolit zawiera kwas benzoesowy (E 210)
Lek zawiera 1,5 mg kwasu benzoesowego (E 210) w każdym ml roztworu doustnego.
Kwas benzoesowy może zwiększać ryzyko żółtaczki (zażółcenie skóry i białkówek oczu) u
noworodków (do 4. tygodnia życia).
3. Jak stosować lek Ryspolit

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecane dawki leku to:

W leczeniu schizofrenii

Dorośli
− Zalecana dawka początkowa wynosi 2 mg na dobę, dawka ta może być zwiększona drugiego dnia
   do 4 mg na dobę.
− W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może dostosowywać dawkę.
− Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka dobowa wynosi od 4 mg do 6 mg.
− Ta całkowita dawka dobowa może być podawana jednorazowo lub być podzielona na dwie
   dawki. Lekarz poinformuje, jaki sposób przyjmowania leku jest najlepszy dla danego pacjenta.

Pacjenci w podeszłym wieku
− Zalecana dawka początkowa wynosi zwykle 0,5 mg dwa razy na dobę.
− Następnie lekarz może stopniowo zwiększać dawkę do 1 mg do 2 mg dwa razy na dobę.
− Lekarz poinformuje, jaki sposób przyjmowania leku jest najlepszy dla danego pacjenta.

W leczeniu epizodów maniakalnych

Dorośli
− Zalecana dawka początkowa wynosi zwykle 2 mg raz na dobę.
− W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może stopniowo dostosowywać dawkę.
− Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka wynosi od 1 mg do 6 mg raz na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku
− Zalecana dawka początkowa wynosi zwykle 0,5 mg dwa razy na dobę.
− Następnie lekarz może stopniowo dostosowywać dawkę do 1 mg do 2 mg dwa razy na dobę,
   w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

W leczeniu długo utrzymującej się agresji u osób z otępieniem typu alzheimerowskiego

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)
− Zalecana początkowa dawka wynosi zwykle 0,25 mg dwa razy na dobę.
− W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może stopniowo dostosowywać dawkę.
− Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka dobowa wynosi 0,5 mg dwa razy na dobę.
   Niektórzy pacjenci mogą potrzebować dawki 1 mg dwa razy na dobę.
− Czas trwania leczenia u pacjentów z otępieniem typu alzheimerowskiego nie powinien być
   dłuższy niż 6 tygodni.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
− U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie należy stosować leku Ryspolit w leczeniu
   schizofrenii lub manii.

W leczeniu zaburzeń zachowania

Dawka zależy od masy ciała dziecka:

W przypadku dzieci o masie ciała mniejszej niż 50 kg
− Zalecana dawka początkowa wynosi zwykle 0,25 mg raz na dobę.
− Dawka może być zwiększana co drugi dzień (stopniowo) o 0,25 mg na dobę.
− Zalecana dawka podtrzymująca wynosi od 0,25 mg do 0,75 mg raz na dobę.

W przypadku dzieci o masie ciała 50 kg i większej
− Zalecana dawka początkowa wynosi zwykle 0,5 mg raz na dobę.
− Dawka może być zwiększana co drugi dzień o 0,5 mg na dobę.
− Zalecana dawka podtrzymująca wynosi od 0,5 mg do 1,5 mg raz na dobę.

Czas trwania leczenia u pacjentów z zaburzeniami zachowania nie powinien przekraczać 6 tygodni.

U dzieci w wieku poniżej 5 lat nie należy stosować leku Ryspolit w leczeniu zaburzeń zachowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Niezależnie od leczonej choroby, wszystkie dawki początkowe jak i kolejne powinny być zmniejszone
o połowę. U tych pacjentów dawki powinny być zwiększane wolniej.
Rysperydon należy stosować ostrożnie w tej grupie pacjentów.

Sposób podawania
Podanie doustne.

Ryspolit roztwór do stosowania doustnego
Płyn należy pobrać za pomocą pipetki. Aby ułatwić dokładne odmierzenie odpowiedniej ilości leku
należy stosować pipetkę.

W tym celu należy wykonać następujące kroki:
1. Zdjąć z butelki zakrętkę zabezpieczającą lek przed dziećmi, przyciskając zakrętkę ku dołowi
    i jednocześnie kręcąc w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (Rysunek 1.).
2. Umieścić pipetkę w butelce.
3. Przytrzymując dolny pierścień, pociągnąć górny pierścień ku górze, do momentu
    uwidocznienia znaku odpowiadającego liczbie mililitrów lub miligramów leku, jaką należy
    zażyć (Rysunek 2.).
4. Przytrzymując dolny pierścień wyjąć całą pipetkę z butelki (Rysunek 3.).
5. Zawartość pipetki wpuścić do napoju bezalkoholowego, z wyjątkiem herbaty, przesuwając
    górny pierścień w dół.
6. Zamknąć butelkę.
7. Wypłukać pipetkę niewielką ilością wody.

    Rysunek 1.     Rysunek 2.    Rysunek 3.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ryspolit
− Należy niezwłocznie udać się do lekarza. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku.
− W przypadku przedawkowania leku pacjent może doświadczać senności lub uczucia zmęczenia,
   lub mogą wystąpić nieprawidłowe ruchy ciała, trudności ze staniem i chodzeniem, pacjent może
   odczuwać zawroty głowy ze względu na niskie ciśnienie krwi lub mieć nieprawidłową czynność
   serca, lub może wystąpić napad drgawkowy.

Pominięcie zastosowania leku Ryspolit
− Jeśli pacjent zapomni o zażyciu dawki leku, powinien zażyć kolejną dawkę najszybciej jak tylko
   sobie o tym przypomni. Jednakże, jeśli zbliża się czas zażycia kolejnej dawki, należy pominąć
   zapomnianą dawkę i następną zażyć zgodnie z zaleceniem. W przypadku, gdy pacjent zapomni o
   zażyciu dwóch lub więcej dawek, należy skontaktować się z lekarzem.
Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch dawek jednocześnie) w celu uzupełnienia
   pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Ryspolit
Nie należy przerywać stosowania leku, chyba że jest to zgodne z zaleceniem lekarza. Możliwe jest
ponowne wystąpienie objawów choroby. Jeśli lekarz zadecyduje o zaprzestaniu stosowania leku,
dawka leku może być stopniowo zmniejszana przez kilka dni.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych niezbyt
częstych działań niepożądanych (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób):
− U pacjenta z otępieniem wystąpi nagła zmiana stanu psychicznego lub nagłe zwiotczenie lub
   odrętwienie twarzy, kończyn, szczególnie jednostronne, lub zaburzenia wymowy, nawet
   występujące przez krótki czas. Objawy te mogą sygnalizować udar.
− Wystąpią późne dyskinezy (drgające lub szarpiące niekontrolowane ruchy twarzy, języka lub
   innych części ciała). Należy niezwłocznie poinformować lekarza w razie wystąpienia
   mimowolnych rytmicznych ruchów języka, ust lub twarzy. Może być konieczne odstawienie leku
   Ryspolit,

Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych rzadkich
działań niepożądanych (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
− Wystąpią zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza nóg (objawy obejmują obrzęk, ból
   i zaczerwienienie nogi), które mogą przemieszczać się poprzez naczynia krwionośne do płuc,
   powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. W razie wystąpienia takich
   objawów, należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną.
− Wystąpi gorączka, zesztywnienie mięśni, poty lub obniżenie poziomu świadomości (stan zwany
   złośliwym zespołem neuroleptycznym). Może być konieczne zastosowanie natychmiastowego
   leczenia.
− U mężczyzny wystąpi przedłużona lub bolesna erekcja. Stan ten jest określany terminem
   priapizm. Może być konieczne zastosowanie natychmiastowego leczenia.
− Wystąpi ciężka reakcja alergiczna charakteryzująca się: gorączką, obrzękiem ust, twarzy, warg
   lub języka, dusznością, swędzeniem skóry, wysypką lub spadkiem ciśnienia krwi.

Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych rzadkich
działań niepożądanych (częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
− Ciężka lub zagrażająca życiu wysypka z pęcherzami i łuszczącą się skórą, która może pojawić się
   początkowo w ustach, nosie, oczach i na narządach płciowych oraz wokół tych miejsc i może
   rozprzestrzeniać się na inne części ciała (zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza
   naskórka).

Mogą wystąpić także poniższe inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 osób):
− Trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu,
− Parkinsonizm: Ten stan może obejmować wolne lub nieprawidłowe ruchy, uczucie sztywności
   lub napięcia mięśni (co powoduje, że ruchy pacjenta są nierówne, gwałtowne), a czasami nawet
   uczucie „zamrożenia” ruchów, po którym następuje odblokowanie. Inne objawy parkinsonizmu
   obejmują: wolny posuwisty chód, drżenie spoczynkowe, zwiększone wydzielanie śliny/ślinienie
   się i twarz bez wyrazu,
− Uczucie senności lub uspokojenie,
− Ból głowy.

Często (występują rzadziej niż u 1 na 10 osób):
− Zapalenie płuc, zakażenie dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli), objawy przeziębienia,
   zakażenie zatok, zakażenie dróg moczowych, zakażenie ucha, objawy grypopodobne,
− Lek Ryspolit może zwiększyć stężenie hormonu prolaktyny we krwi (z objawami lub bez
   objawów). Objawy zwiększania ilości prolaktyny występują niezbyt często i mogą one
   obejmować u mężczyzn obrzęk piersi, trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu erekcji,
   zmniejszenie popędu płciowego lub inne zaburzenia seksualne. U kobiet mogą one obejmować
   uczucie dyskomfortu dotyczące piersi, wyciek mleka z piersi, brak krwawienia miesiączkowego
   lub inne zaburzenia cyklu miesiączkowego lub zaburzenia płodności,
− Zwiększenie masy ciała, zwiększone łaknienie, zmniejszone łaknienie,
− Zaburzenia snu, drażliwość, depresja, lęk, niepokój,
− Dystonia: w tym stanie występują powolne lub utrzymujące się mimowolne skurcze mięśni.
   Mimo, że może to dotyczyć każdej części ciała (co może skutkować nieprawidłową postawą
   ciała), jednak dystonia najczęściej obejmuje mięśnie twarzy, w tym nieprawidłowe ruchy oczu,
   ust, języka czy żuchwy,
− Zawroty głowy,
− Dyskinezy: w tym stanie występują mimowolne ruchy mięśni, w tym powtarzalne, spastyczne lub
   skręcające ruchy, lub szarpnięcia,
− Drżenie,
− Niewyraźne widzenie, zakażenie oka lub zapalenie spojówek,
− Przyspieszone bicie serca, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, spłycenie oddechu,
− Ból gardła, kaszel, krwawienie z nosa, zatkany nos,
− Ból brzucha, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, wymioty, nudności, zaparcia, biegunka,
   niestrawność, suchość w ustach, ból zęba,
− Wysypka, zaczerwienienie skóry,
− Skurcz mięśni, ból kości lub mięśni, ból pleców, ból stawów,
− Nietrzymanie moczu,
− Obrzęk ciała, kończyn górnych lub dolnych, gorączka, ból w klatce piersiowej, osłabienie,
   zmęczenie, ból,
− Upadek.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób):
− Zakażenie dróg oddechowych, zakażenie pęcherza moczowego, zakażenie oka, zapalenie
   migdałków, grzybicze zakażenie paznokci, zakażenie skóry, zakażenie skóry ograniczające się do
   jednego obszaru powierzchni skóry lub jednej części ciała, zakażenie wirusowe, zapalenie skóry
   wywołane przez roztocza,
− Zmniejszenie liczby pewnego rodzaju białych krwinek, które chronią organizm przed
   zakażeniem, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby płytek krwi (komórki krwi
   biorące udział w hamowaniu krwawienia), niedokrwistość (anemia), zmniejszenie liczby
   czerwonych krwinek, zwiększona liczba eozynofilii (rodzaj białych krwinek),
− Reakcja alergiczna,
− Cukrzyca lub pogorszenie już istniejącej cukrzycy, wysokie stężenie cukru we krwi, nadmierne
   picie wody,
− Zmniejszenie masy ciała, zmniejszony apetyt prowadzący do niedożywienia i małej masy ciała,
− Zwiększone stężenie cholesterolu we krwi,
− Podwyższony nastrój (mania), splątanie, obniżony popęd seksualny, nerwowość, koszmary senne,
− Brak reakcji na bodźce, utrata świadomości, niski poziom świadomości,
− Drgawki, omdlenia,
− Konieczność poruszania częściami ciała, zaburzenia równowagi, zaburzenia koordynacji, zawroty
   głowy po zmianie pozycji na stojącą, zaburzenia koncentracji, trudności w mówieniu, utrata lub
   nieprawidłowe odczuwanie smaku, osłabione odczuwanie bodźców bólowych i dotykowych na
   skórze, uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry,
− Nadwrażliwość oczu na światło, suche oko, zwiększone łzawienie, zaczerwienienie oczu,
− Uczucie zawrotów głowy (pochodzenia błędnikowego), dzwonienie w uszach, ból ucha,
− Migotanie przedsionków (nieprawidłowy rytm serca), blok przewodzenia impulsów między
   górną a dolną jamą serca, nieprawidłowe przewodzenie impulsów elektrycznych w sercu,
   wydłużenie odstępu QT w sercu, wolne bicie serca, nieprawidłowy zapis czynności elektrycznej
   serca w EKG, uczucie kołatania serca,
− Niskie ciśnienie tętnicze krwi, niskie ciśnienie tętnicze po zmianie pozycji na stojącą
   (w następstwie czego niektórzy pacjenci stosujący lek Ryspolit mogą mdleć, mieć zawroty głowy
   lub tracić przytomność, gdy nagle wstaną lub podniosą się), zaczerwienienie twarzy,
− Zachłystowe zapalenie płuc spowodowane przedostaniem się pokarmu do dróg oddechowych,
   przekrwienie płuc, przekrwienie dróg oddechowych, trzeszczenie w płucach, rzężenie/świszczący
   oddech, zaburzenia głosu, zaburzenia oddechowe,
− Zapalenie żołądka i jelit, nietrzymanie kału, bardzo twarde stolce, trudności z połykaniem,
   nadmierne oddawanie gazów,
− Pokrzywka, silne swędzenie skóry, wypadanie włosów, zgrubienie skóry, egzema, sucha skóra,
   odbarwienie skóry, trądzik, łuszcząca, swędząca skóra głowy i reszty ciała, zaburzenia skórne,
   zmiany skórne,
− Zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej we krwi enzymu, który czasem jest uwalniany
   z uszkodzonych mięśni,
− Nieprawidłowa sylwetka, sztywność stawów, obrzęk stawów, osłabienie mięśni, ból szyi,
− Częste oddawanie moczu, niemożność oddania moczu, ból podczas oddawania moczu,
− Zaburzenia erekcji, zaburzenia wytrysku,
− Opóźnienie krwawień miesiączkowych, brak miesiączki i inne zaburzenia cyklu miesiączkowego
   (kobiety),
− Powiększenie piersi u mężczyzn, wyciek mleka z piersi, zaburzenia seksualne, ból piersi, uczucie
   dyskomfortu w piersiach, wydzielina z pochwy,
− Obrzęk twarzy, ust, oczu lub warg,
− Dreszcze, zwiększona temperatura ciała,
− Zmiana sposobu chodu,
− Uczucie pragnienia, złe samopoczucie, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, czucie się
   „nieswojo”, dyskomfort,
− Zwiększenie aktywności aminotransferaz i gamma glutamylotransferazy we krwi, zwiększona
   aktywność enzymów wątrobowych we krwi,
− Ból związany z procedurami medycznymi.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
− Zakażenie,
− Nieprawidłowe wydzielanie hormonu regulującego ilość moczu,
− Lunatykowanie (chodzenie we śnie),
− Zaburzenia odżywiania związane ze snem,
− Cukier w moczu, małe stężenie cukru we krwi, zwiększone stężenie trójglicerydów we krwi,
− Brak emocji, niemożność osiągnięcia orgazmu,
− Zaburzenia naczyń mózgowych,
− Śpiączka wskutek niekontrolowanej cukrzycy,
− Drżenie głowy,
− Jaskra (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej), zaburzenia ruchów gałek ocznych, rotacyjne ruchy
   oczu, owrzodzenia brzegów powiek,
− Mogą również wystąpić powikłania dotyczące oka podczas operacji usunięcia zaćmy. W trakcie
   tego zabiegu może bowiem wystąpić zespół wiotkiej tęczówki (INFS ang. Intraoperative floppy
   iris syndrome), jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował lek Ryspolit. Jeśli pacjent ma planowaną
   operację zaćmy oka, należy powiedzieć lekarzowi okuliście o przyjmowaniu tego leku w
   przeszłości lub obecnie,
− Niebezpiecznie mała liczba pewnych białych krwinek odpowiedzialnych za zwalczanie zakażeń,
− Niebezpieczne, nadmierne picie wody,
− Niemiarowy rytm serca,
− Problemy z oddychaniem podczas snu, szybki, płytki oddech,
− Bezruch lub nadmierne pobudzenie (katatonia),
− Zapalenie trzustki, niedrożność jelit,
− Obrzęk języka, zapalenie warg, uczulenie na lek (wysypka skórna),
− Łupież,
− Rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni (rabdomioliza),
− Opóźnienie miesiączki, powiększenie gruczołów piersiowych, powiększenie piersi, wydzielina
   z piersi,
− Zwiększone stężenie insuliny we krwi (hormonu, który reguluje stężenia cukru we krwi),
− Zgrubienie skóry,
− Obniżona temperatura ciała, ochłodzenie rąk i nóg,
− Objawy z odstawienia leku,
− Zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
− Zagrażające życiu powikłania związane z niewyrównaną cukrzycą,
− Ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem, który może obejmować krtań i prowadzić do trudności z
   oddychaniem,
− Brak czynności jelit prowadzący do niedrożności.

Działanie niepożądane zaobserwowane podczas stosowania innego leku – paliperydonu, bardzo
podobnego do rysperydonu, które może również wystąpić podczas stosowania leku Ryspolit: szybkie
bicie serca po zmianie pozycji na stojącą.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Z reguły działania niepożądane występujące u dzieci są podobne do działań niepożądanych
obserwowanych u dorosłych. Następujące działania niepożądane występują częściej u dzieci i
młodzieży (w wieku od 5 do 17 lat) niż u osób dorosłych: uczucie senności i (lub) uspokojenie,
zmęczenie, ból głowy, wzmożone łaknienie, wymioty, objawy przeziębienia, przekrwienie błony
śluzowej nosa, ból brzucha, zawroty głowy, kaszel, gorączka, drżenie, biegunka i mimowolne
oddawanie moczu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Ryspolit

Lek ten należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym
i butelce. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot oznacza numer serii.

Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Okres ważności po pierwszym otwarciu butelki: 4 miesiące.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ryspolit
- Substancją czynną leku jest rysperydon. 1 ml roztworu doustnego zawiera 1 mg rysperydonu.

- Pozostałe składniki to: kwas winowy (E334), kwas benzoesowy (E 210), kwas solny stężony (do
ustalenia pH) i woda oczyszczona.

Jak wygląda lek Ryspolit i co zawiera opakowanie
Lek Ryspolit to przejrzysty, bezbarwny roztwór do stosowania doustnego.

Lek jest dostępny w butelkach z zakrętką PP/LDPE z zabezpieczeniem przed dziećmi, zawierających
30 ml i 100 ml roztworu, umieszczonych w tekturowym pudełku.

Pipetka dozująca dołączona do butelki 30 ml oraz 100 ml jest wyskalowana w miligramach i
mililitrach od najmniejszej wartości 0,25 ml do maksymalnej wartości 3 ml. Na pipetce dozującej jest
zaznaczona podziałka co 0,25 ml (co odpowiada 0,25 mg roztworu doustnego) aż do 3 ml (co
odpowiada 3 mg roztworu doustnego).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
tel. + 48 22 364 61 01
Polska

Wytwórca
Chanelle Medical
Loughrea, Co. Galway, Irlandia

Data ostatniej aktualizacji ulotki: maj 2022 r.

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza