Medicover
Paxtin 20 tabl. powl.(20 mg) - 30 szt.
Opakowanie
30 szt.
Producent
Sandoz
Opis
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty
Refundowany
Tak
Rodzaj
tabl. powl.
Kwota refundowana
14.11
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Epizod dużej depresji. Zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Poprawa stanu zdrowia pacjenta rozpoczyna się przeważnie po 1 tyg., ale widoczna staje się od 2. tyg. leczenia. Dawkowanie należy weryfikować i w razie konieczności dostosować do potrzeb klinicznych w ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia, a następnie modyfikować w zależności od wyników leczenia. U niektórych pacjentów, u których reakcja na dawkę 20 mg jest niewystarczająca, dawkę leku można stopniowo zwiększać o 10 mg w zależności od reakcji pacjenta, do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Pacjenci z depresją powinni być leczeni dostatecznie długo (co najmniej przez 6 mies.), aby zapewnić ustąpienie objawów. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę. Pacjenci powinni rozpoczynać leczenie od dawki 20 mg na dobę. Dawkę tę można zwiększać stopniowo o 10 mg do dawki zalecanej. Jeśli po kilku tyg. stosowania zalecanej dawki reakcja na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego zwiększenia dawki, aż do maksymalnej dawki 60 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym powinni być leczeni dostatecznie długo, aby zapewnić ustąpienie objawów. Leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej. Zaburzenie lękowe z napadami lęku. Zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę. Leczenie należy rozpoczynać od dawki 10 mg na dobę i zwiększać ją stopniowo o 10 mg w zależności od reakcji pacjenta, aż do dawki zalecanej. Zaleca się rozpoczynanie leczenia od małej dawki początkowej w celu zredukowania do minimum ryzyka zaostrzenia objawów lęku napadowego, które, występuje na początku leczenia. Jeżeli po kilku tyg. stosowania zalecanej dawki reakcja na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego zwiększenia dawki, aż do maksymalnej dawki 60 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniem lękowym z napadami lęku powinni być leczeni dostatecznie długo, aby zapewnić ustąpienie objawów. Leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej. Fobia społeczna, zaburzenie lękowe uogólnione, zaburzenie stresowe uogólnione. Zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli po kilku tyg. stosowania zalecanej dawki odpowiedź jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego zwiększania dawki o 10 mg, aż do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Długotrwałe leczenie należy oceniać regularnie. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpoczynać od dawki początkowej zalecanej u dorosłych; u niektórych pacjentów korzystne może być zwiększenie dawki, ale maksymalna dawka nie powinna przekraczać 40 mg na dobę. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml in) lub u pacjentów z niewydolnością wątroby dawkowanie powinno być ograniczone do dolnego zakresu dawek. Paroksetyny nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży. Sposób podawania. Zaleca się podawanie preparatu raz na dobę, rano, w trakcie posiłku; tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Zastosowanie
Leczenie: epizodu dużej depresji, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, zaburzenia lękowego z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii, fobii społecznej, zaburzenia lękowego uogólnionego, zaburzenia stresowego pourazowego.
Treść ulotki
1. Co to jest Paxtin i w jakim celu się go stosuje
Paxtin wskazany jest do leczenia dorosłych z depresją i (lub) zaburzeniami lękowymi.
Zaburzeniami lękowymi, w leczeniu których stosuje się Paxtin, są: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
(powtarzające się, natrętne myśli z niekontrolowanym zachowaniem); zaburzenie lękowe z napadami
lęku (napady paniki, również spowodowane agorafobią czyli lękiem przed otwartą przestrzenią); fobia
społeczna (obawa lub unikanie sytuacji społecznych); zaburzenie stresowe pourazowe (lęk
spowodowany traumatycznym wydarzeniem) i zaburzenie lękowe uogólnione (ogólne odczucie
silnego lęku lub zdenerwowania).
Paxtin należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny
(SSRI). U każdego człowieka występuje w mózgu substancja zwana serotoniną. U ludzi z depresją lub
zaburzeniami lękowymi stężenie serotoniny jest mniejsze niż u innych. Sposób działania leku Paxtin oraz
innych leków z grupy SSRI nie jest w pełni poznany, ale mogą one zwiększać stężenie serotoniny
w mózgu. Prawidłowe leczenie depresji lub zaburzeń lękowych jest istotne dla poprawy samopoczucia
pacjenta.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxtin
Kiedy nie stosować leku Paxtin
• jeśli pacjent przyjmuje leki nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (tzw. IMAO, w tym
moklobemid i chlorek metylotioniny [błękit metylenowy]) lub przyjmował je w ciągu ostatnich
dwóch tygodni. Lekarz udzieli informacji, jak rozpocząć przyjmowanie leku Paxtin po zaprzestaniu
stosowania IMAO.
• jeśli pacjent przyjmuje lekiprzeciwpsychotyczne tiorydazynę lub pimozyd.
• jeśli pacjent ma uczulenie na paroksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6).
Jeśli którakolwiek z wymienionych sytuacji dotyczy pacjenta, należy zwrócić się do lekarza, nie
przyjmując leku Paxtin.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Paxtin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
- Czy pacjent przyjmuje inne leki (patrz „Paxtin a inne leki” w dalszej części ulotki)
- Czy pacjentka przyjmuje tamoksyfen w leczeniu raka piersi [lub zaburzeń płodności] Paxtin może
zmniejszyć skuteczność tamoksyfenu, dlatego lekarz może zalecić stosowanie innego leku
przeciwdepresyjnego.
- Czy pacjent ma zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca
- Czy pacjent choruje na padaczkę lub miał w przeszłości napady drgawek
- Czy u pacjenta wystąpił kiedykolwiek epizod manii (nadmiernie aktywne zachowanie lub gonitwa
myśli)
- Czy pacjent jest leczony elektrowstrząsami
- Czy u pacjenta występowały w przeszłości zaburzenia krwawienia lub przyjmuje on leki zwiększające
ryzyko krwawienia [w tym leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi (takie jak warfaryna), leki
przeciwpsychotyczne (takie jak perfenazyna lub klozapina), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
leki przeciwbólowe i przeciwzapalne o nazwie niesteroidowe leki przeciwzapalne lub NLPZ (takie
jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam)]
- Czy pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę (patrz „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”
w dalszej części ulotki)
- Czy pacjent choruje na cukrzycę
- Czy pacjent stosuje dietę z małą zawartością sodu
- Czy pacjent ma jaskrę (zwiększone ciśnienie w oku)
- Czy pacjent ma mniej niż 18 lat (patrz punkt „Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat” w dalszej
części ulotki)
Jeśli odpowiedź na którekolwiek z powyższych pytań brzmi TAK i pacjent nie omówił tego
jeszcze z lekarzem, należy zwrócić się ponownie do lekarza i zapytać o stosowanie leku Paxtin.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat
Leku Paxtin nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. U pacjentów
w wieku poniżej 18 lat przyjmowanie leku Paxtin zwiększa ryzyko działań niepożądanych, takich jak
próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze
i przejawy gniewu). Jeśli lekarz przepisał Paxtin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i wywołało to
wątpliwości, należy skonsultować się z danym lekarzem. Jeśli podczas przyjmowania leku Paxtin
wystąpią lub nasilą się wymienione objawy, należy poinformować o tym swojego lekarza. Ponadto, do
tej pory brak danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Paxtin w tej
grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
W badaniach paroksetyny u osób w wieku poniżej 18 lat częstymi działaniami niepożądanymi
(występującymi rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) były: zwiększona częstość myśli samobójczych
i prób samobójczych; samouszkodzenie; wrogość; zachowania agresywne lub nieprzyjazne; brak
apetytu; drżenie; nieprawidłowe pocenie się; nadmierna aktywność (nadmiar energii); pobudzenie;
chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość i zmiany nastroju) i nietypowe powstawanie siniaków
lub krwawienie (np. z nosa). Badania te wykazały również, że takie same objawy występowały,
chociaż rzadziej, u dzieci i młodzieży otrzymujących tabletki cukrowe (placebo) zamiast paroksetyny.
U niektórych z uczestników tych badań wystąpiły objawy odstawienia po przerwaniu stosowania
paroksetyny. Objawy te były zazwyczaj podobne do objawów obserwowanych u dorosłych pacjentów
po zaprzestaniu stosowania paroksetyny (patrz punkt 3 „Jak stosować Paxtin” w dalszej części ulotki).
Ponadto u pacjentów w wieku poniżej 18 lat często (rzadziej niż u 1 na 10 osób) występował ból
brzucha, nerwowość i chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość, zmiany nastroju, próby
samookaleczenia, myśli i próby samobójcze).
Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja i (lub) zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli
o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Myśli te mogą nasilać się na początku stosowania
leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po 2 tygodniach, czasem
później.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest
bardziej prawdopodobne, jeśli:
- u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
- pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko
zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy
byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.
Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą
o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany
w zachowaniu.
Istotne działania niepożądane obserwowane podczas stosowania leku Paxtin
U niektórych pacjentów przyjmujących Paxtin występuje zaburzenie o nazwie „akatyzja” z takimi
objawami, jak poczucie pobudzenia psychoruchowego z niezdolnością do spokojnego siedzenia
lub stania. U innych pacjentów może rozwinąć się zespół serotoninowy lub złośliwy zespół
neuroleptyczny z niektórymi lub wszystkimi następującymi objawami: silne pobudzenie lub
rozdrażnienie, splątanie, niepokój ruchowy, odczucie gorąca, pocenie się, drżenie, dreszcze, omamy
(dziwne obrazy lub dźwięki), sztywność mięśni, nagłe skurcze mięśni lub szybkie bicie serca. Ich
nasilenie może zwiększać się, prowadząc do utraty przytomności. W razie stwierdzenia
któregokolwiek z tych objawów, należy zwrócić się do lekarza. Więcej informacji na temat tych lub
innych działań niepożądanych znajduje się w punkcie 4 „Możliwe działania niepożądane”.
Leki takie, jak Paxtin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności
seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu
leczenia.
Paxtin a inne leki
Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Paxtin lub zwiększać ryzyko wystąpienia u pacjenta
działań niepożądanych. Również Paxtin może wpływać na działanie innych leków. Do tych leków
należą:
• leki o nazwie inhibitory monoaminooksydazy (IMAO, w tym moklobemid i chlorek
metylotioniny [błękit metylenowy] – patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Paxtin”
• tiorydazyna lub pimozyd (leki przeciwpsychotyczne) - patrz punkt „Kiedy nie stosować leku
Paxtin”
• kwas acetylosalicylowy, ibuprofen lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak
celekoksyb, etodolak, diklofenak i meloksykam, stosowane w leczeniu bólu i zapalenia
• tramadol, buprenorfina i petydyna (leki przeciwbólowe)
• buprenorfina w połączeniu z naloksonem, leczenie substytucyjne uzależnienia od leków
opioidowych
• tryptany (takie jak sumatryptan), stosowane w leczeniu migreny
• inne leki przeciwdepresyjne, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
(SSRI), tryptofan i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. klomipramina, nortryptylina
i dezypramina
• suplementdiety o nazwie tryptofan
• miwakurium i suksametonium (stosowane w znieczuleniu ogólnym)
• takie leki, jak lit, rysperydon, perfenazyna, klozapina (tzw. leki przeciwpsychotyczne), stosowane
w leczeniu niektórych zaburzeńpsychicznych
• fentanyl stosowany w znieczuleniu lub leczeniu przewlekłego bólu;
• połączenie fosamprenawiru i rytonawiru, stosowane w leczeniu zakażenia ludzkim wirusem
niedoboru odporności (HIV)
• ziele dziurawca (roślinny lek przeciwdepresyjny)
• fenobarbital, fenytoina, sodu walproinian lub karbamazepina, leki stosowane w leczeniu napadu
drgawek lub padaczki
• atomoksetyna, lek stosowany w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem
uwagi (ADHD)
• procyklidyna, lek stosowany w łagodzeniu drżenia, zwłaszcza w przebiegu choroby Parkinsona
• warfaryna lub inne leki (leki przeciwzakrzepowe) stosowane w celu rozrzedzeniakrwi
• propafenon, flekainid i leki stosowane w leczeniu nieregularnej czynności serca
• metoprolol, lek beta-adrenolityczny stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego
i w chorobach serca
• prawastatyna stosowana w leczeniu dużego stężenia cholesterolu
• ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy i trądu
• linezolid (antybiotyk)
• tamoksyfen, lek stosowany w leczeniu raka piersi [lub zaburzeń płodności]
Jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub niedawno przyjmował którykolwiek z wymienionych leków
i nie omówił tego jeszcze z lekarzem, powinien zwrócić się ponownie do lekarza. Może być
konieczna zamiana dawki lub zmiana leku na inny.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez
pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Paxtin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Podczas stosowania leku Paxtin nie należy pić alkoholu, gdyż może on nasilić objawy choroby lub
działania niepożądane. Przyjmowanie leku Paxtin rano, podczas posiłku, zmniejszy ryzyko
wystąpienia nudności.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Istnieją doniesienia, że u dzieci, których matki przyjmowały paroksetynę w pierwszch miesiącach
ciąży, zwiększa się ryzyko powstania wad wrodzonych, zwłaszcza dotyczących serca. Podczas gdy
w ogólnej populacji częstość wrodzonych wad serca u dzieci wynosi 1/100, u dzieci matek leczonych
paroksetyną zwiększa się do 2/100.
Lekarz w porozumieniu z pacjentką w ciąży może ustalić, że najlepszym dla niej rozwiązaniem będzie
zmiana leku lub stopniowe odstawianie leku Paxtin. Jednak, w zależności od stanu pacjentki, lekarz
może uznać, że lepsze dla niej będzie kontynuowanie przyjmowania leku Paxtin.
Należy upewnić się, że położna lub lekarz wiedzą o stosowaniu przez pacjentkę leku Paxtin.
Leki takie, jak Paxtin, przyjmowane w czasie ciąży, zwłaszcza w późnym jej okresie, mogą zwiększać
ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiego zaburzenia, tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego
noworodka (PPHN). W PPHN ciśnienie w naczyniach krwionośnych między sercem a płucami
noworodka jest za wysokie. Jeśli pacjentka przyjmuje Paxtin w ostatnich 3 miesiącach ciąży, u
noworodka mogą wystąpić również inne zaburzenia, które pojawiają się zwykle w pierwszej dobie
życia. Do ich objawów należą:
• trudności w oddychaniu
• zsinienie skóry lub zwiększenie bądź zmniejszenie ciepłoty ciała
• zsinienie ust
• wymioty lub trudności w ssaniu
• silne zmęczenie, niemożność zaśnięcia lub uporczywy płacz
• sztywność lub wiotkość mięśni
• drżenie lub drgawki
• wzmożenie odruchów
Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub pacjentkę niepokoi stan
zdrowia dziecka, powinna skontaktować się z lekarzem lub położną, którzy udzielą jej
odpowiednich wyjaśnień.
Przyjmowanie leku Paxtin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy,
występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia
krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Paxtin, powinna poinformować o tym lekarza lub
położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
Karmienie piersią
Paxtinmoże w bardzo małychilościach przenikaćdo mleka kobiecego.Pacjentki przyjmujące lek
powinny przed rozpoczęciem karmienia piersią poradzić się lekarza i wspólnie ustalić, czy możliwe
jest karmienie piersią podczas stosowania leku Paxtin.
Płodność
Badania na zwierzętach wykazały, że paroksetyna pogarsza jakość nasienia. Teoretycznie mogłoby to
wpływać na płodność, ale dotychczas nie obserwowano takiego wpływu u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Możliwe działania niepożądane leku Paxtin, to zawroty głowy, dezorientacja, senność lub niewyraźne
widzenie. W razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać
maszyn.
Paxtin zawiera sód
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. Jak stosować Paxtin
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Czasami zalecona dawka wymaga przyjęcia więcej niż jednej tabletki lub połowy tabletki.
Zalecane dawki w różnych wskazaniach przedstawia poniższa tabela:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dawka Zalecana dawka Maksymalna
początkowa dobowa dawka dobowa
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Depresja 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne 20 mg 40 mg 60 mg
(zachowania obsesyjne
i kompulsyjne)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie lękowe z napadami lęku 10 mg 40 mg 60 mg
(napady paniki)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fobia społeczna (obawa przed 20 mg 20 mg 50 mg
różnymi sytuacjami społecznymi lub
unikanie ich)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie stresowe pourazowe 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie lękowe uogólnione 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na początku leczenia lekarz wskaże pacjentowi, jaką dawkę leku Paxtin powinien przyjmować.
U większości osób poprawa samopoczucia następuje po kilku tygodniach leczenia. Jeśli po tym czasie
pacjent nie czuje się lepiej, powinien poradzić się lekarza. Lekarz może zadecydować o stopniowym
zwiększaniu dawki (każdorazowo o 10 mg), aż do uzyskania maksymalnej dawki dobowej.
Tabletki należy przyjmować rano, podczas śniadania.
Należy je połknąć popijając wodą.
Nie należy ich żuć.
W razie konieczności tabletki można podzielić na równe dawki.
Lekarz udzieli pacjentowi informacji, jak długo należy przyjmować tabletki. Leczenie może trwać
wiele miesięcy, a nawet dłużej.
Osoby w podeszłym wieku
Maksymalna dawka dla osób w wieku powyżej 65 lat wynosi 40 mg na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
Pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek lekarz może zalecić mniejszą niż zwykle
stosowana dawkę leku Paxtin.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Paxtin
Nigdy nie należy przyjmować większej liczby tabletek, niż zalecił to lekarz. Jeśli pacjent (lub inna
osoba) przyjęła większą niż zalecana dawkę leku Paxtin, należy zwrócić się do lekarza lub udać się
bezpośrednio do najbliższego szpitala. Należy pokazać opakowanie leku. Przedawkowanie leku Paxtin
może wywołać objawy wymienione w punkcie 4 „Możliwe działania niepożądane” lub gorączkę,
mimowolne skurcze mięśni.
Pominięcie przyjęcia leku Paxtin
Lek należy przyjmować każdego dnia o tej samej porze.
Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku i przypomni sobie o tym przed pójściem spać –
powinien przyjąć lek bezzwłocznie, a następnego dnia przyjmować go jak zwykle.
Jeśli pacjent przypomni sobie o przyjęciu leku w nocy lub następnego dnia – powinien pominąć tę
dawkę. Możliwe jest wystąpienie objawów odstawienia, ale powinny one ustąpić po zażyciu następnej
dawki o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Co zrobić w razie braku poprawy samopoczucia
Paxtin nie powoduje natychmiastowego złagodzenia objawów. Rozpoczęcie działania wszystkich
leków przeciwdepresyjnych wymaga czasu. U niektórych osób następuje to w ciągu kilku tygodni, ale
u innych może to trwać trochę dłużej. Niektórzy pacjenci przyjmujący leki przeciwdepresyjne
odczuwają pogorszenie choroby zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Jeśli pacjent nie poczuje się
lepiej po kilku tygodniach leczenia, powinien ponownie skontaktować się z lekarzem. Lekarz
powinien wyznaczyć kolejną wizytę po kilku tygodniach od rozpoczęcia leczenia. O braku poprawy
samopoczucia należy poinformować lekarza.
Przerwanie stosowania leku Paxtin
Nie wolno przerywać stosowania leku Paxtin bez zalecenia lekarza.
Podczas odstawiania leku Paxtin lekarz pomoże stopniowo zmniejszać dawkę przez kilka tygodni
lub miesięcy, co powinno zmniejszyć ryzyko objawów odstawienia (objawy odstawienia - patrz punkt
„Możliwe działania niepożądane”). Jedną z metod jest stopniowe zmniejszanie przyjmowanej dawki
leku Paxtin o 10 mg na tydzień. Objawy występujące podczas odstawiania leku Paxtin są u większości
osób lekkie i same ustępują w ciągu dwóch tygodni. U niektórych osób mogą być silniejsze lub dłużej
się utrzymywać.
Jeśli w trakcie odstawiania leku u pacjenta występują objawyodstawienia, lekarz może zalecić
wolniejsze zmniejszanie dawki. Jeśli objawy odstawienia są silne, należy zwrócić się do lekarza.
Lekarz może zalecić ponowne rozpoczęcie przyjmowania leku, a następnie znacznie wolniejsze jego
odstawianie.
Nawet jeśli u pacjenta wystąpią objawy odstawienia, nadal możliwe jest zaprzestanie stosowania
leku Paxtin.
Możliwe objawy odstawienia występujące po zaprzestaniu leczenia
Badania wykazują, że 3 na 10 pacjentów zauważa jeden lub więcej objawów odstawienia podczas
przerywania terapii paroksetyną. Niektóre z tych objawów występują częściej niż inne.
Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):
• zawroty głowy, chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi
• odczucie mrowienia, pieczenia i (rzadziej) wrażenie wstrząsów elektrycznych, również w obrębie
głowy
• brzęczenie, syczenie, gwizd, dzwonienie lub inny utrzymujący się hałas w uszach (szum w uszach)
• zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary senne, bezsenność)
• niepokój
• bóle głowy
Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
• nudności
• pocenie się (również poty nocne)
• uczucie niepokoju lub pobudzenia
• drżenie
• splątanie lub dezorientacja
• biegunka (luźne stolce)
• emocjonalność lub rozdrażnienie
• zaburzenia widzenia
• uczucie trzepotania lub łomotania serca (kołatanie serca)
Jeżeli pacjent jest zaniepokojony objawami odstawienia po zaprzestaniu przyjmowania leku Paxtin,
powinien zwrócić się do lekarza
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Wystapienie działań niepożądanych jest bardziej prawdopodobne w pierwszych tygodniach
stosowania leku Paxtin.
Jeśli podczas leczenia wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy
skontaktować się z lekarzem.
Może być konieczne zwrócenie się do lekarza lub udanie się od razu do szpitala.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- W razie nietypowego powstawania siniaków lub krwawienia, w tym obecności krwi
w wymiocinach lub w kale, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do szpitala.
- Jeśli pacjent nie może oddać moczu, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się
do szpitala.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)
- W razie wystąpienia napadu drgawek, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się
do szpitala.
- Jeśli pacjent odczuwa niepokój i niemożność spokojnego siedzenia lub stania, mogą to być
objawy zaburzenia o nazwie akatyzja. Zwiększenie dawki leku Paxtin może nasilić te objawy.
W razie ich wystąpienia należy zwrócić się do lekarza.
- Jeśli pacjent odczuwa zmęczenie, osłabienie lub dezorientacjęoraz ból, sztywność lub brak
koordynacji ruchów, przyczyną może być małe steżenie sodu we krwi. W razie wystąpienia
takich objawów należy zwrócić się do lekarza.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- Reakcje alergiczne na lek, które mogą mieć ciężki przebieg.
W razie wystąpienia czerwonej, wzniesionej wysypki na skórze, obrzęku powiek, twarzy, warg,
jamy ustnej lub języka, pacjent zaczyna odczuwać świąd lub trudności w oddychaniu (duszność)
lub połykaniu i osłabienie lub oszołomienie prowadzące do zapaści lub utraty przytomności,
należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do szpitala.
- Wystąpienie niektórych lub wszystkich z następujących objawów może wskazywać na tzw.
zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny. Do objawów tych należą: silne
pobudzenie lub rozdrażnienie, splątanie, niepokój, odczucie gorąca, pocenie się, drżenie, dreszcze,
omamy (dziwne obrazy lub dźwięki), sztywność mięśni, nagłe skurcze mięśni lub przyspieszone
bicie serca. Nasilenie objawów może zwiększać się, prowadząc do utraty przytomności. Należy
wówczas zwrócić się do lekarza.
- Ostra jaskra.
Jeśli pacjent odczuwa ból oczu lub wystąpi u niego niewyraźne widzenie, należy zwrócić się do
lekarza.
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstości nie można określić na
podstawie dostępnych danych)
• Niektóre osoby miały myśli o wyrządzeniu sobie krzywdy lub o samobójstwie podczas stosowania
paroksetyny lub wkrótce po jego odstawieniu (patrz punkt 2).
• Niektóre osoby wykazywały agresję podczas stosowania paroksetyny.
• Ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz
dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża” w punkcie 2.
W razie wystąpienia tych objawów niepożądanych, należy zwrócić się do lekarza.
Inne możliwe działania niepożądane podczas leczenia
Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- Nudności. Przyjmowanie leku Paxtin rano, podczas posiłku, zmniejszy ryzyko ich wystąpienia.
- Zmiany popędu płciowego lub funkcji seksualnych, np. brak orgazmu oraz zaburzenia wzwodu
i wytrysku
Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- Zwiększone stężenie cholesterolu we krwi
- Brak apetytu
- Bezsenność lub senność
- Nieprawidłowe sny (w tym koszmary senne)
- Zawroty głowy lub drżenie
- Ból głowy
- Trudności w koncentracji
- Pobudzenie
- Odczucie nietypowego osłabienia
- Niewyraźne widzenie
- Ziewanie, suchość w jamie ustnej
- Biegunka lub zaparcie
- Wymioty
- Zwiększenie masy ciała
- Pocenie się
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- Szybkie zwiększenie lub zmniejszenie ciśnienia tętniczego, co może powodować zawroty głowy
lub omdlenie podczas nagłego wstawania
- Szybsza niż zwykle czynność serca
- Brak ruchu mięśni, sztywność, drżenie lub nieprawidłowe ruchy mięśni jamy ustnej i języka
- Rozszerzenie źrenic
- Wysypka na skórze
- Świąd
- Odczucie splątania
- Omamy (dziwne obrazy lub dźwięki)
- Niemożność oddania moczu (zatrzymanie moczu) lub niekontrolowane, mimowolne oddawanie
moczu (nietrzymanie moczu)
- Zmniejszenie liczby białych krwinek
- Zaburzenia kontroli stężenia cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą podczas stosowania leku
Paxtin. Należy omówić z lekarzem dostosowanie dawki insuliny lub innego leku
przeciwcukrzycowego.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)
- Nieprawidłowe wytwarzanie mleka u kobiet i mężczyzn
- Powolne bicie serca
- Wpływ na czynność wątroby widoczny w badaniach krwi
- Napady paniki
- Przesadne zachowanie lub myśli (reakcje maniakalne)
- Uczucie obcości własnego „ja” (depersonalizacja)
- Niepokój
- Nieodparta potrzeba poruszania nogami (tzw. zespół niespokojnych nóg)
- Ból stawów lub mięśni
- Za duże stężenie hormonu, tzw. prolaktyny we krwi
- Zaburzenia miesiączkowania (w tym masywne lub nieregularne krwawienia, plamienie, brak lub
opóźnienie miesiączki)
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- Wysypka na skórze z możliwością powstawania pęcherzy, która wygląda jak małe tarcze
strzelnicze (w środku ciemne plamki otoczone jaśniejszą obwódką i ciemnym pierścieniem na
krawędzi) – tzw. rumień wielopostaciowy
- rozsiana wysypka z powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem się skóry, zwłaszcza wokół ust, nosa,
oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
- rozsiana wysypka z powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem się skóry na znacznej powierzchni
ciała (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
- zaburzenia czynności wątroby powodujące zażółcenie skóry i białkówek oczu
- Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) – zaburzenia,
w którym organizm wytwarza za dużo wody i zmniejsza się stężenie sodu (soli) we krwi na skutek
nieprawidłowych sygnałów chemicznych. SIADH może stać się ciężką chorobą lub przebiegać
bezobjawowo.
- Zatrzymywanie płynów lub wody (co może spowodować obrzęk rąk lub nóg)
- Nadwrażliwość na światło
- Bolesny, długotrwały wzwód prącia
- Mała liczba płytek krwi
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstości nie można określić na
podstawie dostępnych danych)
- Zgrzytanie zębami
- Brzęczenie, syk, gwizd, dzwonienie lub inny uporczywy hałas w uszach (szum w uszach)
- Zapalenie okrężnicy (powodujące biegunkę).
U pacjentów przyjmujących tego rodzaju leki obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Paxtin
- Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
- Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i na
bistrze oraz pojemniku po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
- Blistry z folii PVC/Aluminium: Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
- Pojemnik z HDPE: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
- Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Paxtin
Substancją czynną leku jest paroksetyna.
Paxtin 20
Jedna tabletka powlekana zawiera 20 mg paroksetyny (w postaci paroksetyny chlorowodorku).
Paxtin 40
Jedna tabletka powlekana zawiera 40 mg paroksetyny (w postaci paroksetyny chlorowodorku).
Pozostałe składniki to: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna PH 101, celuloza mikrokrystaliczna PH
102, kopowidon K28, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna,
magnezu stearynian.
Otoczka tabletki: hypromeloza 5cps, talk, tytanu dwutlenek (E171).
Jak wygląda Paxtin i co zawiera opakowanie
Paxtin 20 to białe, okrągłe, dwudzielne tabletki z wrażliwym na nacisk rowkiem ułatwiającym
przełamywanie, oznaczone symbolem „PX 20”.
Paxtin 40 to białe, okrągłe, czterodzielne tabletki z wrażliwym na nacisk rowkiem ułatwiającym
przełamywanie, oznaczone symbolem „PX 40”.
Tabletki powlekane pakowane są w blistry z folii PCV/Aluminium i umieszczone w tekturowym
pudełku lub pakowane są w pojemniki z HDPE z zakrętką z LDPE, w tekturowym pudełku.
Opakowania zawierają 30 tabletek powlekanych.
Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca
Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke-Allee 1
39179 Barleben, Niemcy
Lek S.A.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach
członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do:
Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 02/2024
Logo Sandoz
Paxtin wskazany jest do leczenia dorosłych z depresją i (lub) zaburzeniami lękowymi.
Zaburzeniami lękowymi, w leczeniu których stosuje się Paxtin, są: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
(powtarzające się, natrętne myśli z niekontrolowanym zachowaniem); zaburzenie lękowe z napadami
lęku (napady paniki, również spowodowane agorafobią czyli lękiem przed otwartą przestrzenią); fobia
społeczna (obawa lub unikanie sytuacji społecznych); zaburzenie stresowe pourazowe (lęk
spowodowany traumatycznym wydarzeniem) i zaburzenie lękowe uogólnione (ogólne odczucie
silnego lęku lub zdenerwowania).
Paxtin należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny
(SSRI). U każdego człowieka występuje w mózgu substancja zwana serotoniną. U ludzi z depresją lub
zaburzeniami lękowymi stężenie serotoniny jest mniejsze niż u innych. Sposób działania leku Paxtin oraz
innych leków z grupy SSRI nie jest w pełni poznany, ale mogą one zwiększać stężenie serotoniny
w mózgu. Prawidłowe leczenie depresji lub zaburzeń lękowych jest istotne dla poprawy samopoczucia
pacjenta.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxtin
Kiedy nie stosować leku Paxtin
• jeśli pacjent przyjmuje leki nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (tzw. IMAO, w tym
moklobemid i chlorek metylotioniny [błękit metylenowy]) lub przyjmował je w ciągu ostatnich
dwóch tygodni. Lekarz udzieli informacji, jak rozpocząć przyjmowanie leku Paxtin po zaprzestaniu
stosowania IMAO.
• jeśli pacjent przyjmuje lekiprzeciwpsychotyczne tiorydazynę lub pimozyd.
• jeśli pacjent ma uczulenie na paroksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6).
Jeśli którakolwiek z wymienionych sytuacji dotyczy pacjenta, należy zwrócić się do lekarza, nie
przyjmując leku Paxtin.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Paxtin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
- Czy pacjent przyjmuje inne leki (patrz „Paxtin a inne leki” w dalszej części ulotki)
- Czy pacjentka przyjmuje tamoksyfen w leczeniu raka piersi [lub zaburzeń płodności] Paxtin może
zmniejszyć skuteczność tamoksyfenu, dlatego lekarz może zalecić stosowanie innego leku
przeciwdepresyjnego.
- Czy pacjent ma zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca
- Czy pacjent choruje na padaczkę lub miał w przeszłości napady drgawek
- Czy u pacjenta wystąpił kiedykolwiek epizod manii (nadmiernie aktywne zachowanie lub gonitwa
myśli)
- Czy pacjent jest leczony elektrowstrząsami
- Czy u pacjenta występowały w przeszłości zaburzenia krwawienia lub przyjmuje on leki zwiększające
ryzyko krwawienia [w tym leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi (takie jak warfaryna), leki
przeciwpsychotyczne (takie jak perfenazyna lub klozapina), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
leki przeciwbólowe i przeciwzapalne o nazwie niesteroidowe leki przeciwzapalne lub NLPZ (takie
jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam)]
- Czy pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę (patrz „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”
w dalszej części ulotki)
- Czy pacjent choruje na cukrzycę
- Czy pacjent stosuje dietę z małą zawartością sodu
- Czy pacjent ma jaskrę (zwiększone ciśnienie w oku)
- Czy pacjent ma mniej niż 18 lat (patrz punkt „Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat” w dalszej
części ulotki)
Jeśli odpowiedź na którekolwiek z powyższych pytań brzmi TAK i pacjent nie omówił tego
jeszcze z lekarzem, należy zwrócić się ponownie do lekarza i zapytać o stosowanie leku Paxtin.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat
Leku Paxtin nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. U pacjentów
w wieku poniżej 18 lat przyjmowanie leku Paxtin zwiększa ryzyko działań niepożądanych, takich jak
próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze
i przejawy gniewu). Jeśli lekarz przepisał Paxtin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i wywołało to
wątpliwości, należy skonsultować się z danym lekarzem. Jeśli podczas przyjmowania leku Paxtin
wystąpią lub nasilą się wymienione objawy, należy poinformować o tym swojego lekarza. Ponadto, do
tej pory brak danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Paxtin w tej
grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
W badaniach paroksetyny u osób w wieku poniżej 18 lat częstymi działaniami niepożądanymi
(występującymi rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) były: zwiększona częstość myśli samobójczych
i prób samobójczych; samouszkodzenie; wrogość; zachowania agresywne lub nieprzyjazne; brak
apetytu; drżenie; nieprawidłowe pocenie się; nadmierna aktywność (nadmiar energii); pobudzenie;
chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość i zmiany nastroju) i nietypowe powstawanie siniaków
lub krwawienie (np. z nosa). Badania te wykazały również, że takie same objawy występowały,
chociaż rzadziej, u dzieci i młodzieży otrzymujących tabletki cukrowe (placebo) zamiast paroksetyny.
U niektórych z uczestników tych badań wystąpiły objawy odstawienia po przerwaniu stosowania
paroksetyny. Objawy te były zazwyczaj podobne do objawów obserwowanych u dorosłych pacjentów
po zaprzestaniu stosowania paroksetyny (patrz punkt 3 „Jak stosować Paxtin” w dalszej części ulotki).
Ponadto u pacjentów w wieku poniżej 18 lat często (rzadziej niż u 1 na 10 osób) występował ból
brzucha, nerwowość i chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość, zmiany nastroju, próby
samookaleczenia, myśli i próby samobójcze).
Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja i (lub) zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli
o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Myśli te mogą nasilać się na początku stosowania
leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po 2 tygodniach, czasem
później.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest
bardziej prawdopodobne, jeśli:
- u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
- pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko
zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy
byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.
Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą
o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany
w zachowaniu.
Istotne działania niepożądane obserwowane podczas stosowania leku Paxtin
U niektórych pacjentów przyjmujących Paxtin występuje zaburzenie o nazwie „akatyzja” z takimi
objawami, jak poczucie pobudzenia psychoruchowego z niezdolnością do spokojnego siedzenia
lub stania. U innych pacjentów może rozwinąć się zespół serotoninowy lub złośliwy zespół
neuroleptyczny z niektórymi lub wszystkimi następującymi objawami: silne pobudzenie lub
rozdrażnienie, splątanie, niepokój ruchowy, odczucie gorąca, pocenie się, drżenie, dreszcze, omamy
(dziwne obrazy lub dźwięki), sztywność mięśni, nagłe skurcze mięśni lub szybkie bicie serca. Ich
nasilenie może zwiększać się, prowadząc do utraty przytomności. W razie stwierdzenia
któregokolwiek z tych objawów, należy zwrócić się do lekarza. Więcej informacji na temat tych lub
innych działań niepożądanych znajduje się w punkcie 4 „Możliwe działania niepożądane”.
Leki takie, jak Paxtin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności
seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu
leczenia.
Paxtin a inne leki
Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Paxtin lub zwiększać ryzyko wystąpienia u pacjenta
działań niepożądanych. Również Paxtin może wpływać na działanie innych leków. Do tych leków
należą:
• leki o nazwie inhibitory monoaminooksydazy (IMAO, w tym moklobemid i chlorek
metylotioniny [błękit metylenowy] – patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Paxtin”
• tiorydazyna lub pimozyd (leki przeciwpsychotyczne) - patrz punkt „Kiedy nie stosować leku
Paxtin”
• kwas acetylosalicylowy, ibuprofen lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak
celekoksyb, etodolak, diklofenak i meloksykam, stosowane w leczeniu bólu i zapalenia
• tramadol, buprenorfina i petydyna (leki przeciwbólowe)
• buprenorfina w połączeniu z naloksonem, leczenie substytucyjne uzależnienia od leków
opioidowych
• tryptany (takie jak sumatryptan), stosowane w leczeniu migreny
• inne leki przeciwdepresyjne, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
(SSRI), tryptofan i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. klomipramina, nortryptylina
i dezypramina
• suplementdiety o nazwie tryptofan
• miwakurium i suksametonium (stosowane w znieczuleniu ogólnym)
• takie leki, jak lit, rysperydon, perfenazyna, klozapina (tzw. leki przeciwpsychotyczne), stosowane
w leczeniu niektórych zaburzeńpsychicznych
• fentanyl stosowany w znieczuleniu lub leczeniu przewlekłego bólu;
• połączenie fosamprenawiru i rytonawiru, stosowane w leczeniu zakażenia ludzkim wirusem
niedoboru odporności (HIV)
• ziele dziurawca (roślinny lek przeciwdepresyjny)
• fenobarbital, fenytoina, sodu walproinian lub karbamazepina, leki stosowane w leczeniu napadu
drgawek lub padaczki
• atomoksetyna, lek stosowany w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem
uwagi (ADHD)
• procyklidyna, lek stosowany w łagodzeniu drżenia, zwłaszcza w przebiegu choroby Parkinsona
• warfaryna lub inne leki (leki przeciwzakrzepowe) stosowane w celu rozrzedzeniakrwi
• propafenon, flekainid i leki stosowane w leczeniu nieregularnej czynności serca
• metoprolol, lek beta-adrenolityczny stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego
i w chorobach serca
• prawastatyna stosowana w leczeniu dużego stężenia cholesterolu
• ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy i trądu
• linezolid (antybiotyk)
• tamoksyfen, lek stosowany w leczeniu raka piersi [lub zaburzeń płodności]
Jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub niedawno przyjmował którykolwiek z wymienionych leków
i nie omówił tego jeszcze z lekarzem, powinien zwrócić się ponownie do lekarza. Może być
konieczna zamiana dawki lub zmiana leku na inny.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez
pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Paxtin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Podczas stosowania leku Paxtin nie należy pić alkoholu, gdyż może on nasilić objawy choroby lub
działania niepożądane. Przyjmowanie leku Paxtin rano, podczas posiłku, zmniejszy ryzyko
wystąpienia nudności.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Istnieją doniesienia, że u dzieci, których matki przyjmowały paroksetynę w pierwszch miesiącach
ciąży, zwiększa się ryzyko powstania wad wrodzonych, zwłaszcza dotyczących serca. Podczas gdy
w ogólnej populacji częstość wrodzonych wad serca u dzieci wynosi 1/100, u dzieci matek leczonych
paroksetyną zwiększa się do 2/100.
Lekarz w porozumieniu z pacjentką w ciąży może ustalić, że najlepszym dla niej rozwiązaniem będzie
zmiana leku lub stopniowe odstawianie leku Paxtin. Jednak, w zależności od stanu pacjentki, lekarz
może uznać, że lepsze dla niej będzie kontynuowanie przyjmowania leku Paxtin.
Należy upewnić się, że położna lub lekarz wiedzą o stosowaniu przez pacjentkę leku Paxtin.
Leki takie, jak Paxtin, przyjmowane w czasie ciąży, zwłaszcza w późnym jej okresie, mogą zwiększać
ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiego zaburzenia, tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego
noworodka (PPHN). W PPHN ciśnienie w naczyniach krwionośnych między sercem a płucami
noworodka jest za wysokie. Jeśli pacjentka przyjmuje Paxtin w ostatnich 3 miesiącach ciąży, u
noworodka mogą wystąpić również inne zaburzenia, które pojawiają się zwykle w pierwszej dobie
życia. Do ich objawów należą:
• trudności w oddychaniu
• zsinienie skóry lub zwiększenie bądź zmniejszenie ciepłoty ciała
• zsinienie ust
• wymioty lub trudności w ssaniu
• silne zmęczenie, niemożność zaśnięcia lub uporczywy płacz
• sztywność lub wiotkość mięśni
• drżenie lub drgawki
• wzmożenie odruchów
Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub pacjentkę niepokoi stan
zdrowia dziecka, powinna skontaktować się z lekarzem lub położną, którzy udzielą jej
odpowiednich wyjaśnień.
Przyjmowanie leku Paxtin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy,
występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia
krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Paxtin, powinna poinformować o tym lekarza lub
położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
Karmienie piersią
Paxtinmoże w bardzo małychilościach przenikaćdo mleka kobiecego.Pacjentki przyjmujące lek
powinny przed rozpoczęciem karmienia piersią poradzić się lekarza i wspólnie ustalić, czy możliwe
jest karmienie piersią podczas stosowania leku Paxtin.
Płodność
Badania na zwierzętach wykazały, że paroksetyna pogarsza jakość nasienia. Teoretycznie mogłoby to
wpływać na płodność, ale dotychczas nie obserwowano takiego wpływu u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Możliwe działania niepożądane leku Paxtin, to zawroty głowy, dezorientacja, senność lub niewyraźne
widzenie. W razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać
maszyn.
Paxtin zawiera sód
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. Jak stosować Paxtin
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Czasami zalecona dawka wymaga przyjęcia więcej niż jednej tabletki lub połowy tabletki.
Zalecane dawki w różnych wskazaniach przedstawia poniższa tabela:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dawka Zalecana dawka Maksymalna
początkowa dobowa dawka dobowa
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Depresja 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne 20 mg 40 mg 60 mg
(zachowania obsesyjne
i kompulsyjne)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie lękowe z napadami lęku 10 mg 40 mg 60 mg
(napady paniki)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fobia społeczna (obawa przed 20 mg 20 mg 50 mg
różnymi sytuacjami społecznymi lub
unikanie ich)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie stresowe pourazowe 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaburzenie lękowe uogólnione 20 mg 20 mg 50 mg
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na początku leczenia lekarz wskaże pacjentowi, jaką dawkę leku Paxtin powinien przyjmować.
U większości osób poprawa samopoczucia następuje po kilku tygodniach leczenia. Jeśli po tym czasie
pacjent nie czuje się lepiej, powinien poradzić się lekarza. Lekarz może zadecydować o stopniowym
zwiększaniu dawki (każdorazowo o 10 mg), aż do uzyskania maksymalnej dawki dobowej.
Tabletki należy przyjmować rano, podczas śniadania.
Należy je połknąć popijając wodą.
Nie należy ich żuć.
W razie konieczności tabletki można podzielić na równe dawki.
Lekarz udzieli pacjentowi informacji, jak długo należy przyjmować tabletki. Leczenie może trwać
wiele miesięcy, a nawet dłużej.
Osoby w podeszłym wieku
Maksymalna dawka dla osób w wieku powyżej 65 lat wynosi 40 mg na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
Pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek lekarz może zalecić mniejszą niż zwykle
stosowana dawkę leku Paxtin.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Paxtin
Nigdy nie należy przyjmować większej liczby tabletek, niż zalecił to lekarz. Jeśli pacjent (lub inna
osoba) przyjęła większą niż zalecana dawkę leku Paxtin, należy zwrócić się do lekarza lub udać się
bezpośrednio do najbliższego szpitala. Należy pokazać opakowanie leku. Przedawkowanie leku Paxtin
może wywołać objawy wymienione w punkcie 4 „Możliwe działania niepożądane” lub gorączkę,
mimowolne skurcze mięśni.
Pominięcie przyjęcia leku Paxtin
Lek należy przyjmować każdego dnia o tej samej porze.
Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku i przypomni sobie o tym przed pójściem spać –
powinien przyjąć lek bezzwłocznie, a następnego dnia przyjmować go jak zwykle.
Jeśli pacjent przypomni sobie o przyjęciu leku w nocy lub następnego dnia – powinien pominąć tę
dawkę. Możliwe jest wystąpienie objawów odstawienia, ale powinny one ustąpić po zażyciu następnej
dawki o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Co zrobić w razie braku poprawy samopoczucia
Paxtin nie powoduje natychmiastowego złagodzenia objawów. Rozpoczęcie działania wszystkich
leków przeciwdepresyjnych wymaga czasu. U niektórych osób następuje to w ciągu kilku tygodni, ale
u innych może to trwać trochę dłużej. Niektórzy pacjenci przyjmujący leki przeciwdepresyjne
odczuwają pogorszenie choroby zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Jeśli pacjent nie poczuje się
lepiej po kilku tygodniach leczenia, powinien ponownie skontaktować się z lekarzem. Lekarz
powinien wyznaczyć kolejną wizytę po kilku tygodniach od rozpoczęcia leczenia. O braku poprawy
samopoczucia należy poinformować lekarza.
Przerwanie stosowania leku Paxtin
Nie wolno przerywać stosowania leku Paxtin bez zalecenia lekarza.
Podczas odstawiania leku Paxtin lekarz pomoże stopniowo zmniejszać dawkę przez kilka tygodni
lub miesięcy, co powinno zmniejszyć ryzyko objawów odstawienia (objawy odstawienia - patrz punkt
„Możliwe działania niepożądane”). Jedną z metod jest stopniowe zmniejszanie przyjmowanej dawki
leku Paxtin o 10 mg na tydzień. Objawy występujące podczas odstawiania leku Paxtin są u większości
osób lekkie i same ustępują w ciągu dwóch tygodni. U niektórych osób mogą być silniejsze lub dłużej
się utrzymywać.
Jeśli w trakcie odstawiania leku u pacjenta występują objawyodstawienia, lekarz może zalecić
wolniejsze zmniejszanie dawki. Jeśli objawy odstawienia są silne, należy zwrócić się do lekarza.
Lekarz może zalecić ponowne rozpoczęcie przyjmowania leku, a następnie znacznie wolniejsze jego
odstawianie.
Nawet jeśli u pacjenta wystąpią objawy odstawienia, nadal możliwe jest zaprzestanie stosowania
leku Paxtin.
Możliwe objawy odstawienia występujące po zaprzestaniu leczenia
Badania wykazują, że 3 na 10 pacjentów zauważa jeden lub więcej objawów odstawienia podczas
przerywania terapii paroksetyną. Niektóre z tych objawów występują częściej niż inne.
Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):
• zawroty głowy, chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi
• odczucie mrowienia, pieczenia i (rzadziej) wrażenie wstrząsów elektrycznych, również w obrębie
głowy
• brzęczenie, syczenie, gwizd, dzwonienie lub inny utrzymujący się hałas w uszach (szum w uszach)
• zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary senne, bezsenność)
• niepokój
• bóle głowy
Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
• nudności
• pocenie się (również poty nocne)
• uczucie niepokoju lub pobudzenia
• drżenie
• splątanie lub dezorientacja
• biegunka (luźne stolce)
• emocjonalność lub rozdrażnienie
• zaburzenia widzenia
• uczucie trzepotania lub łomotania serca (kołatanie serca)
Jeżeli pacjent jest zaniepokojony objawami odstawienia po zaprzestaniu przyjmowania leku Paxtin,
powinien zwrócić się do lekarza
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Wystapienie działań niepożądanych jest bardziej prawdopodobne w pierwszych tygodniach
stosowania leku Paxtin.
Jeśli podczas leczenia wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy
skontaktować się z lekarzem.
Może być konieczne zwrócenie się do lekarza lub udanie się od razu do szpitala.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- W razie nietypowego powstawania siniaków lub krwawienia, w tym obecności krwi
w wymiocinach lub w kale, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do szpitala.
- Jeśli pacjent nie może oddać moczu, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się
do szpitala.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)
- W razie wystąpienia napadu drgawek, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się
do szpitala.
- Jeśli pacjent odczuwa niepokój i niemożność spokojnego siedzenia lub stania, mogą to być
objawy zaburzenia o nazwie akatyzja. Zwiększenie dawki leku Paxtin może nasilić te objawy.
W razie ich wystąpienia należy zwrócić się do lekarza.
- Jeśli pacjent odczuwa zmęczenie, osłabienie lub dezorientacjęoraz ból, sztywność lub brak
koordynacji ruchów, przyczyną może być małe steżenie sodu we krwi. W razie wystąpienia
takich objawów należy zwrócić się do lekarza.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- Reakcje alergiczne na lek, które mogą mieć ciężki przebieg.
W razie wystąpienia czerwonej, wzniesionej wysypki na skórze, obrzęku powiek, twarzy, warg,
jamy ustnej lub języka, pacjent zaczyna odczuwać świąd lub trudności w oddychaniu (duszność)
lub połykaniu i osłabienie lub oszołomienie prowadzące do zapaści lub utraty przytomności,
należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do szpitala.
- Wystąpienie niektórych lub wszystkich z następujących objawów może wskazywać na tzw.
zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny. Do objawów tych należą: silne
pobudzenie lub rozdrażnienie, splątanie, niepokój, odczucie gorąca, pocenie się, drżenie, dreszcze,
omamy (dziwne obrazy lub dźwięki), sztywność mięśni, nagłe skurcze mięśni lub przyspieszone
bicie serca. Nasilenie objawów może zwiększać się, prowadząc do utraty przytomności. Należy
wówczas zwrócić się do lekarza.
- Ostra jaskra.
Jeśli pacjent odczuwa ból oczu lub wystąpi u niego niewyraźne widzenie, należy zwrócić się do
lekarza.
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstości nie można określić na
podstawie dostępnych danych)
• Niektóre osoby miały myśli o wyrządzeniu sobie krzywdy lub o samobójstwie podczas stosowania
paroksetyny lub wkrótce po jego odstawieniu (patrz punkt 2).
• Niektóre osoby wykazywały agresję podczas stosowania paroksetyny.
• Ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz
dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża” w punkcie 2.
W razie wystąpienia tych objawów niepożądanych, należy zwrócić się do lekarza.
Inne możliwe działania niepożądane podczas leczenia
Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- Nudności. Przyjmowanie leku Paxtin rano, podczas posiłku, zmniejszy ryzyko ich wystąpienia.
- Zmiany popędu płciowego lub funkcji seksualnych, np. brak orgazmu oraz zaburzenia wzwodu
i wytrysku
Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- Zwiększone stężenie cholesterolu we krwi
- Brak apetytu
- Bezsenność lub senność
- Nieprawidłowe sny (w tym koszmary senne)
- Zawroty głowy lub drżenie
- Ból głowy
- Trudności w koncentracji
- Pobudzenie
- Odczucie nietypowego osłabienia
- Niewyraźne widzenie
- Ziewanie, suchość w jamie ustnej
- Biegunka lub zaparcie
- Wymioty
- Zwiększenie masy ciała
- Pocenie się
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- Szybkie zwiększenie lub zmniejszenie ciśnienia tętniczego, co może powodować zawroty głowy
lub omdlenie podczas nagłego wstawania
- Szybsza niż zwykle czynność serca
- Brak ruchu mięśni, sztywność, drżenie lub nieprawidłowe ruchy mięśni jamy ustnej i języka
- Rozszerzenie źrenic
- Wysypka na skórze
- Świąd
- Odczucie splątania
- Omamy (dziwne obrazy lub dźwięki)
- Niemożność oddania moczu (zatrzymanie moczu) lub niekontrolowane, mimowolne oddawanie
moczu (nietrzymanie moczu)
- Zmniejszenie liczby białych krwinek
- Zaburzenia kontroli stężenia cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą podczas stosowania leku
Paxtin. Należy omówić z lekarzem dostosowanie dawki insuliny lub innego leku
przeciwcukrzycowego.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)
- Nieprawidłowe wytwarzanie mleka u kobiet i mężczyzn
- Powolne bicie serca
- Wpływ na czynność wątroby widoczny w badaniach krwi
- Napady paniki
- Przesadne zachowanie lub myśli (reakcje maniakalne)
- Uczucie obcości własnego „ja” (depersonalizacja)
- Niepokój
- Nieodparta potrzeba poruszania nogami (tzw. zespół niespokojnych nóg)
- Ból stawów lub mięśni
- Za duże stężenie hormonu, tzw. prolaktyny we krwi
- Zaburzenia miesiączkowania (w tym masywne lub nieregularne krwawienia, plamienie, brak lub
opóźnienie miesiączki)
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- Wysypka na skórze z możliwością powstawania pęcherzy, która wygląda jak małe tarcze
strzelnicze (w środku ciemne plamki otoczone jaśniejszą obwódką i ciemnym pierścieniem na
krawędzi) – tzw. rumień wielopostaciowy
- rozsiana wysypka z powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem się skóry, zwłaszcza wokół ust, nosa,
oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)
- rozsiana wysypka z powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem się skóry na znacznej powierzchni
ciała (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
- zaburzenia czynności wątroby powodujące zażółcenie skóry i białkówek oczu
- Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) – zaburzenia,
w którym organizm wytwarza za dużo wody i zmniejsza się stężenie sodu (soli) we krwi na skutek
nieprawidłowych sygnałów chemicznych. SIADH może stać się ciężką chorobą lub przebiegać
bezobjawowo.
- Zatrzymywanie płynów lub wody (co może spowodować obrzęk rąk lub nóg)
- Nadwrażliwość na światło
- Bolesny, długotrwały wzwód prącia
- Mała liczba płytek krwi
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstości nie można określić na
podstawie dostępnych danych)
- Zgrzytanie zębami
- Brzęczenie, syk, gwizd, dzwonienie lub inny uporczywy hałas w uszach (szum w uszach)
- Zapalenie okrężnicy (powodujące biegunkę).
U pacjentów przyjmujących tego rodzaju leki obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Paxtin
- Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
- Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i na
bistrze oraz pojemniku po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
- Blistry z folii PVC/Aluminium: Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
- Pojemnik z HDPE: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
- Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Paxtin
Substancją czynną leku jest paroksetyna.
Paxtin 20
Jedna tabletka powlekana zawiera 20 mg paroksetyny (w postaci paroksetyny chlorowodorku).
Paxtin 40
Jedna tabletka powlekana zawiera 40 mg paroksetyny (w postaci paroksetyny chlorowodorku).
Pozostałe składniki to: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna PH 101, celuloza mikrokrystaliczna PH
102, kopowidon K28, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna,
magnezu stearynian.
Otoczka tabletki: hypromeloza 5cps, talk, tytanu dwutlenek (E171).
Jak wygląda Paxtin i co zawiera opakowanie
Paxtin 20 to białe, okrągłe, dwudzielne tabletki z wrażliwym na nacisk rowkiem ułatwiającym
przełamywanie, oznaczone symbolem „PX 20”.
Paxtin 40 to białe, okrągłe, czterodzielne tabletki z wrażliwym na nacisk rowkiem ułatwiającym
przełamywanie, oznaczone symbolem „PX 40”.
Tabletki powlekane pakowane są w blistry z folii PCV/Aluminium i umieszczone w tekturowym
pudełku lub pakowane są w pojemniki z HDPE z zakrętką z LDPE, w tekturowym pudełku.
Opakowania zawierają 30 tabletek powlekanych.
Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca
Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke-Allee 1
39179 Barleben, Niemcy
Lek S.A.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach
członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do:
Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 02/2024
Logo Sandoz
Dane o lekach i suplementach diety dostarcza ![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 100 70"%3E%3C/svg%3E)
