Medicover
Pabi-Naproxen tabl.(250 mg) - 50 szt.
Opakowanie
50 szt.
Producent
Adamed Pharma
Opis
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty
Refundowany
Nie
Rodzaj
tabl.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów: 500-1000 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych, co 12 h; w następujących przypadkach w ostrej fazie choroby należy podawać dawkę nasycającą 750-1000 mg/dobę: u pacjentów zgłaszających zwiększony ból w nocy lub sztywność poranną, u pacjentów, którym zmieniono leczenie z dużej dawki innego leku przeciwreumatycznego na naproksen, w zwyrodnieniowym zapaleniu stawów, gdy głównym objawem jest ból. Ostre stany zapalne narządu ruchu, bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia: dawka początkowa 500 mg, a następnie 250 mg co 6-8 h, w miarę potrzeby, nie przekraczając dawki dobowej 1250 mg. Ostry napad dny moczanowej: dawka początkowa 750 mg, a następnie po 250 mg co 8 h aż do ustąpienia napadu bólu. Dzieci. Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów u dzieci >5 lat: 10 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach podzielonych. Nie zaleca się stosowania u dzieci <16 lat w innych wskazaniach. Szczególne grupy pacjentów. U osób z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby należy rozważyć podawanie mniejszych dawek. U osób w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Sposób podania. Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłku.
Zastosowanie
Objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów. Objawowe leczenie ostrych stanów zapalnych narządu ruchu, jak zapalenie kaletek maziowych, zapalenie pochewek ścięgnistych. Ostry napad dny moczanowej. Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, ostre lub przewlekłe, w tym bóle pourazowe, pooperacyjne, bóle mięśni, kości, stawów, bóle głowy, bóle zębów. Bolesne miesiączkowanie. Gorączka różnego pochodzenia. W związku z wolną dystrybucją naproksenu do jam stawowych, jego działanie w stanach zapalnych stawów występuje dopiero po kilku do kilkunastu godzin od zażycia, co należy uwzględnić zarówno podczas ustalania sposobu dawkowania jak i oceny reakcji na leczenie.
Treść ulotki
1. Co to jest lek Pabi-Naproxen i w jakim celu się go stosuje
Pabi-Naproxen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) o działaniu przeciwbólowym
i przeciwgorączkowym. Działanie przeciwzapalne polega na zahamowaniu syntezy prostaglandyn; nie
wyklucza się jednak istnienia innych mechanizmów.
Naproksen powoduje objawową poprawę w chorobach reumatycznych.
Naproksen wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Pokarm może opóźnić
wchłanianie naproksenu, ale nie zmienia całkowitej ilości wchłoniętego leku.
Do jam stawowych naproksen przenika stosunkowo powoli.
Wskazania do stosowania:
– objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia
stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów;
– objawowe leczenie ostrych stanów zapalnych narządu ruchu, jak zapalenie kaletek maziowych,
zapalenie pochewek ścięgnistych;
– ostry napad dny moczanowej;
– bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, ostre lub przewlekłe, w tym bóle pourazowe,
pooperacyjne, bóle mięśni, kości, stawów, bóle głowy, bóle zębów;
– bolesne miesiączkowanie;
– gorączka różnego pochodzenia.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Pabi-Naproxen
Kiedy nie przyjmować leku Pabi-Naproxen:
– jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6);
– jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne,
przebiegające z objawami astmy oskrzelowej, nieżytu nosa, polipów nosa lub pokrzywki;
– jeśli u pacjenta występuje lub występowała choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy
z krwawieniem lub bez krwawienia;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność serca;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek;
– jeśli pacjent ma skazę krwotoczną;
– jeśli pacjentka jest w ostatnich trzech miesiącach ciąży.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pabi-Naproxen należy omówić to z lekarzem, farmaceutą
lub pielęgniarką.
Leku Pabi-Naproxen nie należy stosować jednocześnie z lekami zawierającymi naproksen sodowy,
ponieważ w lekach tych występuje ta sama substancja czynna.
Należy unikać jednoczesnego stosowania naproksenu z innymi niesteroidowymi lekami
przeciwzapalnymi, w tym lekami z grupy selektywnych inhibitorów COX-2 i glikokortykosteroidami
ze względu na zwiększenie ryzyka ciężkich działań niepożądanych.
Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które
mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi
lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie
wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie
naproksenu. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby
w podeszłym wieku, powinni poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących
przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę leku w jak najkrótszym okresie czasu.
Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Crohna)
powinni zachować szczególną ostrożność, gdyż może dojść do nasilenia objawów.
Przyjmowanie takich leków, jak Pabi-Naproxen może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych
dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych
zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie
tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe naproksen może maskować objawy
zakażenia i utrudniać diagnozę choroby.
U pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi może wystąpić skurcz oskrzeli.
U pacjentów stosujących naproksen bardzo rzadko mogą wystąpić nieprawidłowości we wskaźnikach
badań laboratoryjnych.
Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia. O przyjmowaniu leków
przeciwzakrzepowych lub wcześniejszym występowaniu zaburzeń krzepnięcia krwi należy
poinformować lekarza.
U niektórych osób mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Jeżeli w czasie zażywania leku wystąpią zaburzenia oka, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem.
Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół
Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, były bardzo rzadko raportowane
w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich
reakcji istnieje na początku leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania.
Należy przerwać przyjmowanie leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej,
uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.
U pacjentów z toczniem rumieniowatym i mieszanymi chorobami tkanki łącznej może zwiększyć się
ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowych.
Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności
z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Dawkę leków przeciwzapalnych należy zmniejszać stopniowo, zwłaszcza po długotrwałym leczeniu.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek.
U pacjentów długotrwale przyjmujących lek należy kontrolować czynność wątroby i nerek.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Lek należy stosować ostrożnie, gdyż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe niż
u osób młodych.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania naproksenu u dzieci poniżej 5 lat.
U dzieci poniżej 16 lat naproksen można stosować wyłącznie w celu leczenia młodzieńczego
reumatoidalnego zapalenia stawów. Patrz punkt 3 „Stosowanie u dzieci i młodzieży”.
Lek Pabi-Naproxen a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, cholestyramina:
Stosowanie leków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego lub cholestyraminy może opóźnić
wchłanianie naproksenu.
Warfaryna, acenokumarol, heparyna
Jednoczesne stosowanie NLPZ i warfaryny, acenokumarolu lub heparyny należy prowadzić pod ścisłą
kontrolą lekarza, gdyż może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia krwawienia.
Sibutramina
Jednoczesne stosowanie NLPZ i sibutraminy zwiększa ryzyko krwawienia.
Fenytoina, leki przeciwzakrzepowe, sulfonamidy
Naproksen stosowany jednocześnie z fenytoiną, lekami przeciwzakrzepowymi lub sulfonamidami,
zwiększa ich działanie.
Furosemid i inne leki moczopędne
NLPZ zmniejszają moczopędne działanie furosemidu i niektórych innych leków moczopędnych.
NLPZ mogą powodować hiperkaliemię (nadmiar potasu we krwi), jeżeli zostaną podane jednocześnie
z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas.
Leki zmniejszające ciśnienie krwi
NLPZ mogą zmniejszać skuteczność leków zmniejszających ciśnienie krwi (m.in. propranololu
i innych leków beta-adrenolitycznych). Mogą również zwiększyć ryzyko wystąpienia niewydolności
nerek związanej ze stosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny.
Lit
Naproksen zmniejsza wydalanie litu, prowadząc do zwiększenia stężenia litu w osoczu.
Probenecyd
Probenecyd zwiększa stężenie naproksenu w osoczu.
Metotreksat, baklofen
Naproksen i inne leki przeciwzapalne mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu i baklofenu,
prowadząc do zwiększenia ich działania toksycznego.
Glikozydy nasercowe
Naproksen może zwiększać objawy niewydolności serca oraz zwiększać stężenie glikozydów
nasercowych w osoczu.
Cyklosporyna, takrolimus
Równoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny lub takrolimusu zwiększa ryzyko wystąpienia
działania uszkadzającego nerki.
Mifepryston
NLPZ stosowane w okresie 8 do 12 dni od podania mifeprystonu mogą zmniejszyć jego skuteczność.
Zydowudyna
Istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie NLPZ
i zydowudyną.
Glikokortykosteroidy
Jednoczesne podawanie NLPZ i glikokortykosteroidów może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu
pokarmowego.
Inne NLPZ
Należy unikać równoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na ryzyko wystąpienia
działań niepożądanych.
Anybiotyki z grupy chinolonów
U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i antybiotyki z grupy chinolonów istnieje zwiększone
ryzyko wystąpienia drgawek.
Leki przciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, podane jednocześnie
z naproksenem mogą zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
Kwas acetylosalicylowy stosowany w celu zapobiegania zakrzepom krwi
Jednoczesne (w tym samym dniu) przyjmowanie naproksenu przez okres dłuższy niż jeden dzień
osłabia wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego na aktywność płytek krwi.
Wpływ na wskaźniki badań laboratoryjnych
Zaleca się, by badanie czynności kory nadnerczy wykonywać co najmniej 48 godzin od podania
ostatniej dawki naproksenu, gdyż naproksen może zaburzać wyniki wskaźników laboratoryjnych.
Pabi-Naproxen z jedzeniem i piciem
Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłkach.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
W pierwszym i drugim trymestrze ciąży lek można przyjmować tylko wtedy, gdy zleci to lekarz.
Stosowanie w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.
Naproksen przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie należy stosować leku podczas
karmienia piersią.
Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności
z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku może zmniejszyć się zdolność reagowania na bodźce zewnętrzne oraz
mogą wystąpić zaburzenia koordynacji ruchowej (senność, zaburzenia widzenia, zawroty głowy).
Należy zasięgnąć opinii lekarza odnośnie możliwości kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn
podczas stosowania naproksenu.
Lek Pabi-Naproxen, tabletki 250 mg zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem
leku.
Leki Pabi-Naproxen, tabletki 250 mg i 500 mg zawierają żółcień pomarańczową (E 110), dlatego
mogą powodować reakcje alergiczne.
3. Jak stosować lek Pabi-Naproxen
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka
Maksymalna dawka dobowa wynosi 1250 mg.
Dorośli
Objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów
kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów:
Zwykle stosuje się od 500 mg do 1000 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin.
W następujących przypadkach w ostrej fazie choroby należy podawać dawkę nasycającą 750 mg
lub 1000 mg na dobę:
• u pacjentów zgłaszających zwiększony ból w nocy lub sztywność poranną,
• u pacjentów, którym zmieniono leczenie z dużej dawki innego leku przeciwreumatycznego na
naproksen,
• w zwyrodnieniowym zapaleniu stawów, gdy głównym objawem jest ból.
Objawowe leczenie ostrych stanów zapalnych narządu ruchu, bóle słabe do umiarkowanych różnego
pochodzenia, bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia:
Dawka początkowa wynosi 500 mg, a następnie przyjmuje się 250 mg co 6 do 8 godzin, w miarę
potrzeby.
Ostry napad dny moczanowej:
Zalecana dawka początkowa wynosi 750 mg, a następnie przyjmuje się po 250 mg co 8 godzin aż do
ustąpienia napadu bólu.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Objawowe leczenie młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów:
Dzieci powyżej 5 lat
Zalecana dawka wynosi 10 mg naproksenu na kilogram masy ciała na dobę w 2 dawkach
podzielonych (5 mg/kg mc. dwa razy na dobę).
U dzieci poniżej 16 lat naproksen można stosować wyłącznie w celu leczenia młodzieńczego
reumatoidalnego zapalenia stawów. Patrz punkt 2 „Dzieci i młodzież”.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do
łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Pabi-Naproxen
Przedawkowanie leku może objawiać się sennością, zgagą, niestrawnością, nudnościami
lub wymiotami, zaburzeniami czynności nerek. Mogą też wystąpić drgawki.
W razie przypadkowego lub celowego spożycia znacznych ilości naproksenu, należy usunąć zażyty
lek z żołądka i niezwłocznie wezwać lekarza.
Z uwagi na znaczne wiązanie leku z białkami hemodializa jest nieskuteczna.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.
Pominięcie przyjęcia leku Pabi-Naproxen
Należy przyjąć jak najszybciej pominiętą dawkę.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Pabi-Naproxen
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zostały zestawione wg częstości ich występowania:
Często (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów): nudności, niestrawność, zgaga,
wzdęcia, bóle brzucha, zawroty głowy, bóle głowy.
Niezbyt często (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 1000 pacjentów): wymioty, zaparcia, biegunka,
wysypki skórne, świąd, pokrzywka, ospałość, bezsenność, senność.
Rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów): krwawienie z przewodu
pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem i perforacją lub bez),
krwawe wymioty, smoliste stolce,obrzęk naczynioruchowy,niewydolność nerek, obrzęki obwodowe,
gorączka.
Bardzo rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): zapalenie trzustki,
zapalenie błony śluzowej żołądka lub jelit, żółtaczka, zapalenie wątroby, łysienie, rumień wielopostaciowy,
zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze pojawiające się na skórze i błonach śluzowych, głównie jamy
ustnej, które pękając przechodzą w bolesne nadżerki, towarzyszy im gorączka i ból mięśni i stawów),
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień guzowaty, rumień trwały, liszaj płaski, toczeń
rumieniowaty układowy, reakcje przypominające pęcherzycę, pęcherzowe oddzielenie się naskórka,
plamica, wybroczyny, skaza krwotoczna, nadmierne pocenie, porfiria (choroba polegająca na
nieprawidłowym wytwarzaniu hemu – składnika hemoglobiny), pseudoporfiria (stany zapalne
pęcherze na skórze wywołane ekspozycją na światło), kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe
zapalenie nerek, zespół nerczycowy, krwiomocz, białkomocz, hiperkaliemia (nadmiar potasu we
krwi), zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, martwica brodawek nerkowych, drgawki,
zaburzenia snu, depresja, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, zaburzenia koncentracji i funkcji
poznawczych, duszność, obrzęki, kołatanie serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie
naczyń, neutropenia (zmniejszenie liczby krwinek białych obojętnochłonnych we krwi),
małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), granulocytopenia (zmniejszenie liczby krwinek
białych ziarnistych), agranulocytoza (ciężka choroba krwi polegająca na znacznym zmniejszeniu
liczby krwinek białych ziarnistych), eozynofilia (zwiększenie ilości krwinek białych
kwasochłonnych), leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi), niedokrwistość, astma
oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc, obrzęk płuc, zaburzenia widzenia, zmętnienia rogówki,
zapalenie tarczy nerwu wzrokowego, zapalenie pozagałkowego odcinka nerwu wzrokowego, obrzęk
tarczy nerwu wzrokowego, szumy uszne, zaburzenia słuchu, w tym niedosłuch, bóle lub osłabienie
mięśni, nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne (reakcje nadwrażliwości, często o nagłym
i ciężkim przebiegu) i anafilaktoidalne (reakcje o podobnym przebiegu jak reakcje anafilaktyczne),
w tym wstrząs zakończony zgonem, wywołanie porodu, zamknięcie przewodu tętniczego, zaburzenia
płodności u kobiet, nadmierne pragnienie, zmęczenie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
z owrzodzeniami, zapalenie przełyku, złe samopoczucie, nieprawidłowe wyniki badań
czynnościowych wątroby.
Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):
nasilenie objawów wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna, dezorientacja, omamy,
zaburzenia marzeń sennych, zastoinowa niewydolność serca, parestezje (nieprawidłowe czucie).
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności
serca.
Przyjmowanie takich leków, jak Pabi-Naproxen może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
ul. Al. Jerozolimskie 181C, 02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Pabi-Naproxen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Pabi-Naproxen
Pabi-Naproxen, 250 mg, tabletki
- Substancją czynną leku jest naproksen
Jedna tabletka zawiera 250 mg naproksenu
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, alkohol poliwinylowy,
krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan, żółcień chinolinowa
(E 104), żółcień pomarańczowa (E 110)
Pabi-Naproxen, 500 mg, tabletki
- Substancją czynną leku jest naproksen
Jedna tabletka zawiera 500 mg naproksenu
- Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, alkohol poliwinylowy, krzemionka koloidalna
bezwodna, sodu laurylosiarczan, żółcień chinolinowa (E 104), żółcień pomarańczowa (E 110),
karboksymetyloskrobia sodowa typ A, magnezu stearynian
Jak wygląda lek Pabi-Naproxen i co zawiera opakowanie
Pabi-Naproxen, 250 mg, tabletki
Tabletki barwy żółtej, o gładkiej powierzchni, ze ściętymi brzegami, okrągłe, obustronnie płaskie,
z wygrawerowanym z jednej strony napisem „NAPROXEN”.
Opakowanie zawiera 50 tabletek
Pabi-Naproxen, 500 mg, tabletki
Tabletki barwy żółtej, o gładkiej powierzchni, ze ściętymi brzegami, okrągłe, obustronnie płaskie,
z wygrawerowanym z jednej strony znakiem „-”.
Opakowanie zawiera 20 tabletek
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Pabi-Naproxen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) o działaniu przeciwbólowym
i przeciwgorączkowym. Działanie przeciwzapalne polega na zahamowaniu syntezy prostaglandyn; nie
wyklucza się jednak istnienia innych mechanizmów.
Naproksen powoduje objawową poprawę w chorobach reumatycznych.
Naproksen wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Pokarm może opóźnić
wchłanianie naproksenu, ale nie zmienia całkowitej ilości wchłoniętego leku.
Do jam stawowych naproksen przenika stosunkowo powoli.
Wskazania do stosowania:
– objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia
stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów;
– objawowe leczenie ostrych stanów zapalnych narządu ruchu, jak zapalenie kaletek maziowych,
zapalenie pochewek ścięgnistych;
– ostry napad dny moczanowej;
– bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, ostre lub przewlekłe, w tym bóle pourazowe,
pooperacyjne, bóle mięśni, kości, stawów, bóle głowy, bóle zębów;
– bolesne miesiączkowanie;
– gorączka różnego pochodzenia.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Pabi-Naproxen
Kiedy nie przyjmować leku Pabi-Naproxen:
– jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6);
– jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne,
przebiegające z objawami astmy oskrzelowej, nieżytu nosa, polipów nosa lub pokrzywki;
– jeśli u pacjenta występuje lub występowała choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy
z krwawieniem lub bez krwawienia;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność serca;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby;
– jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek;
– jeśli pacjent ma skazę krwotoczną;
– jeśli pacjentka jest w ostatnich trzech miesiącach ciąży.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pabi-Naproxen należy omówić to z lekarzem, farmaceutą
lub pielęgniarką.
Leku Pabi-Naproxen nie należy stosować jednocześnie z lekami zawierającymi naproksen sodowy,
ponieważ w lekach tych występuje ta sama substancja czynna.
Należy unikać jednoczesnego stosowania naproksenu z innymi niesteroidowymi lekami
przeciwzapalnymi, w tym lekami z grupy selektywnych inhibitorów COX-2 i glikokortykosteroidami
ze względu na zwiększenie ryzyka ciężkich działań niepożądanych.
Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które
mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi
lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie
wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie
naproksenu. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby
w podeszłym wieku, powinni poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących
przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę leku w jak najkrótszym okresie czasu.
Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Crohna)
powinni zachować szczególną ostrożność, gdyż może dojść do nasilenia objawów.
Przyjmowanie takich leków, jak Pabi-Naproxen może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych
dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych
zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie
tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe naproksen może maskować objawy
zakażenia i utrudniać diagnozę choroby.
U pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi może wystąpić skurcz oskrzeli.
U pacjentów stosujących naproksen bardzo rzadko mogą wystąpić nieprawidłowości we wskaźnikach
badań laboratoryjnych.
Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia. O przyjmowaniu leków
przeciwzakrzepowych lub wcześniejszym występowaniu zaburzeń krzepnięcia krwi należy
poinformować lekarza.
U niektórych osób mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Jeżeli w czasie zażywania leku wystąpią zaburzenia oka, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem.
Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół
Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, były bardzo rzadko raportowane
w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich
reakcji istnieje na początku leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania.
Należy przerwać przyjmowanie leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej,
uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.
U pacjentów z toczniem rumieniowatym i mieszanymi chorobami tkanki łącznej może zwiększyć się
ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowych.
Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności
z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Dawkę leków przeciwzapalnych należy zmniejszać stopniowo, zwłaszcza po długotrwałym leczeniu.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek.
U pacjentów długotrwale przyjmujących lek należy kontrolować czynność wątroby i nerek.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Lek należy stosować ostrożnie, gdyż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe niż
u osób młodych.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania naproksenu u dzieci poniżej 5 lat.
U dzieci poniżej 16 lat naproksen można stosować wyłącznie w celu leczenia młodzieńczego
reumatoidalnego zapalenia stawów. Patrz punkt 3 „Stosowanie u dzieci i młodzieży”.
Lek Pabi-Naproxen a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, cholestyramina:
Stosowanie leków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego lub cholestyraminy może opóźnić
wchłanianie naproksenu.
Warfaryna, acenokumarol, heparyna
Jednoczesne stosowanie NLPZ i warfaryny, acenokumarolu lub heparyny należy prowadzić pod ścisłą
kontrolą lekarza, gdyż może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia krwawienia.
Sibutramina
Jednoczesne stosowanie NLPZ i sibutraminy zwiększa ryzyko krwawienia.
Fenytoina, leki przeciwzakrzepowe, sulfonamidy
Naproksen stosowany jednocześnie z fenytoiną, lekami przeciwzakrzepowymi lub sulfonamidami,
zwiększa ich działanie.
Furosemid i inne leki moczopędne
NLPZ zmniejszają moczopędne działanie furosemidu i niektórych innych leków moczopędnych.
NLPZ mogą powodować hiperkaliemię (nadmiar potasu we krwi), jeżeli zostaną podane jednocześnie
z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas.
Leki zmniejszające ciśnienie krwi
NLPZ mogą zmniejszać skuteczność leków zmniejszających ciśnienie krwi (m.in. propranololu
i innych leków beta-adrenolitycznych). Mogą również zwiększyć ryzyko wystąpienia niewydolności
nerek związanej ze stosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny.
Lit
Naproksen zmniejsza wydalanie litu, prowadząc do zwiększenia stężenia litu w osoczu.
Probenecyd
Probenecyd zwiększa stężenie naproksenu w osoczu.
Metotreksat, baklofen
Naproksen i inne leki przeciwzapalne mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu i baklofenu,
prowadząc do zwiększenia ich działania toksycznego.
Glikozydy nasercowe
Naproksen może zwiększać objawy niewydolności serca oraz zwiększać stężenie glikozydów
nasercowych w osoczu.
Cyklosporyna, takrolimus
Równoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny lub takrolimusu zwiększa ryzyko wystąpienia
działania uszkadzającego nerki.
Mifepryston
NLPZ stosowane w okresie 8 do 12 dni od podania mifeprystonu mogą zmniejszyć jego skuteczność.
Zydowudyna
Istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie NLPZ
i zydowudyną.
Glikokortykosteroidy
Jednoczesne podawanie NLPZ i glikokortykosteroidów może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu
pokarmowego.
Inne NLPZ
Należy unikać równoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na ryzyko wystąpienia
działań niepożądanych.
Anybiotyki z grupy chinolonów
U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i antybiotyki z grupy chinolonów istnieje zwiększone
ryzyko wystąpienia drgawek.
Leki przciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, podane jednocześnie
z naproksenem mogą zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
Kwas acetylosalicylowy stosowany w celu zapobiegania zakrzepom krwi
Jednoczesne (w tym samym dniu) przyjmowanie naproksenu przez okres dłuższy niż jeden dzień
osłabia wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego na aktywność płytek krwi.
Wpływ na wskaźniki badań laboratoryjnych
Zaleca się, by badanie czynności kory nadnerczy wykonywać co najmniej 48 godzin od podania
ostatniej dawki naproksenu, gdyż naproksen może zaburzać wyniki wskaźników laboratoryjnych.
Pabi-Naproxen z jedzeniem i piciem
Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłkach.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
W pierwszym i drugim trymestrze ciąży lek można przyjmować tylko wtedy, gdy zleci to lekarz.
Stosowanie w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.
Naproksen przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie należy stosować leku podczas
karmienia piersią.
Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności
z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku może zmniejszyć się zdolność reagowania na bodźce zewnętrzne oraz
mogą wystąpić zaburzenia koordynacji ruchowej (senność, zaburzenia widzenia, zawroty głowy).
Należy zasięgnąć opinii lekarza odnośnie możliwości kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn
podczas stosowania naproksenu.
Lek Pabi-Naproxen, tabletki 250 mg zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem
leku.
Leki Pabi-Naproxen, tabletki 250 mg i 500 mg zawierają żółcień pomarańczową (E 110), dlatego
mogą powodować reakcje alergiczne.
3. Jak stosować lek Pabi-Naproxen
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka
Maksymalna dawka dobowa wynosi 1250 mg.
Dorośli
Objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów
kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów:
Zwykle stosuje się od 500 mg do 1000 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin.
W następujących przypadkach w ostrej fazie choroby należy podawać dawkę nasycającą 750 mg
lub 1000 mg na dobę:
• u pacjentów zgłaszających zwiększony ból w nocy lub sztywność poranną,
• u pacjentów, którym zmieniono leczenie z dużej dawki innego leku przeciwreumatycznego na
naproksen,
• w zwyrodnieniowym zapaleniu stawów, gdy głównym objawem jest ból.
Objawowe leczenie ostrych stanów zapalnych narządu ruchu, bóle słabe do umiarkowanych różnego
pochodzenia, bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia:
Dawka początkowa wynosi 500 mg, a następnie przyjmuje się 250 mg co 6 do 8 godzin, w miarę
potrzeby.
Ostry napad dny moczanowej:
Zalecana dawka początkowa wynosi 750 mg, a następnie przyjmuje się po 250 mg co 8 godzin aż do
ustąpienia napadu bólu.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Objawowe leczenie młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów:
Dzieci powyżej 5 lat
Zalecana dawka wynosi 10 mg naproksenu na kilogram masy ciała na dobę w 2 dawkach
podzielonych (5 mg/kg mc. dwa razy na dobę).
U dzieci poniżej 16 lat naproksen można stosować wyłącznie w celu leczenia młodzieńczego
reumatoidalnego zapalenia stawów. Patrz punkt 2 „Dzieci i młodzież”.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do
łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Pabi-Naproxen
Przedawkowanie leku może objawiać się sennością, zgagą, niestrawnością, nudnościami
lub wymiotami, zaburzeniami czynności nerek. Mogą też wystąpić drgawki.
W razie przypadkowego lub celowego spożycia znacznych ilości naproksenu, należy usunąć zażyty
lek z żołądka i niezwłocznie wezwać lekarza.
Z uwagi na znaczne wiązanie leku z białkami hemodializa jest nieskuteczna.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.
Pominięcie przyjęcia leku Pabi-Naproxen
Należy przyjąć jak najszybciej pominiętą dawkę.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Pabi-Naproxen
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zostały zestawione wg częstości ich występowania:
Często (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów): nudności, niestrawność, zgaga,
wzdęcia, bóle brzucha, zawroty głowy, bóle głowy.
Niezbyt często (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 1000 pacjentów): wymioty, zaparcia, biegunka,
wysypki skórne, świąd, pokrzywka, ospałość, bezsenność, senność.
Rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów): krwawienie z przewodu
pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem i perforacją lub bez),
krwawe wymioty, smoliste stolce,obrzęk naczynioruchowy,niewydolność nerek, obrzęki obwodowe,
gorączka.
Bardzo rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): zapalenie trzustki,
zapalenie błony śluzowej żołądka lub jelit, żółtaczka, zapalenie wątroby, łysienie, rumień wielopostaciowy,
zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze pojawiające się na skórze i błonach śluzowych, głównie jamy
ustnej, które pękając przechodzą w bolesne nadżerki, towarzyszy im gorączka i ból mięśni i stawów),
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień guzowaty, rumień trwały, liszaj płaski, toczeń
rumieniowaty układowy, reakcje przypominające pęcherzycę, pęcherzowe oddzielenie się naskórka,
plamica, wybroczyny, skaza krwotoczna, nadmierne pocenie, porfiria (choroba polegająca na
nieprawidłowym wytwarzaniu hemu – składnika hemoglobiny), pseudoporfiria (stany zapalne
pęcherze na skórze wywołane ekspozycją na światło), kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe
zapalenie nerek, zespół nerczycowy, krwiomocz, białkomocz, hiperkaliemia (nadmiar potasu we
krwi), zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, martwica brodawek nerkowych, drgawki,
zaburzenia snu, depresja, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, zaburzenia koncentracji i funkcji
poznawczych, duszność, obrzęki, kołatanie serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie
naczyń, neutropenia (zmniejszenie liczby krwinek białych obojętnochłonnych we krwi),
małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), granulocytopenia (zmniejszenie liczby krwinek
białych ziarnistych), agranulocytoza (ciężka choroba krwi polegająca na znacznym zmniejszeniu
liczby krwinek białych ziarnistych), eozynofilia (zwiększenie ilości krwinek białych
kwasochłonnych), leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi), niedokrwistość, astma
oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc, obrzęk płuc, zaburzenia widzenia, zmętnienia rogówki,
zapalenie tarczy nerwu wzrokowego, zapalenie pozagałkowego odcinka nerwu wzrokowego, obrzęk
tarczy nerwu wzrokowego, szumy uszne, zaburzenia słuchu, w tym niedosłuch, bóle lub osłabienie
mięśni, nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne (reakcje nadwrażliwości, często o nagłym
i ciężkim przebiegu) i anafilaktoidalne (reakcje o podobnym przebiegu jak reakcje anafilaktyczne),
w tym wstrząs zakończony zgonem, wywołanie porodu, zamknięcie przewodu tętniczego, zaburzenia
płodności u kobiet, nadmierne pragnienie, zmęczenie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
z owrzodzeniami, zapalenie przełyku, złe samopoczucie, nieprawidłowe wyniki badań
czynnościowych wątroby.
Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):
nasilenie objawów wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna, dezorientacja, omamy,
zaburzenia marzeń sennych, zastoinowa niewydolność serca, parestezje (nieprawidłowe czucie).
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności
serca.
Przyjmowanie takich leków, jak Pabi-Naproxen może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
ul. Al. Jerozolimskie 181C, 02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Pabi-Naproxen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Pabi-Naproxen
Pabi-Naproxen, 250 mg, tabletki
- Substancją czynną leku jest naproksen
Jedna tabletka zawiera 250 mg naproksenu
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, alkohol poliwinylowy,
krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan, żółcień chinolinowa
(E 104), żółcień pomarańczowa (E 110)
Pabi-Naproxen, 500 mg, tabletki
- Substancją czynną leku jest naproksen
Jedna tabletka zawiera 500 mg naproksenu
- Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, alkohol poliwinylowy, krzemionka koloidalna
bezwodna, sodu laurylosiarczan, żółcień chinolinowa (E 104), żółcień pomarańczowa (E 110),
karboksymetyloskrobia sodowa typ A, magnezu stearynian
Jak wygląda lek Pabi-Naproxen i co zawiera opakowanie
Pabi-Naproxen, 250 mg, tabletki
Tabletki barwy żółtej, o gładkiej powierzchni, ze ściętymi brzegami, okrągłe, obustronnie płaskie,
z wygrawerowanym z jednej strony napisem „NAPROXEN”.
Opakowanie zawiera 50 tabletek
Pabi-Naproxen, 500 mg, tabletki
Tabletki barwy żółtej, o gładkiej powierzchni, ze ściętymi brzegami, okrągłe, obustronnie płaskie,
z wygrawerowanym z jednej strony znakiem „-”.
Opakowanie zawiera 20 tabletek
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Dane o lekach i suplementach diety dostarcza ![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 100 70"%3E%3C/svg%3E)
