Ocrevus konc. do sporz. roztw. do inf.(30 mg/ml) - fiolka 10 ml

Dożylnie. Dorośli. Początkową dawkę 600 mg podaje się w dwóch oddzielnych wlewach dożylnych; najpierw wlew 300 mg (rozcieńczony w 250 ml), a 2 tygodnie później drugi wlew 300 mg. Należy rozpocząć podanie wlewu z szybkością 30 ml/h przez 30 min; szybkość może być zwiększana o 30 ml/h co 30 min do osiągnięcia wartości maksymalnej 180 ml/h; każdy wlew powinien być podawany przez ok. 2,5 h. Kolejne dawki preparatu to pojedynczy wlew dożylny dawki 600 mg podawany co 6 mies. Pierwszą kolejną dawkę 600 mg należy podać 6 mies. po pierwszym wlewie dawki początkowej. Pomiędzy kolejnymi dawkami preparatu należy zachować odstęp min. 5 mies. Należy rozpocząć podanie wlewu z szybkością 40 ml/h przez 30 min; szybkość może być zwiększana o 40 ml/h co 30 min do osiągnięcia wartości maksymalnej 200 ml/h; każdy wlew powinien być podawany przez ok. 3,5 h. Pacjentów należy monitorować w trakcie podawania wlewu i przez co najmniej 1 h po zakończeniu. Premedykacja zapobiegająca reakcjom związanym z wlewem: 100 mg metyloprednizolonu (lub jego odpowiednika) dożylnie, ok. 30 min przed każdym podaniem wlewu oraz lek antyhistaminowy na ok. 30-60 min przed każdym podaniem wlewu. Dodatkowo można również rozważyć premedykację lekiem przeciwgorączkowym (np. paracetamolem) na ok. 30-60 min przed każdym podaniem wlewu. Dostosowanie podania w przypadku wystąpienia reakcji związanych z wlewem. Jeżeli w czasie podania wlewu wystąpią objawy świadczące o reakcji związanej z wlewem stanowiącej zagrożenie życia lub powodującej niesprawność, takie jak ostra nadwrażliwość lub zespół ostrej niewydolności oddechowej, podanie należy natychmiast przerwać, a pacjentowi należy zapewnić odpowiednie leczenie. Stosowanie preparatu u tych pacjentów należy zakończyć i nie należy go wznawiać. Jeżeli u pacjenta wystąpi ciężka reakcja związana z wlewem (taka jak duszność) lub zespół następujących objawów: zaczerwienienie twarzy, gorączka i ból gardła, należy natychmiast przerwać podanie wlewu oraz zastosować leczenie objawowe. Podanie wlewu należy wznowić dopiero po ustąpieniu wszystkich objawów, z szybkością równą połowie szybkości w chwili wystąpienia reakcji. Dostosowywanie podania wlewu nie jest konieczne w przypadku kolejnych nowych podań wlewu, o ile u pacjenta nie wystąpi reakcja związana z wlewem. Jeżeli u pacjenta wystąpi łagodna lub umiarkowana reakcja związana z wlewem (np. bóle głowy), szybkość podania wlewu należy zmniejszyć do połowy szybkości podania wlewu w chwili wystąpienia zdarzenia. Zmniejszona szybkość powinna zostać utrzymana przez przynajmniej 30 min. W przypadku tolerancji, szybkość podania wlewu można następnie zwiększyć zgodnie z początkową prędkością podania wlewu stosowaną u pacjenta. Zmniejszanie dawki preparatu nie jest zalecane. W przypadku pominięcia podania wlewu, lek należy podać tak szybko, jak to możliwe; nie należy czekać do terminu kolejnej zaplanowanej dawki. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby dostosowywania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u dzieci i młodzieży wieku od 0 do 18 lat. Dane nie są dostępne. Sposób podania. Po rozcieńczeniu w worku infuzyjnym zawierającym 0,9% roztwór chlorku sodu, do uzyskania końcowego stężenia wynoszącego ok. 1,2 mg/ml, preparat podawać we wlewie dożylnym przez oddzielną linię infuzyjną. Preparatu nie należy podawać w postaci wstrzyknięcia dożylnego lub bolusa.

Leczenie dorosłych pacjentów z rzutowymi postaciami stwardnienia rozsianego (RMS), z aktywną chorobą, definiowaną na podstawie cech klinicznych lub radiologicznych. Leczenie dorosłych pacjentów z wczesną pierwotnie postępującą postacią stwardnienia rozsianego (PPMS) ocenianą na podstawie czasu trwania choroby i poziomu niesprawności, a także cech radiologicznych charakterystycznych dla aktywności zapalnej.