Keflex kaps.(500 mg) - 12 szt.

Opakowanie

12 szt.

Producent

Actavis Group

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Nie

Rodzaj

kaps.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1-4 g/dobę w dawkach podzielonych. W niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych, anginie paciorkowcowej oraz zakażeniach skóry i tkanek miękkich: 250 mg co 6 h lub 500 mg co 12 h; w cięższych zakażeniach lub wywołanych przez bardziej oporne drobnoustroje może być konieczne zwiększenie dawki (jeżeli konieczne jest podanie dawki >4 g/dobę, należy rozważyć podanie cefalosporyny pozajelitowo). Dzieci i młodzież (należy zastosować właściwą dla wieku dziecka postać farmaceutyczną leku): 25-50 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych; w niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych lek podaje się co 12 h; w zakażeniach ciężkich dawkę można podwoić; w zapaleniu ucha środkowego: 75-100 mg/kg mc./dobę w 4 dawkach podzielonych. U niemowląt stosować w przypadku bezwzględnej konieczności i pod ścisłą kontrolą. W zakażeniach wywołanych przez paciorkowce β-hemolizujące lek podaje się przez co najmniej 10 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów dializowanych nie należy przekraczać dawki 500 mg/dobę.

Zastosowanie

Zakażenia dróg oddechowych wywołane przez paciorkowce β-hemolizujące grupy A. Zapalenie ucha środkowego wywołane przez gronkowce i paciorkowce β-hemolizujące. Zakażenia kości i stawów wywołane przez gronkowce. Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez gronkowce i (lub) paciorkowce β-hemolizujące. Niepowikłane zakażenia dróg moczowych wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis i Klebsiella spp. (przed rozpoczęciem leczenia oraz w czasie leczenia należy wykonać posiew oraz antybiogram; jeśli wskazane, należy sprawdzić czynność nerek). Zapalenie zatok przynosowych wywołane przez paciorkowce β-hemolizujące i Staphylococcus aureus (tylko szczepy wrażliwe na metycylinę).

Treść ulotki

1. Co to jest lek Keflex i w jakim celu się go stosuje

Keflex zawiera jako substancję czynną cefaleksynę, która jest doustnym półsyntetycznym
antybiotykiem z grupy cefalosporyn. Cefalosporyny wykazują działanie bakteriobójcze, hamując
syntezę ściany komórkowej bakterii.

Keflex jest wskazany do stosowania w następujących zakażeniach spowodowanych przez wrażliwe
szczepy bakterii:

– zakażenia dróg oddechowych

– zapalenie ucha środkowego

– zakażenia kości i stawów

– zakażenia skóry i tkanek miękkich

– niepowikłane zakażenia dróg moczowych

– zapalenie zatok przynosowych.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Keflex

Kiedy nie stosować leku Keflex:

– jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na cefaleksynę, inne cefalosporyny (podobne
antybiotyki) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienione w punkcie 6).
Reakcja uczuleniowa może wywoływać następujące objawy: wysypka, swędzenie, problemy
z oddychaniem i obrzęk twarzy, ust, gardła lub języka.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek Keflex, jeśli:

– u pacjenta wystąpiła w przeszłości reakcja uczuleniowa na którykolwiek z antybiotyków
należących do grupy cefalosporyn i penicylin lub inne leki

– u pacjenta wystąpi biegunka - należy konieczne powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż może być
ona objawem ciężkiego powikłania związanego ze stosowaniem antybiotyku i może być
konieczne specyficzne leczenie

– pacjent ma poważne problemy z nerkami; lekarz może zalecić odpowiednie badania
kontrolne, aby sprawdzić czynność nerek i odpowiednio zmniejszyć dawkę leku

– u pacjenta wystąpią objawy nowego zakażenia.

Przed rozpoczęciem należy powiedzieć lekarzowi o tych stanach, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia
dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.


Inne leki i Keflex

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także
o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności, należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeżeli pacjent przyjmuje:
− probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej)
− metforminę (stosowana w leczeniu cukrzycy)
− aminoglikozydy lub inne cefalosporyny (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń)
− furosemid (stosowany do zwiększenia wydalania moczu).
Lekarz zdecyduje, czy należy zastosować lek Keflex.

Wpływ leku Keflex na wyniki badań laboratoryjnych

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje lek Keflex i ma mieć wykonane badania krwi
lub moczu, ponieważ lek może zmienić wyniki niektórych z tych badań.

Keflex z jedzeniem i piciem

Wchłanianie antybiotyku jest nieznacznie zmniejszone, jeżeli lek podawany jest z pokarmem.

Ciąża i karmienie piersią

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży,
lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.
Keflex można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, jeżeli jest to bezwzględnie konieczne.
Należy zachować ostrożność, stosując Keflex u kobiet karmiących piersią, ponieważ cefaleksyna jest
wydzielana z mlekiem matki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie jest znany wpływ cefaleksyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Niemniej jednak podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę
możliwość wystąpienia sporadycznych zawrotów głowy lub dezorientacji.

Lek Keflex zawiera błękit patentowy

Błękit patentowy V może powodować reakcje alergiczne.

3. Jak stosować lek Keflex

Dawkowanie

Ten lek zawsze należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Keflex przeznaczony jest do stosowania doustnego.
W razie konieczności podania dawki mniejszej niż 250 mg lub zastosowania leku u dzieci, które nie
mogą połknąć kapsułki, dostępny jest Keflex w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej.

Poniżej podano zazwyczaj stosowane dawkowanie.

Dorośli
Dawka dobowa dla dorosłych wynosi 1 g do 4 g, podawana w dawkach podzielonych.
W leczeniu niezbyt nasilonych i niepowikłanych zakażeń dróg moczowych, anginy paciorkowcowej
oraz zakażeń skóry i tkanek miękkich średnia dawka wynosi 250 mg co 6 godzin lub 500 mg
co 12 godzin.

W zakażeniach cięższych lub wywołanych przez bardziej oporne drobnoustroje może być konieczne
stosowanie większych dawek leku. Jeżeli konieczne jest podanie dawki większej niż 4 g w ciągu
doby, lekarz rozważy możliwość podania cefalosporyny pozajelitowo.

W leczeniu zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta-hemolizujące Keflex należy podawać
w dawce leczniczej przynajmniej przez 10 dni.

Dzieci
Dawka dobowa dla dzieci, zależnie od nasilenia zakażenia wynosi 25 do 50 mg/kg masy ciała,
podawana w dawkach podzielonych. W przypadku niezbyt nasilonych i niepowikłanych zakażeń dróg
moczowych dawkę dobową można podawać w dwóch dawkach podzielonych (co 12 godzin).
W leczeniu ciężkich zakażeń lekarz może zalecić podwójną dawkę.

Niemowlętom lek może być podawany wyłącznie w przypadkach, kiedy jest to bezwzględnie
konieczne i pod ścisłą kontrolą lekarza.

W leczeniu zapalenia ucha środkowego, opierając się na wynikach przeprowadzonych badań
klinicznych, konieczne jest podanie w ciągu doby dawki 75 do 100 mg/kg mc. w 4 dawkach
podzielonych.

W leczeniu zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta hemolizujące Keflex należy podawać w
dawce leczniczej przynajmniej przez 10 dni.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Keflex
W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Objawy przedawkowaniamogą obejmować: nudności, wymioty, dolegliwości w nadbrzuszu,
biegunkę i krwiomocz. Może być konieczne podjęcie odpowiedniego leczenia.

Pominięcie zastosowania leku Keflex

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć lek jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym.
Jeżeli zbliża się już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć tę dawkę i zażyć ją o należnej
porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących ciężkich objawów niepożądanych, należy przerwać
stosowanie leku i niezwłocznie poinformować lekarza lub zgłosić się do najbliższego oddziału
ratunkowego w szpitalu. Objawy te zwykle występują rzadko, lecz mogą być groźne dla życia.
− Obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła (obrzęk naczynioruchowy).
− Nagła reakcja alergiczna w tym skrócony oddech, wysypka, sapanie i spadek ciśnienia
tętniczego krwi.
− Swędzące plamki lub wysypka na rękach i nogach lub ciężka, rozległa, wysypka
z pęcherzami na skórze (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona).
− Gorączka, ból gardła i ból stawów z ciężkim łuszczeniem się skóry, tworzeniem się pęcherzy
i czerwoną wysypką (toksyczna nekroliza naskórka).
− Biegunka z dużą zawartością wody lub krwi.

Ponadto zgłaszano przedstawione niżej działania niepożądane.

Występujące często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):
− nudności i biegunka.

Występujące niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):
− zmiany w wynikach badań krwi wykonywanych w celu skontrolowania pracy wątroby
− zwiększenie liczby niektórych rodzajów białych krwinek.

Występujące rzadko (u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):
− zmiany dotyczące krwi: zmniejszenie liczby różnych rodzajów komórek krwi (objawiające się
przez nowe zakażenia oraz skłonność do powstawiania siniaków lub krwawień), zwiększenie
liczby małych komórek krwi, które są niezbędne do krzepnięcia krwi; niedokrwistość
hemolityczna (anemia spowodowana przez rozpad czerwonych krwinek, może być bardzo
ciężka)
− ból głowy, zawroty głowy
− ból brzucha, wymioty, niestrawność
− zapalenie nerek
− świąd narządów płciowych i odbytu, zapalenie pochwy
− zmęczenie
− zapalenia wątroby, zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).

Występujące z nieznaną częstością (u nieznanej liczby pacjentów):
− ból stawów, zapalenie stawów
− grzybicze zakażenia pochwy (wywołane przez drożdżaki)
− gorączka
− omamy, pobudzenie, stan dezorientacji
− zmiany niektórych wyników badań krwi lub moczu (dodatnie wyniki bezpośrednich testów
Coombsa; fałszywie dodatnie wyniki testów wykrywających glukozę w moczu).

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.



5. Jak przechowywać lek Keflex

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Keflex należy przechowywać w temperaturze od 15°C do 30°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Keflex

- Substancją czynną leku jest cefaleksyna. Jedna kapsułka zawiera 250 mg lub 500 mg
cefaleksyny w postaci cefaleksyny jednowodnej.
-  Pozostałe składniki to: celuloza CMC, dimetykon, magnezu stearynian oraz składniki otoczki:
żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), błękit patentowy V (E 131), żółcień chinolinowa (E 104).

Jak wygląda lek Keflex i co zawiera opakowanie

Kapsułki 250 mg – blister zawierający 12 lub 20 kapsułek, w tekturowym pudełku.
Kapsułki 500 mg – blister zawierający 12 lub 20 kapsułek, w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny
Actavis Group hf.
Reykjavíkurvegi 76-78
220 Hafnarfjörður
Islandia

Wytwórca
FACTA FARMACEUTICI S.p.A.
Via Laurentina Km 24, 730
00040 Pomezia (RM)
Włochy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:
Actavis Export International Limited, BLB 016 Bulebel Industrial Estate, ZTN3000, Zejtun, Malta.
Kontakt w Polsce: tel. (+48 22) 512 29 00.



Dane o lekach i suplementach diety dostarcza