Hypoten tabl. powl.(6,25 mg) - 30 szt. (3 blistry x 10)

Opakowanie

30 szt. (3 blistry x 10)

Producent

Orion Corporation

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Nie

Rodzaj

tabl. powl.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze samoistne: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zaleca się kontynuowanie leczenia dawką 25 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawka może być stopniowo zwiększana w odstępach 2-tygodniowych lub większych. Zalecana najwyższa dawka jednorazowa wynosi 25 mg, zalecana najwyższa dawka dobowa wynosi 50 mg. Preparat może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie z tiazydowymi lekami moczopędnymi. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę, co może być dawką wystarczającą do kontynuacji leczenia. Przy braku właściwej odpowiedzi dawka może być stopniowo zwiększana w odstępach 2-tygodniowych lub większych. Przewlekła stabilna dławica piersiowa: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg 2 razy na dobę przez pierwsze 2 dni leczenia. Następnie zaleca się kontynuowanie leczenia dawką 25 mg 2 razy na dobę. W razie potrzeby dawka może być stopniowo zwiększana w odstępach 2-tygodniowych lub większych. Zalecana najwyższa dawka dobowa wynosi 100 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg 2 razy na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zaleca się kontynuowanie leczenia dawką 25 mg 2 razy na dobę, co stanowi najwyższą zalecaną dawkę dobową. Niewydolność serca: preparat jest stosowany w leczeniu skojarzonym z preparatami moczopędnymi, inhibitorami ACE, preparatami naparstnicy i (lub) lekami rozszerzającymi naczynia. Pacjent powinien być w stabilnym stanie klinicznym (bez zmiany klasy NYHA, bez hospitalizacji z powodu niewydolności serca), a podstawowe leczenie musi być stałe przez co najmniej 4 tyg. przed włączeniem leczenia karwedylolem. Ponadto, pacjent powinien mieć zmniejszoną lewokomorową frakcję wyrzutową, częstość pracy serca powinna być wyższa niż 50 uderzeń/min, a skurczowe ciśnienie krwi wyższe niż 85 mm Hg. Dawka początkowa wynosi 3,125 mg 2 razy na dobę przez 2 tyg. Jeśli dawka początkowa jest dobrze tolerowana, dawka może być stopniowo zwiększana w odstępach 2-tygodniowych lub większych, najpierw do 6,25 mg 2 razy na dobę, potem do 12,5 mg 2 razy na dobę,a następnie do 25 mg 2 razy na dobę. Zaleca się, aby zwiększać dawkę do najwyższego poziomu tolerowanego przez pacjenta. Najwyższa zalecana dawka wynosi 25 mg 2 razy na dobę u pacjentów o mc. mniejszej niż 85 kg, i 50 mg 2 razy na dobę u pacjentów ważących więcej niż 85 kg, pod warunkiem, że niewydolność serca nie jest ciężka. Zwiększanie dawki do 50 mg 2 razy na dobę powinno być prowadzone ostrożnie, z dokładną obserwacją medyczną pacjenta. Na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki może dojść do przejściowego nasilenia objawów niewydolności serca, szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością serca i (lub) przyjmujących duże dawki leków moczopędnych. Zwykle nie stanowi to podstawy do przerwania leczenia, ale nie należy zwiększać dawki. Po rozpoczęciu leczenia karwedylolem lub po zwiększeniu dawki pacjent powinien być obserwowany przez lekarza/lekarza kardiologa. Przed każdym zwiększeniem dawki należy przeprowadzić badanie pacjenta pod kątem możliwych objawów pogorszenia niewydolności serca lub nadmiernego rozszerzenia naczyń (np. czynność nerek, masa ciała, ciśnienie krwi, częstość i rytm pracy serca). Pogorszenie niewydolności serca lub zatrzymanie płynów w ustroju należy leczyć bez zwiększania dawki środka moczopędnego, a dawki karwedylolu nie należy zwiększać do czasu ustabilizowania stanu pacjenta. W przypadku wystąpienia bradykardii lub wydłużenia czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego, należy monitorować stężenie digoksyny we krwi. W niektórych przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki karwedylolu lub czasowe przerwanie leczenia. Nawet w takich przypadkach często można z powodzeniem stopniowo zwiększać dawkę karwedylolu. Jeżeli leczenie karwedylolem zostanie przerwane na dłużej niż 2 tyg., leczenie należy wznowić od dawki 3,125 mg 2 razy na dobę i zwiększać stopniowo dawkę zgodnie z powyższymi zaleceniami. U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie musi być ustalane indywidualnie, ale dane farmakokinetyczne nie wskazują, by dostosowanie dawkowania było konieczne. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby może być konieczne dostosowanie dawkowania. Brak jest wystarczających danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania karwedylolu u dzieci i młodzież (< 18 lat). Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej podatni na działanie karwedylolu, i w związku z tym powinni być szczególnie starannie obserwowani. Podobnie jak w przypadku innych beta-blokerów, a szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, odstawianie karwedylolu powinno być prowadzone stopniowo. Sposób podania. Nie ma potrzeby przyjmowania tabletek karwedylolu razem z posiłkiem. Jednakże zaleca się, aby pacjenci z niewydolnością serca przyjmowali karwedylol razem z posiłkiem, aby umożliwić spowolnienie wchłaniania i zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego. Tabletki 6,25 mg, 12,5 mg i 25 mg można dzielić na połowy.

Zastosowanie

Nadciśnienie tętnicze samoistne. Przewlekła stabilna dławica piersiowa. Leczenie wspomagające umiarkowanej do ciężkiej stabilnej niewydolności serca.

Treść ulotki

1. Co to jest Hypoten i w jakim celu się go stosuje

Hypoten należy do grupy leków zwanych blokerami alfa i beta. Czynny składnik leku, karwedylol,
rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi i zmniejsza opór, jaki musi pokonać serce
pompując krew. Karwedylol ma również działanie uspokajające rytm pracy serca. Karwedylol
zmniejsza zapotrzebowanie serca na tlen i w ten sposób łagodzi objawy dławicy.
Hypoten stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej (dusznicy
bolesnej). Hypoten jest również stosowany jako leczenie wspomagające w niewydolności serca, gdzie
powoduje poprawę czynności serca.

Uwaga: lekarz może przepisać ten lek do innego stosowania i (lub) w innej dawce, niż dawka podana
w ulotce dla pacjenta. Należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza i instrukcji podanych w ulotce dla
pacjenta.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Hypoten

Kiedy nie stosować leku Hypoten
- Jeśli pacjent ma uczulenie na karwedylol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).
- Jeśli u pacjenta występuje astma lub skurcz oskrzeli.
- Jeśli u pacjenta występuje nieleczona lub niestabilna przewlekła niewydolność serca lub
  pewne typy zaburzeń układu przewodzącego serca (tzw. blok przedsionkowo-komorowy
  stopnia II lub III o ile pacjent nie ma wstawionego rozrusznika serca, lub tzw. zespół chorego
  węzła zatokowego).
- Jeśli u pacjenta występuje ciężkie upośledzenie czynności serca (wstrząs kardiogenny).
- Jeżeli pacjent ma bardzo niskie tętno lub bardzo niskie ciśnienie krwi.
- Jeśli u pacjenta występuje poważne zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej ustroju
  (kwasica metaboliczna, acydemia).
- Jeśli u pacjenta występuje nadczynność nadnerczy (guz chromochłonny), która nie jest
  leczona lekami.
- Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby.
- Jeżeli pacjent jest obecnie leczony dożylnie lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia lub
  chorób serca (werapamil lub diltiazem).
- Jeśli u pacjenta występują ciężkie reakcje skórne, takie jak zmiany w obrębie skóry i błon
  śluzowych lub ciężkie, rozległe uszkodzenie skóry (łuszczenie się skóry).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Hypoten należy omówić to z lekarzem:
- jeśli u pacjenta występuje przewlekła niewydolność serca połączona
  • z niskim ciśnieniem krwi,
  • z obniżonym zaopatrzeniem serca w krew i tlen (choroba niedokrwienna serca) i
    stwardnieniem tętnic (miażdżyca),
  • i (lub) z chorobą nerek.
  W takim przypadku należy prowadzić kontrolę czynności nerek; konieczne może być
  zmniejszenie dawki leku.
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca. Leczenie lekiem Hypoten może maskować objawy
  niskiego stężenia cukru we krwi. Dlatego stężenie cukru we krwi powinno być regularnie
  kontrolowane.
- jeżeli pacjent ma poważne trudności z oddychaniem, które nie są leczone. Hypoten może
  zaostrzyć takie trudności oddechowe.
- jeżeli pacjent nosi soczewki kontaktowe. Hypoten może ograniczać wytwarzanie łez.
- jeżeli u pacjenta występuje zespół Raynauda (objawiający się kolejno sinieniem palców rąk i
  stóp, blednięciem, a następnie zaczerwienieniem wraz z bólem) lub inna choroba naczyń
  obwodowych. Hypoten może zaostrzyć te objawy.
- jeżeli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy ze zwiększonym wytwarzaniem hormonów
  tarczycy. Hypoten może maskować te objawy.
- jeżeli pacjent przyjmuje Hypoten i ma przejść operację z zastosowaniem znieczulenia. Należy z
  odpowiednim wyprzedzeniem omówić tę sprawę z lekarzem odpowiedzialnym za znieczulenie.
- jeżeli pacjent ma bardzo niskie tętno(mniej niż 55 uderzeń na minutę).
- jeżeli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka reakcja alergiczna (np. na ukąszenie owada
  lub pokarm) lub jeżeli pacjent przechodzi lub ma przechodzić leczenie odczulające, ponieważ
  Hypoten może osłabiać skuteczność leków stosowanych w leczeniu takich reakcji alergicznych.
- jeżeli pacjent choruje na łuszczycę.
- jeśli u pacjenta występuje nadczynność nadnerczy (guz chromochłonny).
- jeśli u pacjenta występuje nietypowa postać dusznicy bolesnej, zwana dławicą Prinzmetala,
  powodowana przez skurcz tętnic wieńcowych.
- jeśli u pacjenta występuje niestabilne lub wtórne nadciśnienie (kiedy ciśnienie krwi
  gwałtownie zmienia się lub gdy wysokie ciśnienie krwi spowodowane jest inną przyczyną
  wynikającą ze stanu ogólnego pacjenta).
- jeśli u pacjenta występuje nadciśnienie ortostatyczne, nagły spadek ciśnienia krwi w trakcie
  wstawania.
- jeśli u pacjenta występuje ostre zapalenie mięśnia sercowego.
- jeśli u pacjenta występuje niedrożność zastawek serca.

Dzieci
Brak jest wystarczających danych o skuteczności i bezpieczeństwie stosowania karwedylolu.

Hypoten a inne leki
Jednoczesne leczenie innymi lekami może wpływać na działanie leku Hypoten, lub lek Hypoten może
wpływać na działanie innych leków.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych obecnie lub niedawno
lekach, włącznie z lekami dostępnymi bez recepty. Należy pamiętać, aby poinformować lekarza o
trwającym leczeniu lekiem Hypoten, jeżeli lekarz będzie przepisywać inny lek.

Jest szczególnie istotne, aby poinformować lekarza, jeżeli pacjent jest obecnie leczony
którymkolwiek z następujących leków:
- Digoksyna (do leczenia niewydolności serca).
- Karbamazepina (lek stosowany w leczeniu epilepsji).
- Paroksetyna, Fluoksetyna, Bupropion (leki stosowane w leczeniu depresji).
- Cinakalcet (lek stosowany w leczeniu nadczynności tarczycy).
- Flukonazol (lek stosowany w leczeniu infekcji grzybiczych)
- Ryfampicyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy).
- Cymetydyna (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka, zgagi i refluksu żołądkowego).
- Cyklosporyna (lek hamujący czynność układu immunologicznego, zapobiegający odrzuceniu
  przeszczepionego narządu, stosowany również np. w leczeniu pewnych chorób reumatycznych
  lub dermatologicznych).
- Klonidyna (lek obniżający ciśnienie krwi lub stosowany w migrenie).
- Werapamil, diltiazem, amiodaron (leki stosowane w leczeniu arytmii serca).
- Chinidyna, dyzopiramid, meksyletyna, propafenon, flekainid (tzw. leki przeciwarytmiczne
  klasy I).
- Inne leki obniżające ciśnienie krwi. Przy jednoczesnym podaniu, karwedylol może wzmocnić
  działanie obniżające ciśnienie przez te leki (np. antagoniści receptora alfa1), a także przez leki
  wywołujące spadek ciśnienia krwi jako działanie uboczne, np. barbiturany (stosowane w
  leczeniu padaczki), pochodne fenotiazyny (stosowane w leczeniu psychoz), trójpierścieniowe
  leki przeciwdepresyjne (stosowane w leczeniu depresji), leki rozszerzające naczynia oraz
  alkohol
.
- Insuliny lub doustne leki przeciwcukrzycowe (obniżające stężenie cukru we krwi), bowiem
  ich działanie obniżające stężenie cukru może być nasilone, a objawy niskiej zawartości cukru
  zamaskowane.
- Sympatykomimetyki (leki pobudzające czynność współczulnej części autonomicznego układu
  nerwowego).
- Pochodne dihydropirydyny - blokery kanału wapniowego (leki stosowane w leczeniu
  nadciśnienia i choroby naczyń wieńcowych, takie jak amlodypina i felodypina).
- Leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (leki zmniejszające napięcie mięśni).
- Pochodne ergotaminy (lek stosowany w migrenie).
- Pewne leki przeciwbólowe (NLPZ - niesteroidowe leki przeciwzapalne), estrogeny (hormony)
  i kortykosteroidy (hormony nadnerczy), ponieważ w pewnych okolicznościach mogą osłabić
  przeciwnadciśnieniowe działanie karwedylolu.
- Leki zawierające rezerpinę i inhibitory monoaminooksydazy (MAO), ponieważ mogą
  dodatkowo zmniejszyć częstość akcji serca.
- Preparaty o działaniu rozszerzającym oskrzela, np. fenoterol, formoterol, salbutamol,
  terbutalina, salmeterol
(leki wziewne rozszerzające oskrzela).

Hypoten z jedzeniem, piciem i alkoholem
Hypoten może nasilać działanie alkoholu.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Istnieje ryzyko uszkodzenia nienarodzonego dziecka. Dlatego karwedylol może być stosowany
podczas ciąży tylko wtedy, gdy lekarz uzna to za niezbędne.

Nie wiadomo czy karwedylol przenika do mleka kobiecego, w związku z tym nie powinien być
zażywany w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki, podczas zmiany leków lub łącznie z alkoholem mogą
wystąpić zawroty głowy i zmęczenie. Nie wiadomo, czy karwedylol stosowany w prawidłowych
dawkach zaburza zdolność do kierowania pojazdami lub do obsługi maszyn. Jeżeli podczas
stosowania leku pacjent będzie odczuwać zawroty głowy lub osłabienie, należy unikać prowadzenia
pojazdów i innych czynności wymagających wzmożonej czujności.

Pacjent musi osobiście podjąć decyzję, czy jest w stanie prowadzić pojazd mechaniczny lub
wykonywać inne czynności wymagające wzmożonej czujności. Z uwagi na działanie leków, lub ich
działania niepożądane, stosowanie leków jest jednym z czynników, które mogą osłabić zdolność do
bezpiecznego wykonywania takich czynności. Opis tych działań znajduje się w innej części ulotki.
Należy zapoznać się dokładnie z całą zawartością ulotki.

Hypoten zawiera laktozę
Ten lek zawiera laktozę. Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, powinien
skontaktować się z lekarzem przed zażyciem leku.

3. Jak stosować Hypoten

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty. Jeżeli zdaniem pacjenta lek działa zbyt słabo lub zbyt mocno, należy
skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Tabletki należy połykać popijając co najmniej połową
szklanki wody.

Należy połknąć tabletkę powlekaną popijając co najmniej połową szklanki wody. Tabletki powlekane
można zażywać razem z posiłkiem lub osobno. Pacjenci z niewydolnością serca powinni zawsze
zażywać tabletki powlekane razem z posiłkiem, aby zmniejszyć ryzyko zawrotów głowy w przypadku
nagłego wstania.

Lek Hypoten jest dostępny w następujących mocach:
6,25 mg, 12,5 mg i 25 mg.

Nadciśnienie tętnicze:
Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Hypoten 12,5 mg (co odpowiada 12,5 mg
karwedylolu) raz na dobę przez pierwsze dwa dni, a następnie 2 tabletki leku Hypoten 12,5 mg (co
odpowiada 25 mg karwedylolu) raz na dobę. Celem takiego dawkowania dostępne są również inne
moce leku Hypoten.

Dławica piersiowa:
Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Hypoten 12,5 mg (co odpowiada 12,5 mg
karwedylolu) dwa razy na dobę przez dwa dni, a następnie 2 tabletki leku Hypoten 12,5 mg (co
odpowiada 25 mg karwedylolu) dwa razy na dobę. Celem takiego dawkowania dostępne są również
inne moce leku Hypoten.

Niewydolność serca:
Zazwyczaj dawka początkowa to połowa tabletki leku Hypoten 6,25 mg (co odpowiada 3,125 mg
karwedylolu) dwa razy na dobę przez dwa tygodnie. Dawka może być zwiększana stopniowo, zwykle
w dwutygodniowych odstępach.

Może jednak wystąpić potrzeba zwiększenia lub zmniejszenia dawki. Lekarz zaleci stosowną zmianę
w zależności od okoliczności.

Zażycie większej niż zalecana dawki leku Hypoten
W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Hypoten lub przypadkowego zażycia leku
przez dziecko, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub szpitalem, czy też zadzwonić na
pogotowie w celu uzyskania oceny zagrożenia i porady co do działań, jakie należy podjąć.
Objawy przedawkowania mogą obejmować uczucie osłabienia z powodu nadmiernego spadku
ciśnienia krwi, wolną akcję serca, a w ciężkich przypadkach niekiedy brak pojedynczych skurczów
serca. Może też wystąpić duszność, skurcz dróg oddechowych, złe samopoczucie, obniżony poziom
świadomości i drgawki.

Pominięcie zażycia leku Hypoten
Jeśli pacjent zapomniał zażyć dawkę (lub więcej dawek) leku, należy zażyć następną dawkę o zwykłej
porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej (lub większej) w celu uzupełnienia pominiętej dawki
(pominiętych dawek).

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość działań niepożądanych jest zależna od dawki i ustępuje po zmniejszeniu dawki lub
przerwaniu leczenia. Niektóre działania niepożądane mogą wystąpić na początku leczenia i ustąpić
samoistnie w trakcie dalszego leczenia.

Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia
któregokolwiek z następujących działań niepożądanych:
- wolne lub nieregularne bicie serca, zawroty głowy, osłabienie lub trudności w oddychaniu
  (występujące częściej niż u 1 pacjenta na 10),
- trudności w oddychaniu, astma (u pacjentów predysponowanych), obrzęk płuc (płyn w płucach)
  (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 10),
- ból w klatce piersiowej (dusznica bolesna) (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 100),
- reakcje alergiczne (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 10 000),
- ciężkie reakcje skórne, w tym zmiany dotyczące skóry i błony śluzowej lub ciężkie uszkodzenie
  znacznego obszaru skóry (łuszczenie skóry) (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 10 000).

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (występujące częściej niż u 1 pacjenta na 10):
- zawroty głowy (np. po szybkim wstawaniu), bole głowy,
- niedociśnienie,
- zmęczenie.

Częste (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 10):
- zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, infekcje górnych dróg oddechowych, infekcje przewodu
  moczowego,
- anemia,
- wzrost masy ciała, podwyższony poziom cholesterolu, podwyższony lub obniżony poziom
  glukozy we krwi u pacjentów chorych na cukrzycę, przeciążenie płynami, zatrzymanie płynów
  w organizmie,
- depresja, stany depresyjne,
- zaburzenia widzenia, suchość gałek ocznych, podrażnienie gałek ocznych,
- nadciśnienie ortostatyczne (nagły spadek ciśnienia krwi w trakcie wstawania), zaburzenia
  krążenia obwodowego np. zimne dłonie i stopy, choroba naczyń obwodowych,
- nudności, biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha,
- bóle kończyn,
- niewydolność nerek, zaburzenia czynności nerek u pacjentów z twardnieniem tętniczym i(lub)
  upośledzona czynnością nerek, zaburzenia przy oddawaniu moczu,
- obrzęk (opuchnięcie), ból.

Niezbyt częste (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 100):
- zaburzenia snu,
- zawroty głowy, omdlenia, nietypowe samopoczucie,
- reakcje skórne, wypadanie włosów,
- impotencja.

Rzadkie (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 1 000):
- mała liczba płytek krwi,
- zatkany nos,
- zatwardzenie.

Bardzo rzadkie (występujące u maksymalnie 1 pacjenta na 10 000):
- mała liczba białych krwinek,
- suchość w ustach,
- podwyższony poziom enzymów wątrobowych,
- nietrzymanie moczu u kobiet.

Zawroty głowy, omdlenia, bóle głowy i zmęczenie zwykle występują w stopniu łagodnym i na ogół
występują na początku leczenia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa,Tel.: +48 22 49 21 301,
Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Hypoten

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej30°C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed światłem.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Hypoten
- Substancją czynną leku jest karwedylol.
- Pozostałeskładniki to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krospowidon,
  powidon K-30, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza 3cP,
  hypromeloza 6cP, hypromeloza 50cP, tytanu dwutlenek (E 171), trietylu cytrynian,
  makrogol 8000, polidekstroza.

Jak wygląda lek Hypoten i co zawiera opakowanie.
Tabletki powlekane 6,25 mg: białe, owalne, oznakowane „6.25” po jednej stronie, z rowkiem
dzielącym po obu stronach.
Tabletki powlekane 12,5 mg: białe, owalne, z rowkiem dzielącym po obu stronach, oznakowane
„12.5” po jednej stronie.

Tabletki powlekane 25 mg: białe, owalne, z rowkiem dzielącym po obu stronach, oznakowane „25” po
jednej stronie.

Tabletki 6,25 mg, 12,5 mg i 25 mg można dzielić na połowy.

Wielkości opakowań dla tabletek 6,25 mg, 12,5 mg i 25 mg: 30 i 100 tabletek.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Orion Corporation
Orionintie 1
02200 Espoo
Finlandia

Wytwórca
Orion Corporation, Orion Pharma
Orionintie 1
02200 Espoo
Finlandia

Dragenopharm Apotheker Püschl GmbH
Göllstraße 1
84529 Tittmoning
Niemcy

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 19.11.2018

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza