Euthyrox N 88 tabl.(88 µg) - 50 szt.

Doustnie. Podane zalecenia dotyczące dawkowania są jedynie ogólnymi wskazówkami. Zaleca się określenie indywidualnej dawki dobowej na podstawie wyników badań laboratoryjnych i oceny klinicznej. W związku z tym, że u wielu pacjentów stwierdza się zwiększone stężenia T4 i fT4,lepszym punktem odniesienia dla dalszej terapii jest wyjściowe stężenie w surowicy hormonu pobudzającego tarczycę (tyreotropiny). Leczenie hormonem tarczycy należy rozpoczynać od małych dawek i zwiększać je stopniowo co 2-4 tyg., aż do uzyskania pełnej dawki substytucyjnej. Leczenie wola obojętnego: 75-200 µg/dobę. Zapobieganie nawrotom po chirurgicznym usunięciu wola obojętnego: 75-200 µg/dobę. Terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy u dorosłych: dawka początkowa - 25-50 µg/dobę; dawka podtrzymująca - 100-200 µg/dobę. Terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy u dzieci i młodzieży: dawka początkowa 12,5-50 µg/dobę; dawka podtrzymująca - 100-150 µg/m² pc./dobę. Suplementacja skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w trakcie leczenia nadczynności tarczycy: 50-100 µg/dobę. Terapia supresyjna w raku tarczycy: 150-300 µg/dobę. Test zahamowania czynności tarczycy: 2. tydzień i tydzień przed testem - 200 µg/dobę (1 tabl. Euthyrox N 200 lub 2 tabl. Euthyrox N 100) lub alternatywnie 4. i 3. tydzień przed testem - 75 µg/dobę (1/2 tabl. Euthyrox N 150) oraz 2. tydzień i tydzień przed testem - 150 µg/dobę (1 tabl. Euthyrox N 150). Z praktyki wynika, że pacjentom o małej masie ciała i z dużym wolem guzkowym wystarczają mniejsze dawki leku. U osób w podeszłym wieku, u osób z chorobą niedokrwienną serca oraz u pacjentów z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy, rozpoczynając leczenie hormonami tarczycy należy zachować szczególną ostrożność. To oznacza, że należy zastosować małą dawkę początkową (np.12,5 µg na dobę), a następnie zwiększać ją stopniowo w dłuższych odstępach czasu (np. o 12,5 µg na dobę raz na 2 tyg.), często kontrolując stężenie hormonów tarczycy. Może zaistnieć potrzeba rozważenia dawek mniejszych niż optymalne dawki zapewniające pełną substytucję, czego wynikiem będzie brak pełnego wyrównania stężeń TSH. Dzieci i młodzież. U noworodków i niemowląt z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, u których ważna jest szybka substytucja, zalecana dawka początkowa wynosi 10-15 µg/kg mc. na dobę przez pierwsze 3 mies. Następnie dawkę należy dostosować indywidualnie, na podstawie oceny klinicznej oraz stężenia hormonów tarczycy i TSH. Sposób podania. Dawkę dobową należy przyjmować jednorazowo rano, na czczo, pół godziny przed śniadaniem, najlepiej z niewielką ilością płynu (np. pół szklanki wody). Tabletkę można podzielić na równe dawki. Niemowlętom należy podawać pełną dawkę dobową jednorazowo, co najmniej 30 min przed pierwszym posiłkiem w danym dniu. Tabletki należy rozpuścić w niewielkiej ilości wody. Tak przygotowaną, bezpośrednio przed każdym podaniem, zawiesinę należy podawać z dodatkową, niewielką ilością płynu. Leczenie trwa zazwyczaj całe życie, jeśli jest to substytucja w niedoczynności tarczycy lub substytucja po strumektomii, tyroidektomii lub profilaktyka nawrotów po usunięciu wola obojętnego. Leczenie towarzyszące terapii nadczynności tarczycy po uzyskaniu eutyreozy jest wskazane przez okres stosowania leków przeciwtarczycowych. W łagodnym wolu obojętnym konieczne jest leczenie trwające od 6 miesięcy do 2 lat. Aby uniknąć nawrotu wola zaleca się, aby po zmniejszeniu wielkości wola stosować profilaktykę przy pomocy małych dawek jodu (100- 200 µg na dobę). Jeśli leczenie farmakologiczne nie przyniesie w tym okresie czasu spodziewanych wyników, należy rozważyć leczenie chirurgiczne lub podanie jodu radioaktywnego.

Tabletki 25-200 µg: leczenie wola obojętnego (dla tabl. 88, 112 i 137 leczenie wola obojętnego, głównie u dorosłych, u których stosowanie jodu nie jest wskazane); zapobieganie nawrotom wola po resekcji wola obojętnego w zależności od stopnia zachowanej czynności tarczycy po operacji; terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy; terapia supresyjna w raku tarczycy. Dodatkowo tabletki 25, 50, 75, 88, 100, 112, 137 µg - suplementacja skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w trakcie leczenia nadczynności tarczycy. Dodatkowo tabletki 100, 150 i 200 µg - zastosowanie diagnostyczne w testach zahamowania czynności tarczycy.

1. Co to jest lek Euthyrox N i w jakim celu się go stosuje

Lewotyroksyna sodowa, substancja czynna leku Euthyrox N, to syntetyczny hormon tarczycy
przeznaczony do leczenia chorób i zaburzeń czynności tarczycy.
Ma ona takie samo działanie jak hormony tarczycy występujące naturalnie w organizmie.

Euthyrox N 88 μg; Euthyrox N 112 μg i Euthyrox N 137 μg jest stosowany:
- w leczeniu wola u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy, głównie dorosłych, u których
  stosowanie jodu nie jest wskazane,
- w celu zapobiegania nawrotom wola u pacjentów po operacji,
- w celu uzupełnienia niedoboru naturalnych hormonów tarczycy, kiedy tarczyca nie wytwarza
  wystarczających ilości hormonów,
- w celu zahamowania wzrostu guza u pacjentów z rakiem tarczycy.

Euthyrox N 88 μg, Euthyrox N 112 μg i Euthyrox N 137 μg jest stosowany również w celu
wyrównania stężeń hormonów tarczycy u pacjentów, u których z powodu nadmiernego wytwarzania
hormonów tarczycy są stosowane leki przeciwtarczycowe.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Euthyrox N

Kiedy nie stosować leku Euthyrox N
-   jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników
    tego leku (wymienionych w punkcie 6.),
-   jeśli u pacjenta występuje nieleczona niedoczynność przysadki lub jeśli hormony tarczycy są
    wytwarzane w nadmiernej ilości (nieleczona nadczynność tarczycy),
-   jeśli u pacjenta występuje niedoczynność kory nadnerczy i pacjent nie otrzymuje
    odpowiedniego leczenia zastępczego,
-   jeśli pacjent jest po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego, w zapaleniu mięśnia
    sercowego, w ostrym zapaleniu wszystkich warstw serca (pancarditis).
Leku Euthyrox N nie wolno jednocześnie stosować z lekami przeciwtarczycowymi, jeśli pacjentka jest
w ciąży (patrz „Ciąża i karmienie piersią” poniżej).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania tego leku należy poinformować lekarza o występowaniu poniżej
wymienionych chorób:
-   niedostatecznym przepływie krwi w naczyniach krwionośnych serca (dławica piersiowa),
-   niewydolności serca,
-   zaburzeniach rytmu serca,
-   nadciśnieniu tętniczym,
-   miażdżycy naczyń krwionośnych.
Konieczne jest wyrównanie tych zaburzeń przed rozpoczęciem leczenia lekiem Euthyrox N.
W czasie stosowania leku Euthyrox N konieczne jest częste kontrolowanie stężenia hormonów
tarczycy.
W razie wątpliwości dotyczących tego, czy u pacjenta występuje którakolwiek z powyższych chorób
lub w razie nieleczenia tych chorób, należy zwrócić się do lekarza.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Euthyrox N należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta
występuje niedoczynność kory nadnerczy.
Lekarz przeprowadzi odpowiednie badania, aby wyjaśnić, czy u pacjenta występują zaburzenia
czynności nadnerczy lub przysadki, lub pewien rodzaj zaburzeń czynności tarczycy
z niekontrolowanym nadmiernym wytwarzaniem hormonów tarczycy (autonomiczna czynność
tarczycy), gdyż w takich przypadkach przed rozpoczęciem stosowania leku Euthyrox N może być
konieczne odpowiednie leczenie.

Rozpoczynając leczenie lewotyroksyną u niemowląt urodzonych przedwcześnie z bardzo małą
urodzeniową masą ciała, należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi, ponieważ może
wystąpić nagły spadek ciśnienia tętniczego krwi (tak zwana zapaść krążeniowa).

W przypadku konieczności zmiany leku na inny lek zawierający lewotyroksynę, może wystąpić
zaburzenie równowagi hormonów tarczycy. Należy zwrócić się do lekarza, jeśli pacjent ma
jakiekolwiek pytania dotyczące zmiany leków. W okresie przejściowym konieczne jest ścisłe
monitorowanie parametrów klinicznych i biochemicznych. Należy powiedzieć o tym lekarzowi, jeśli
wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, ponieważ może być konieczne zwiększenie lub
zmniejszenie dawki.

Hormonów tarczycy nie stosuje się w celu zmniejszenia masy ciała. Przyjmowanie ich nie spowoduje
zmniejszenia masy ciała, jeśli hormony tarczycy są utrzymane na właściwym poziomie. Zwiększenie
dawki leku bez konsultacji z lekarzem może doprowadzić do wystąpienia ciężkich i zagrażających
życiu działań niepożądanych. Nie należy przyjmować dużych dawek lewotyroksyny w skojarzeniu
z innymi lekami na odchudzanie, np. amfepramon, katyna i fenylopropanoloamina ze względu na
możliwy wzrost ryzyka ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych.

Należy porozmawiać z lekarzem:
- jeśli pacjentka jest w okresie menopauzy lub po menopauzie; lekarz może wtedy zalecić
  częstsze, regularne kontrolowanie czynności tarczycy z powodu ryzyka osteoporozy;
- w przypadku cukrzycy lub przyjmowania leków przeciwzakrzepowych (leków, które
  zmniejszają krzepnięcie krwi);
- w przypadku rozpoczynania stosowania orlistatu lub przerwania jego stosowania lub zmiany
  leczenia orlistatem (lek stosowany w leczeniu otyłości); może być konieczna częstsza kontrola
  i odpowiednie dostosowanie dawki;
- w przypadku zaburzeń psychotycznych lekarz może zalecić częstsze kontrole i odpowiednie
  dostosowanie dawki;
- jeżeli u pacjenta mają zostać wykonane badania laboratoryjne sprawdzające stężenie hormonów
  tarczycy, pacjent powinien poinformować lekarza lub pracowników laboratorium o obecnym
  lub niedawnym przyjmowaniu biotyny (występującej też pod nazwami: witamina H, witamina
  B7 albo witamina B8). Biotyna może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych. W zależności
  od rodzaju badania, jego wyniki mogą być fałszywie zwiększone lub fałszywie zmniejszone
  z powodu przyjmowania biotyny. Lekarz może zalecić pacjentowi przerwanie stosowania
  biotyny przed wykonaniem badań laboratoryjnych. Należy również pamiętać, że inne
  przyjmowane przez pacjenta produkty, takie jak preparaty multiwitaminowe lub suplementy na
  włosy, skórę i paznokcie, mogą także zawierać biotynę. Może to wpłynąć na wyniki badań
  laboratoryjnych. Jeśli pacjent przyjmuje takie produkty, powinien poinformować o tym lekarza
  lub pracowników laboratorium (należy zapoznać się z informacjami w punkcie „Lek Euthyrox
  N a inne leki”).

Lek Euthyrox N a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W razie przyjmowania któregokolwiek z poniższych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż
Euthyrox N może mieć wpływ na działanie tych leków:
- leki przeciwcukrzycowe (leki zmniejszające stężenie cukru we krwi):
  Euthyrox N może osłabiać działanie leków przeciwcukrzycowych, dlatego mogą być konieczne
  dodatkowe kontrole stężenia cukru we krwi, szczególnie na początku leczenia lekiem
  Euthyrox N. W czasie stosowania leku Euthyrox N może być konieczna zmiana dawki leku
  przeciwcukrzycowego;
- leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny):
  Euthyrox N może nasilaćdziałanie tych leków, co może zwiększać ryzyko krwawień zwłaszcza
  u osób w podeszłym wieku. Dlatego mogą być konieczne regularne kontrole parametrów
  krzepnięcia krwi, szczególnie na początku leczenia lekiem Euthyrox N. W czasie stosowania
  leku Euthyrox N może być konieczna zmiana dawki leku przeciwzakrzepowego z grupy
  pochodnych kumaryny.

W przypadku przyjmowania jednocześnie z lekiem Euthyrox N poniżej wymienionych leków, należy
koniecznie przestrzegać zaleceń dotyczących zachowania wymaganych odstępów czasu między porą
przyjęcia poszczególnych leków:
- leki wiążące kwasy żółciowe i zmniejszające duże stężenie cholesterolu (cholestyramina lub
  kolestypol):
  Euthyrox N należy stosować 4 do 5 godzin przedprzyjęciem tych leków, gdyż mogą one
  hamować wchłanianie leku Euthyrox N z jelit;
- leki zobojętniające (stosowane w łagodzeniu niestrawności), sukralfat (stosowany w leczeniu
  wrzodów żołądka i jelit), inne leki zawierające glin, leki zawierające żelazo, leki zawierające
  wapń:
  Euthyrox N należy stosować co najmniej 2 godziny przed przyjęciem tych leków, gdyż
  w przeciwnym razie mogą one osłabiać działanie leku Euthyrox N.

Jeśli stosowane są którekolwiek z poniżej wymienionych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi,
gdyż leki te mogą osłabiaćdziałanie leku Euthyrox N:
- propylotiouracyl (lek przeciwtarczycowy),
- glikokortykosteroidy (leki przeciwalergiczne i przeciwzapalne),
- leki beta-adrenolityczne (leki obniżające ciśnienie tętnicze krwi, stosowane również w leczeniu
  chorób serca),
- sertralina (lek przeciwdepresyjny),
- sewelamer (lek zmniejszający stężenie fosforanów, stosowany u pacjentów z przewlekłą
  niewydolnością nerek),
- inhibitory kinazy tyrozynowej (leki stosowane w leczeniu nowotworów),
- chlorochina lub proguanil (leki stosowane w leczeniu lub profilaktyce malarii),
- leki aktywujące niektóre enzymy wątrobowe, takie jak barbiturany (leki uspokajające, nasenne),
  karbamazepina (lek przeciwpadaczkowy stosowany również w celu złagodzenia niektórych
  rodzajów bólu i kontrolowania zaburzeń nastroju), leki zawierające ziele dziurawca (niektóre
  leki ziołowe),
- leki zawierające estrogeny, stosowane w hormonalnej terapii zastępczej w okresie menopauzy
  i po menopauzie lub w celu zapobiegania ciąży,
- inhibitory pompy protonowej (takie jak omeprazol, ezomeprazol, pantoprazol, rabeprazol
  i lansoprazol) stosuje się w celu zmniejszenia wytwarzania kwasu przez żołądek, co może
  osłabić wchłanianie lewotyroksyny z jelita i sprawić, że będzie ona mniej skuteczna. Jeśli
  pacjent przyjmuje lewotyroksynę w trakcie leczenia inhibitorami pompy protonowej, lekarz
  powinien monitorować czynność tarczycy i w razie konieczności zmodyfikować dawkę leku
  Euthyrox N,
- orlistat (lek stosowany w leczeniu otyłości).

Jeśli stosowane są którekolwiek z poniżej wymienionych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi,
gdyż leki te mogą nasilaćdziałanie leku Euthyrox N:
- salicylany (leki stosowane w celu łagodzenia bólu i obniżenia gorączki),
- dikumarol (lek zmniejszający krzepnięcie krwi),
- furosemid w dużych dawkach, powyżej 250 mg (lek moczopędny),
- klofibrat (lek zmniejszający stężenie lipidów we krwi).

W razie przyjmowania leku orlistat, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Jednoczesne przyjmowanie
leków Euthyrox N i orlistat może powodować niedoczynność tarczycy i (lub) pogorszenie kontroli
niedoczynności tarczycy.

Jeśli stosowane są inhibitory proteazy (leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV, np. rytonawir,
indynawir, lopinawir) lub fenytoina (lek przeciwpadaczkowy), które mogą mieć wpływ na działanie
leku Euthyrox N, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
W tej sytuacji może być konieczne wykonanie badania hormonów tarczycy i zmiana dawki leku.

W razie przyjmowania leku amiodaron (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca), należy
powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż lek ten może wpływać na czynność tarczycy.

Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku Euthyrox N, jeśli konieczne jest wykonanie
badania diagnostycznego z podaniem środka kontrastowego zawierającego jod, ponieważ badanie to
wiąże się z podaniem iniekcji wpływającej na czynność tarczycy.

Jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub niedawno przyjmował biotynę, musi poinformować o tym lekarza
lub pracowników laboratorium, jeśli mają być u niego wykonane badania laboratoryjne hormonów
tarczycy. Biotyna może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych (patrz „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”).

Euthyrox N z jedzeniem i piciem
Jeśli w diecie znajdują się produkty zawierające soję, należy o tym powiedzieć lekarzowi, szczególnie
wtedy, gdy zmienia się ilość spożywanych produktów tego rodzaju. Produkty zawierające soję mogą
zmniejszać wchłanianie leku Euthyrox N z jelita cienkiego i dlatego może być konieczne odpowiednie
zmodyfikowanie dawki leku Euthyrox N.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

W czasie ciąży należy kontynuować przyjmowanie leku Euthyrox N pod nadzorem lekarza, gdyż
konieczna może być zmiana dawki leku.

Jeśli Euthyrox N był stosowany jednocześnie z lekiem przeciwtarczycowym w leczeniu nadmiernego
wytwarzania hormonów tarczycy, lekarz zaleci, aby po zajściu w ciążę przerwać przyjmowanie leku
Euthyrox N.

W czasie ciąży nie wolno jednocześnie stosować leków przeciwtarczycowych.

W okresie ciąży nie należy przeprowadzać testów diagnostycznych polegających na zahamowaniu
czynności tarczycy.

W okresie karmienia piersią należy kontynuować przyjmowanie leku Euthyrox N zgodnie
z zaleceniem lekarza. Stężenie lewotyroksyny, która przenika do mleka kobiecego jest za małe, aby
mogło mieć wpływ na dziecko.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Nie oczekuje się, że Euthyrox N będzie wykazywał jakikolwiek wpływ na
zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn w przypadku stosowania zgodnego
z zaleceniami, ponieważ lewotyroksyna jest identyczna z formą występującą naturalnie.

Lek Euthyrox N zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować lek Euthyrox N

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz określi indywidualnie odpowiednią dawkę dla każdego pacjenta na podstawie oceny klinicznej
i badań laboratoryjnych. Leczenie zwykle zaczyna się od małej dawki, która jest zwiększana co 2-4
tygodnie aż do osiągnięcia pełnej dawki, dostosowanej indywidualnie dla każdego pacjenta.
W pierwszych tygodniach leczenia konieczne będzie wykonanie badań laboratoryjnych, które pozwolą
lekarzowi dostosować odpowiednią dawkę.

Typowe zakresy dawek przedstawiono w tabeli poniżej. Mniejsze dawki mogą być wystarczające
u osób:
- w podeszłym wieku,
- z chorobami serca,
- z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy,
- z małą masą ciała lub z wolem olbrzymim.

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu leczenia wola obojętnego, u dorosłych z prawidłową
czynnością tarczycy, u których stosowanie jodu nie jest wskazane
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej: 75 – 200 mikrogramów

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu zapobiegania nawrotom wola po operacji
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej: 75 – 200 mikrogramów

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu uzupełnienia niedoboru naturalnych hormonów
tarczycy u dorosłych, gdy ich wytwarzanie przez tarczycę
jest niewystarczające
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej:
- dawka początkowa: 25 – 50 mikrogramów
- dawka podtrzymująca: 100 – 200 mikrogramów

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu uzupełnienia niedoboru naturalnych hormonów
tarczycy u dzieci i młodzieży, gdy ich wytwarzanie przez
tarczycę jest niewystarczające
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej:
- dawka początkowa: 12,5 – 50 mikrogramów
- dawka podtrzymująca: 100 – 150 mikrogramów/m² powierzchni ciała

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu zahamowania wzrostu guza u pacjentów z rakiem tarczycy
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej: 150 – 300 mikrogramów

Stosowanie leku Euthyrox N
w celu wyrównania stężeń hormonów tarczycy w czasie
leczenia nadmiernego wytwarzania hormonów tarczycy
lekami przeciwtarczycowymi
Zalecana dawka dobowa lewotyroksyny sodowej: 50 – 100 mikrogramów

Stosowanie u dzieci i młodzieży
U noworodków i niemowląt z wrodzoną chorobą tarczycy polegającą na niewystarczającym
wytwarzaniu hormonów przez tarczycę, u których jest ważne szybkie ich uzupełnienie, zalecana
dawka początkowa wynosi 10 do 15 mikrogramów/kg masy ciała na dobę przez pierwsze 3 miesiące.
Następnie lekarz dostosuje dawkę indywidualnie, na podstawie oceny klinicznej oraz stężenia
hormonów tarczycy i TSH.

Sposób podawania
Euthyrox N jest przeznaczony do stosowania doustnego.

Pojedynczą dawkę dobową należy przyjmować rano, na czczo (co najmniej pół godziny przed
śniadaniem), najlepiej z niewielką ilością płynu, np. z połową szklanki wody.

Niemowlętom należy podawać całą dawkę dobową leku Euthyrox N jednorazowo, co najmniej pół
godziny przed pierwszym posiłkiem w danym dniu. Bezpośrednio przed podaniem, tabletkę należy
rozkruszyć i zmieszać z niewielką ilością wody. Tak przygotowaną zawiesinę należy podać
z niewielką, dodatkową ilością płynu.
Za każdym razem przed podaniem, należy przygotowywać świeżą zawiesinę leku.

Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia może być różny w zależności od tego, z jakiego powodu Euthyrox N jest
stosowany. Lekarz omówi indywidualnie z każdym pacjentem jak długo należy przyjmować lek.
Większość pacjentów musi przyjmować Euthyrox N przez całe życie.

W przypadku konieczności zmiany dawki leku, lekarz może zalecić lek Euthyrox N o innej mocy.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Euthyrox N
W razie przyjęcia większej dawki niż zalecana, mogą wystąpić takie objawy, jak: szybkie bicie serca,
niepokój, pobudzenie lub ruchy mimowolne. U pacjentów z występującymi dolegliwościami
neurologicznymi, takimi jak padaczka, obserwowano pojedyncze napady drgawek.

Przedawkowanie może wywołać nadczynność tarczycy i doprowadzić do objawów ostrej psychozy.
W takich sytuacjach należy zgłosić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Euthyrox N
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następnego dnia należy
przyjąć zwykle stosowaną dawkę leku.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Euthyrox N jest identyczny z naturalnym hormonem tarczycy. Dlatego, jeśli Euthyrox N jest
przyjmowany w dawce zaleconej przez lekarza i jeśli regularnie wykonywane są badania
laboratoryjne, działania niepożądane nie powinny występować.

Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpią nagłe
objawy nadwrażliwości na składniki leku Euthyrox N: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności
w połykaniu, trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy); reakcje związane z układem
oddechowym (narastająca duszność); reakcje skórne (wysypka, pokrzywka). Częstość występowania
tych działań niepożądanych jest nieznana.

W razie przyjęcia większej dawki leku Euthyrox N niż zalecana lub w razie złej tolerancji zaleconej
dawki (np. w razie szybkiego zwiększania dawki), mogą wystąpić niektóre z poniżej wymienionych
działań niepożądanych: nieregularna lub szybka czynność serca, kołatanie serca, bóle dławicowe
w klatce piersiowej, ból głowy, osłabienie lub kurcze mięśni, uderzenia gorąca (uczucie ciepła
i zaczerwienienie twarzy), gorączka, wymioty, zaburzenia miesiączkowania, guz rzekomy mózgu
(zwiększone ciśnienie w głowie), drżenie, niepokój ruchowy, zaburzenia snu, poty, zmniejszenie masy
ciała, biegunka.

W razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Lekarz może podjąć decyzję, aby na kilka dni przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę dobową do
czasu, aż objawy ustąpią.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Euthyrox N

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować leku Euthyrox N po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub
tekturowym pudełku po oznaczeniu „Termin ważności (EXP)”. Termin ważności oznacza ostatni
dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Euthyrox N
- Substancją czynną leku jest lewotyroksyna sodowa. Każda tabletka zawiera 88 mikrogramów,
  112 mikrogramów lub 137 mikrogramów lewotyroksyny sodowej.
- Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, kwas cytrynowy, żelatyna, kroskarmeloza
  sodowa, magnezu stearynian i mannitol (E 421).

Jak wygląda lek Euthyrox N i co zawiera opakowanie
Tabletki Euthyrox N są białawe, okrągłe, płaskie, z rowkiem dzielącym po obu stronach, ze ściętymi
krawędziami i napisem na jednej stronie:
Euthyrox N 88 µg: EM 88
Euthyrox N 112 µg: EM 112
Euthyrox N 137 µg: EM 137
Tabletkę można dzielić na równe dawki.

Euthyrox N jest dostępny w opakowaniach zawierających 50 lub 100 tabletek w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Merck Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 142B
02-305 Warszawa, Polska

tel. + 48 22 53 59 700

Logo podmiotu odpowiedzialnego

Wytwórca

Merck Healthcare KGaA
Frankfurter Strasse 250
64293 Darmstadt, Niemcy

FAMAR HEALTH CARE SERVICES MADRID, S.A.U.
Avda. Leganés, 62
Alcorcón, 28923 Madryt, Hiszpania

Corden Pharma GmbH
Otto-Hahn-Straße
68723 Plankstadt, Niemcy

Wytwórca/Importer

Merck Healthcare KGaA
Frankfurter Strasse 250
64293 Darmstadt, Niemcy

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji

Szczegółowe i aktualne informacje na temat produktu dostępne są po zeskanowaniu kodu QR
z opakowania zewnętrznego za pomocą smartfona lub pod adresem: www.euthyrox-instructions.com.