Amlozek

Amlozek co to jest?

Amlozek to lek na receptę stosowany na nadciśnienie oraz dławicę piersiową. Preparat zawiera substancję czynną amlodypinę. Ma postać tabletek i dostępny jest w dwóch dawkach:

• 5 mg,
• 10 mg.

Amlodypina to jeden z antagonistów wapnia. Można wskazać jej 2 główne działania. Po pierwsze u chorych na dławicę piersiową lek poprawia dopływ krwi do serca, dzięki czemu otrzymuje ono więcej tlenu. Lepsze natlenienie serca powoduje zmniejszenie dolegliwości bólowych w klatce piersiowej. Po drugie przy nadciśnieniu tętniczym amlodypina ułatwia krążenie krwi w naczyniach krwionośnych poprzez ich rozszerzanie.

Wskazania do stosowania

Tabletki Amlozek stosuje się w leczeniu chorób układu krążenia jak:

• nadciśnienie tętnicze,
• dławica piersiowa,
• dławica Prinzmetala.

Przeciwwskazania

Pewne dolegliwości sprawiają, że przyjmowanie tego leku może być niebezpieczne dla pacjenta. Przeciwwskazania do terapii to:

• nadwrażliwość na amlodypinę lub jakikolwiek inny składnik tabletek,
• nadwrażliwość na innych antagonistów wapnia,
• zwężenie zastawki aorty,
• wstrząs kardiogenny,
• niewydolność serca spowodowana przebytym zawałem mięśnia sercowego,
• niedociśnienie tętnicze.

Skład preparatu

1 tabletka Amlozek zawiera odpowiednio 5 mg lub 10 mg amlodypiny w postaci bezylanu amlodypiny.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, wodorofosforan wapnia, karboksymetyloskrobia
sodowa, stearynian magnezu.

Dawkowanie preparatu

Jak stosować Amlozek? Zazwyczaj pacjenci przyjmują lek raz na dobę. Najlepiej robić to o zbliżonej porze dnia, popijając dawkę wodą. Lek można stosować niezależnie od jedzenia, jednak należy pamiętać, by nie łączyć go z sokiem grejpfrutowym ani grejpfrutami. Owoc grejpfruta i jego sok mogą nasilać działanie hipotensyjne (obniżające ciśnienie) preparatu poprzez podnoszenie stężenia amlodypiny we krwi.

Najczęściej zalecane dawkowanie Amlozek u osób dorosłych na początku leczenia to 5 mg raz dziennie. Dawka ta może zostać zwiększona do 10 mg raz dziennie na zalecenie lekarza.

Amlozek u dzieci powyżej 6 roku życia oraz młodzieży do ukończenia 18 lat stosuje się zazwyczaj w dawce 2,5 mg raz na dobę. Aby uzyskać taką dawkę należy podzielić tabletkę Amlozek 5 mg na pół. Maksymalna dobowa dawka leku u pacjentów niepełnoletnich wynosi 5 mg.

Jak długo powinno trwać leczenie? Amlodypinę należy przyjmować tak długo, jak zadecyduje lekarz prowadzący. Bardzo ważne jest, by samodzielnie nie odstawiać leku oraz nie robić przerw w terapii (np. pomiędzy kolejnymi opakowaniami), ponieważ może to spowodować utratę efektów leczenia i nawrót objawów choroby.

Pominięcie dawki

Jeśli pacjent zapomni zastosować lek, to nie należy uzupełniać dawki pominiętej, a w szczególności niedozwolone jest podwajanie kolejnej dawki. Terapię kontynuuje się jak do tej pory, stosując normalne dawki o ustalonej porze.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

Przedawkowanie Amlozek wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej. Przyjęcie zbyt dużej dawki substancji czynnej może mieć niebezpieczne skutki dla pacjenta. Po przedawkowaniu może nastąpić silne obniżenie ciśnienia tętniczego, którego objawy to:

• zawroty głowy,
• omdlenia,
• osłabienie,
• uczucie „pustki” w głowie,
• wstrząs (w ciężkich przypadkach) - wówczas może dojść do utraty przytomności, a skóra pacjenta może być wilgotna i zimna.

Możliwe skutki uboczne

Tak jak po zastosowaniu innych leków, tak również po zażyciu Amlozek mogą wystąpić skutki uboczne. Niektóre z nich wymagają, by pacjent niezwłocznie zasięgnął pomocy medycznej. Są to objawy nadwrażliwości na lek obejmujące:

• obrzęk naczynioruchowy - obrzęk twarzy, powiek, warg i/lub obrzęk języka oraz gardła, który utrudnia oddychanie;
• nagły świszczący oddech, duszności, trudności w oddychaniu, bóle w klatce piersiowej;
• ciężkie reakcje skórne - mogą przybierać formę uporczywego świądu, wysypki, pokrzywki, pęcherzy, zaczerwienienia skóry całego ciała, łuszczenia się skóry, obrzęku skóry, zapalenia błon śluzowych;

a także szkodliwe działanie na organy wewnętrzne:

• zaburzenia rytmu serca;
• zawał serca;
• zapalenie trzustki – objawy obejmują nasilony, promieniujący do pleców ból w nadbrzuszu oraz bardzo złe samopoczucie.

Jeśli pojawiają się jakiekolwiek inne działania niepożądane, które są uciążliwe lub utrzymują się powyżej tygodnia, to również zalecana jest konsultacja lekarska.

Według zgłoszeń pacjentów odnotowano, że lek często powodował: bóle brzucha, nudności, bóle i/lub zawroty głowy, senność (zwłaszcza na początku terapii), zmęczenie, obrzęki w okolicy kostek, kołatanie serca, nagłe zaczerwienienie (najczęściej twarzy).

Niezbyt często zgłaszano: niskie ciśnienie tętnicze, ból, osłabienie, omdlenia, złe samopoczucie, zmiany nastroju, depresję, lęk, bezsenność, drętwienie lub mrowienie kończyn, drżenie, brak odczuwania bólu, bóle stawów lub mięśni, ból pleców, kurcze mięśni, biegunkę, zaparcia, zmianę rytmu wypróżnień, wymioty, niestrawność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia smaku, wzrost lub spadek masy ciała, swędzenie skóry, zmianę koloru skóry, czerwone plamy na skórze, wzmożoną potliwość, utratę włosów, szumy uszne, zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, nieżyt nosa, zaburzenia erekcji, dyskomfort piersi lub ginekomastię u mężczyzn, zaburzenia oddawania moczu, częstsze niż zwykle oddawanie moczu, nasilona potrzeba oddawania moczu w nocy.

Rzadko po zażyciu amlodypiny występowała dezorientacja

Bardzo rzadko zdarzało się, że lek powodował: wzdęcia brzucha, zaburzenia nerwów (mogące powodować mrowienie, drętwienie oraz osłabienie), zwiększone napięcie mięśniowe, złożone zaburzenia na które składały się sztywność oraz drżenia i/lub utrudnione poruszanie się, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczkę, zapalenie wątroby, wzrost aktywności enzymów wątrobowych widoczny w badaniach laboratoryjnych, spadek liczby białych krwinek, spadek liczby płytek krwi (mogący powodować łatwiejsze powstawanie siniaków oraz skłonność do krwawień), wzrost poziomu glukozy we krwi, zapalenie naczyń krwionośnych (często z towarzyszącą wysypką skórną), kaszel, obrzęk dziąseł, nadwrażliwość na światło.

Z częstością nieznaną, tj. niemożliwą do określenia w oparciu o dostępne dane zgłaszano: maskowatość twarzy, usztywnienie postawy, spowolnienie ruchów i pociąganie nogami podczas chodzenia, chwiejny chód, drżenie.

Środki ostrożności

Niektóre choroby towarzyszące mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych podczas stosowania amlodypiny. Lek powinien być stosowany szczególnie ostrożnie w następujących schorzeniach:

• niewydolność serca oraz niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego - w badaniu wśród osób z ciężką niewydolnością serca (III i IV klasa wg NYHA) zauważono, że podawanie amlodypiny zwiększa ryzyko wystąpienia obrzęku płuc. Lek może także przyczyniać się do innych powikłań sercowo-naczyniowych, nawet prowadzących do śmierci;
• przełom nadciśnieniowy, tj. duży wzrost ciśnienia tętniczego krwi – dotychczas nie zbadano, czy stosowanie leku w tej chorobie jest bezpieczne;
• choroba wątroby – w przypadku zaburzeń funkcjonowania wątroby wydłuża się okres półtrwania amlodypiny w organizmie oraz wzrasta jej dostępność biologiczna. Pacjentom z chorobami wątroby zaleca się, by na początku leczenia stosowali jak najmniejsze ilości leku i ostrożnie zwiększali dawkowanie.

U pacjentów w wieku podeszłym jakiekolwiek zwiększanie dawki należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Stosowanie Amlozek u dzieci i młodzieży od 6 do 17 roku życia jest wskazane jedynie w celu leczenia nadciśnienia tętniczego. U młodszych dzieci nie należy stosować preparatu ze względu na brak odpowiednich badań.

Niektóre skutki uboczne leku mogą wpływać na koncentrację i czas reakcji pacjenta, a tym samym osłabiać jego zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. Do takich działań niepożądanych należą zawroty i bóle głowy, zmęczenie oraz nudności. W przypadku ich wystąpienia należy zrezygnować z wykonywania czynności wymagających pełni zdolności psychomotorycznych i niezwłocznie udać się do lekarza. Dla zwiększenia bezpieczeństwa pacjentom zaleca się zachowanie ostrożności i obserwacji swojej indywidualnej reakcji na lek, szczególnie na początku terapii.

Interakcje z alkoholem

Interakcje z innymi lekami

Stężenie amlodypiny w osoczu krwi może znacznie wzrosnąć, jeżeli pacjent zażywa równocześnie inhibitory enzymu CYP3A4. Do takich leków należą:

• ketokonazol i itrakonazol (leki przeciwgrzybicze),
• dilitazem,
• werapamil,
• indynawir, nelfinawir, rytonawir (inhibitory proteazy),
• erytromycyna i klarytromycyna (antybiotyki makrolidowe).

Tego typu interakcja może mieć większe znaczenie u osób starszych, dlatego też w razie terapii skojarzonej u seniorów konieczne może być indywidualne dostosowanie dawki.

Owoc grejpfruta także należy do inhibitorów CYP3A4 i może zwiększać biodostępności leku Amlozek, a tym samym wzmacniać jego działanie przeciwnadciśnieniowe. Z tego powodu tabletek nie należy popijać sokiem grejpfrutowym.

Spadek stężenia amlodypiny w osoczu może nastąpić podczas stosowania leku jednocześnie z induktorami CYP3A4. Wśród nich znajdują się:

• ryfampicyna,
• fenytoina,
• ziele dziurawca.

W przypadku terapii skojarzonej pacjentom zaleca się zachowanie ostrożności.

W razie połączenia amlodypiny z innymi lekami na nadciśnienie dochodzi do sumowanie się działania przeciwnadciśnieniowego obu substancji.

Amlodypina zwiększa narażenie organizmu na symwastatynę. Jeśli połączenie obu substancji jest konieczne, to dobowa dawka symwastatyny powinna wynosić maksymalnie 20 mg.

Leki będące antagonistami wapnia, do których należy amlodypina, mogą powodować hiperkaliemię i nie powinny być stosowane u osób leczonych lub podatnych na hipertermię złośliwą. W badaniach na zwierzętach odnotowano, że podanie werapamilu i dożylnego dantrolenu (lek na hipertremię złośliwą) w razie wystąpienia hiperkaliemii może wywołać migotanie komór i zapaść krążeniową ze skutkiem śmiertelnym.

Poza wymienionymi interakcjami możliwe są również inne, np. z diltiazem oraz takrolimusem. Dlatego też pacjent ma obowiązek powiadomić lekarza o wszystkich lekach i suplementach, jakie zażywa obecnie, zażywał ostatnio lub ma zamiar zacząć przyjmować.

Amlozek w ciąży

Dotychczas nie prowadzono badań, czy przyjmowanie amlodypiny przez kobiety ciężarne jest bezpieczne. Przed zastosowaniem leku Amlozek w ciąży należy zasięgnąć opinii lekarza.

Amlozek a karmienie piersią

Jeśli pacjentka aktualnie karmi piersią, to również zaleca się konsultację lekarską. Zauważono bowiem, że małe ilości amlodypiny przenikają do mleka kobiecego.

Dystrybutor na terenie Polski: Adamed Pharma S.A.