Choroby dzieci - lista najczęstszych chorób zakaźnych

Wszystkie dzieci od czasu do czasu chorują. Jeśli twoje dziecko nie czuje się dobrze, chcesz wiedzieć, jak mu pomóc, kiedy zadzwonić do lekarza, jak długo powinno przebywać w domu. Dowiedz się więcej o powszechnych infekcjach u dzieci.
Choroby dzieci - objawy i leczenie. 

Dlaczego dzieci często chorują?

Dzieci częściej niż dorośli są narażone na przeziębienie i inne infekcje, ponieważ ich układ odpornościowy jest niedojrzały. W miarę dorastania dziecka jego układ immunologiczny stopniowo dojrzewa i poprzez styczność z drobnoustrojami (oraz szczepienia) wytwarza przeciwciała, które może wykorzystać przy ponownym kontakcie z wirusem czy bakterią (nabywa pamięć immunologiczną). Dzięki temu organizm może zareagować szybciej i skuteczniej. Dlatego też z biegiem czasu dzieci rzadziej chorują.

Dzieci w okresie przedszkolnym najczęściej „łapią” przeziębienie. W większości przypadków jego przyczyną są wirusy. Łatwo przenoszą się z człowieka na człowieka, zwykle drogą kropelkową (np. podczas kaszlu, kichania). Przeziębienia są bardzo powszechne.

Do innych, częstych chorób zakaźnych wieku dziecięcego należą: ospa wietrzna, choroba dłoni, stóp i jamy ustnej, różyczka, odra i świnka, a także trzydniówka, szkarlatyna i mononukleoza. Niektórym z nich można skutecznie zapobiegać dzięki szczepieniom.



Najczęstsze choroby wieku dziecięcego - lista

Przyczyną infekcji są najczęściej wirusy lub bakterie. Do najczęstszych chorób wieku dziecięcego z uwzględnieniem podziału na rodzaj infekcji, można zaliczyć m.in.: 

Rodzaje infekcji

wirusowe

bakteryjne

  • angina
  • niektóre infekcje ucha i zatok
  • choroby przewodu pokarmowego
  • szkarlatyna

Powiązane tematy: 


Choroby dziecięce - przeziębienie

Dzieci w wieku przedszkolnym chorują na przeziębienie co najmniej 6 razy w roku, a po wyzdrowieniu często „łapią” innego wirusa, więc może się wydawać, że są „ciągle chore”.

Zazwyczaj przeziębienie ma łagodny przebieg, a symptomy ustępują samoistnie bez konieczności specjalnego leczenia.

Objawy przeziębienia u dzieci: zatkany nos, kichanie, katar, chrypka, drapanie w gardle, kaszel. Może im towarzyszyć stan podgorączkowy lub gorączka (zazwyczaj nie przekracza 38,5°C). Przeziębienie zwykle poprzedza 1–2-dniowe gorsze samopoczucie.

Kiedy skontaktować się z lekarzem?

Należy zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli samopoczucie dziecka się pogorszyło i pojawiły się inne niepokojące objawy, w tym wysoka gorączka, ponieważ może to oznaczać, że choroba nie jest spowodowana wirusem. W przypadku infekcji wirusowych nasilenie symptomów przypada na 2.–3. dzień choroby, a następnie objawy ustępują w ciągu 7–10 dni. W przypadku infekcji bakteryjnej objawy powoli nasilają się, nawet mimo początkowo włączonego leczenia objawowego.

Jak leczy się przeziębienie u dzieci?

  • Najlepszym sposobem leczenia przeziębienia jest odpoczynek w domu, aby układ odpornościowy dziecka mógł zwalczyć wirusa.
  • Doustne leki (np. obkurczające naczynia krwionośne, leki przeciwhistaminowe) nie są uważane za skuteczne w przypadku dzieci.
  • Nie wykazano również, aby suplementy witaminowe, takie jak witamina C i jeżówka (echinacea), pomagały dzieciom szybciej wrócić do zdrowia po chorobie.
  • Na pewno nie pomogą im wyzdrowieć antybiotyki, ponieważ stosuje się je tylko w leczeniu infekcji bakteryjnych.
  • U małych dzieci katar można złagodzić inhalacjami z soli fizjologicznej. Nie należy natomiast stosować tzw. parówek nad miską z gorącą wodą z ziołami lub olejkami eterycznymi ze względu na ryzyko oparzenia dróg oddechowych i zbyt drażniące działanie olejków. Nie potwierdzono także, aby tzw. domowe parówki miały wpływ na szybsze ustąpienie symptomów przeziębienia u dzieci, chociaż niektórzy rodzice uważają je za pomocne.
  • Należy zadbać, aby dziecko piło więcej płynów niż zwykle, co pomoże złagodzić ból gardła i ułatwi wydmuchanie nosa. Pomocne może być również przepłukiwanie nosa roztworami soli fizjologicznej czy wody morskiej. Dodatkowo drożność nosa pomagają przywrócić miejscowo stosowane krople lub spraye obkurczające śluzówkę. Czas ich stosowania powinien być ograniczony do 5 dni. Można użyć aspiratora do nosa, aby delikatnie odessać śluz z nosa dziecka, jeśli jest zbyt małe, aby samodzielnie go wydmuchać.
  • Wykazano, że w złagodzeniu kaszlu u dzieci pomaga miód, zwłaszcza jeśli jest podawany przed snem. Można go podawać dzieciom powyżej 12. miesiąca życia.
  • Paracetamol lub ibuprofen mogą być stosowane w celu złagodzenia bólu gardła lub głowy. Należy je podawać dziecku zgodnie z zaleceniami w ulotce dla pacjenta.
  • Dzieciom do ukończenia 18. roku życia nie należy podawać kwasu acetylosalicylowego.
  • Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu tygodnia lub się nasilą, lub dziecko ma kaszel, który utrzymuje się dłużej niż kilka tygodni po chorobie, należy skontaktować się z lekarzem.

Choroby wieku dziecięcego należy zawsze konsultować z lekarzem (np. pediatrą), jeśli wystąpią niepokojące symptomy, np. ze strony układu oddechowego. 

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: do czasu poprawy samopoczucia.

Czy można wysłać dziecko do szkoły, jeśli ma kaszel?

Jeśli dziecko źle się czuje, powinno zostać w domu, aby odpocząć i wrócić do zdrowia, a także żeby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby. Niektóre dzieci kaszlą przez wiele tygodni po chorobie. Jeśli dziecko ma kaszel, ale poza tym czuje się dobrze, skonsultuj się z lekarzem, czy może uczęszczać do przedszkola lub szkoły.

Czy szczepionka jest dostępna?

Nie ma dostępnej szczepionki. 

Choroby wirusowe a zarażanie rówieśników

Infekcje u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym są częste, ponieważ przedszkola czy szkoły są idealnym miejscem rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych ze względu na dużą liczbę dzieci pozostających ze sobą w bliskim kontakcie. Wiele dzieci po raz pierwszy rozpoczyna edukację lub zaczyna uczęszczać do przedszkola w czasie, gdy ich układ odpornościowy wciąż dojrzewa. Dzieci (zwłaszcza młodsze) często wkładają przedmioty do ust i nie zawsze potrafią przestrzegać higieny kaszlu lub kichania.

Dlatego dzieci chore nie powinny uczestniczyć w zajęciach przedszkolnych lub szkolnych. Należy jak najwcześniej wpajać im zasady higieny w szkole lub przedszkolu, aby chronić je przed zarazkami. Przed większością chorób zakaźnych skutecznie chronią szczepienia.

Jak przebiega grypa u dzieci?

Zazwyczaj dzieci czują się gorzej niż w przypadku przeziębienia. Mają gorączkę, która pojawia się nagle, dreszcze, ból głowy i ból mięśni, ból gardła, katar i kaszel. Są osłabione i nie mają apetytu. U niektórych występują również: ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka.

Choroba trwa, o ile nie dojdzie do powikłań, około 7 dni. Kaszel i złe samopoczucie mogą utrzymywać się ponad 2 tygodnie.

Lekarz lub pielęgniarka może sprawdzić, czy dziecko ma grypę, wykonując szybki test antygenowy w kierunku grypy.

Jak leczy się grypę u dzieci?

  • Dziecku należy podawać dużo płynów i zapewnić odpoczynek, wietrzyć pomieszczenie, w którym przebywa.
  • W niektórych przypadkach lekarz może przepisać lek przeciwwirusowy, aby zapobiec rozwinięciu się ciężkich symptomów i skrócić czas choroby.
  • Stosuje się leki łagodzące objawy. Dzieciom do ukończenia 18. roku życia nie należy podawać kwasu acetylosalicylowego.
  • Grypa to infekcja wirusowa, dlatego też nie stosuje się antybiotyków.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: do poprawy samopoczucia. Zwykle przez 7. dni od wystąpienia objawów i 2 dni po ich ustąpieniu.

U niektórych osób przebieg tej choroby jest ciężki i konieczna jest hospitalizacja.

Czy szczepionka na grypę jest dostępna?

Tak. Wielu przypadkom grypy można zapobiec, szczepiąc dziecko co roku przeciwko temu schorzeniu. Co sezon epidemiczny opracowywana jest nowa szczepionka przeciw grypie. Dostępne są domięśniowe szczepionki przeciw grypie dla dzieci od 6. miesiąca życia oraz szczepionka donosowa dla dzieci i młodzieży w wieku od 24 miesięcy do 18 lat.

Skontaktuj się pilnie z lekarzem, jeśli dziecko:

  • ma coraz gorsze samopoczucie;
  • ma problemy z oddychaniem;
  • ma wysoką gorączkę;
  • ma silny ból głowy,
  • wydaje się zdezorientowane;
  • ma silny ból brzucha;
  • odczuwa ból lub ucisk w klatce piersiowej;
  • ma zasinienie na ustach lub twarzy.

COVID-19 u dzieci

Objawy COVID-19 zależą od aktualnie rozprzestrzeniającego się wariantu wirusa i mają różne nasilenie. Zazwyczaj mają łagodniejszy charakter niż te występujące u osób dorosłych. Dzieci częściej przechodzą chorobę bezobjawowo. Po kontakcie z wirusem mogą u nich wystąpić takie objawy: 

  • zatkany nos lub katar, kichanie, drapanie lub ból gardła;
  • gorączka;
  • ból głowy lub ból mięśni;
  • kaszel bez trudności w oddychaniu;
  • niekiedy symptomy żołądkowo-jelitowe (wymioty i biegunka);
  • zmęczenie.

Lekarz lub pielęgniarka może sprawdzić, czy dziecko ma COVID-19, wykonując szybki test antygenowy w kierunku COVID-19.

Czy dostępna jest szczepionka na COVID-19 dla dzieci?

 Tak. Dzieci od 6. miesiąca życia mogą otrzymać szczepionkę przeciwko COVID-19.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: Jeśli dziecko wykazuje objawy COVID-19 lub zdiagnozowano u niego COVID-19, powinno zostać w domu do czasu ustąpienia ostrych symptomów i zakaźności, czyli ok 5–7 dni. Jeśli objawy się nasilą, skontaktuj się z lekarzem w celu uzyskania porady.

Grypa żołądkowa u dzieci

Grypa żołądkowa (tzw. jelitówka) to ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy. Chorobę tę najczęściej wywołują wirusy, w tym rotawirusy. Rotawirusy są wyjątkowo zaraźliwe i stanowią najczęstszą przyczynę ostrej biegunki u dzieci, zwłaszcza w wieku od 6 miesięcy do 2 lat.

Typowymi symptomami jelitówki u dzieci są bóle brzucha, nudności, wymioty oraz biegunka. Wiele dzieci ma również wysoką gorączkę. Jelitówka łatwo się rozprzestrzenia w wyniku kontaktu z osobą zakażoną (lub jej wymiocinami bądź stolcem), a także przez skażoną żywność lub wodę, wskutek nieumycia rąk po skorzystaniu z toalety, poprzez zanieczyszczone przedmioty, np. klamki, toalety, zabawki.

Infekcja rotawirusowa objawia się gorączką (nawet do 40°C), wymiotami, a następnie po upływie ok. 12–24 godzin dodatkowo pojawiają się wodnista biegunka i ból brzucha. Choroba trwa zwykle 3–7 dni. Jeśli dojdzie do odwodnienia, konieczna jest hospitalizacja w celu nawodnienia dożylnego.

Jak leczyć jelitówkę?

Nie ma specyficznego leczenia nieżytu żołądkowo-jelitowego, a większość dzieci można leczyć w domu (jeśli nie doszło do odwonienia). Jelitówka zwykle trwa kilka dni. Najlepiej, aby dziecko zostało w domu, odpoczywało i przyjmowało dużo płynów. Zaleca się częste (np. co 15 minut, zwłaszcza jeśli często wymiotują) podawanie niewielkich ilości czystej wody lub doustnych roztworów nawadniających dostępnych bez recepty w aptece. Doustny roztwór nawadniający można schłodzić lub przerobić na kostki lodu, aby dziecko mogło je ssać, jeśli nie chce go pić.

Częste wymioty i/lub biegunka powodują utratę dużej ilości płynów, co może doprowadzić do odwodnienia organizmu i konieczności hospitalizacji.

Do odwodnienia może dojść bardzo szybko, nawet w ciągu kilku godzin, gdy dziecko odmawia przyjmowania płynów, wymiotuje po każdej próbie pojenia i/lub oddaje obfite, płynne stolce bądź przyjmuje płyny, ale w niewystarczającej ilości, albo wymioty i biegunka trwają dłużej.

Ciężkie odwodnienie jest bardzo niebezpieczne dla życia dziecka, dlatego należy natychmiast wezwać pomoc medyczną, gdy dziecko:

  • mało pije lub odmawia przyjmowania płynów;
  • jest apatyczne, senne lub rozdrażnione;
  • nie wytwarza moczu lub wytwarza jego bardzo małą ilość;
  • płacze bez łez;
  • ma zapadnięte gałki oczne, suche błony śluzowe jamy ustnej i język, zimną, bladą skórę, przyspieszony i pogłębiony oddech.

Szybka interwencja medyczna jest wymagana także w przypadku wystąpienia:

  • obrzęku lub tkliwości brzucha;
  • sztywności karku — ze światłowstrętem lub bez (ból podczas patrzenia na jasne światło);
  • wysokiej gorączki;
  • krwi w wymiocinach lub w stolcu;
  • wymiocin w kolorze zielonym.

Czy na grypę żołądkową jest dostępna szczepionka? 

Dostępna jest tylko szczepionka przeciwko rotawirusom, które są częstą przyczyną grypy żołądkowej. Szczepienie należy jednak rozpocząć po ukończeniu przez dziecko 6. tygodnia życia (optymalnie w 8. tygodniu życia), ale nie później niż do 12. tygodnia życia. Cały cykl szczepień najlepiej zakończyć do 24. tygodnia życia dziecka.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: do czasu ustąpienia biegunki i wymiotów oraz poprawy samopoczucia.

W przypadku wystąpienia biegunki i/lub wymiotów u dziecka w wieku poniżej 6 miesięcy należy udać się z nim do lekarza.

Na co najczęściej chorują dzieci - lista. 

Biegunka u dzieci

Biegunki u dzieci mogą wynikać z wielu różnych powodów, ale najczęstszą ich przyczyną jest zakażenie wirusowe.

Biegunka to luźne, wodniste stolce występujące więcej niż 3 razy w ciągu 1 dnia. Może być spowodowana zakażeniem wirusowym (rotawirus, norowirus, adenowirus i astrowirus), bakteryjnym, pasożytniczym, zatruciem pokarmowym, alergią lub mieć inną przyczynę.

Ból brzucha, nudności, gorączka, ból głowy i utrata apetytu są częstymi objawami towarzyszącymi. W zależności od przyczyny biegunki jej symptomy i przebieg mogą się różnić.

Wirusy wywołujące tę dolegliwość są bardzo zaraźliwe i łatwo przenoszą się z człowieka na człowieka. Ogniska zachorowań zdarzają się częściej jesienią i zimą. Wirusowe zakażenie zazwyczaj zaczyna się od wymiotów, które zwykle trwają 1 lub 2 dni. Dodatkowo może wystąpić stan podgorączkowy. Biegunka, która często jest wodnista, najczęściej ustępuje później i może trwać od 7 do 10 dni.

Przyczyną biegunki może być także zakażenie bakteriami: SalmonellaE. coliShigella i Campylobacter. Mogą one powodować pojawienie się krwi lub śluzu w stolcu oraz wysoką gorączkę.

Jak leczy się biegunkę u dzieci?

To zależy od ich przyczyny. Większość przypadków biegunki o podłożu wirusowym może być leczona w domu, o ile dziecko nie jest odwodnione. Jeśli dojdzie do odwodnienia, należy udać się z nim do szpitala. Wymioty spowodowane infekcją wirusową zwykle ustępują w ciągu kilku dni (najczęściej 1–2 dni), ale biegunka najczęściej trwa dłużej; zazwyczaj ustępuje bez specjalnego leczenia. Leki przeciwbiegunkowe nie są odpowiednie do stosowania u dzieci.

Małym dzieciom z biegunką zaleca się częste (np. co 15 minut, zwłaszcza jeśli przy tym często wymiotują) podawanie niewielkich ilości czystej wody lub doustnych roztworów nawadniających dostępnych bez recepty w aptece. Doustny roztwór nawadniający można schłodzić lub przerobić na kostki lodu, aby dziecko mogło je ssać, jeśli nie chce go pić.

Czy na biegunkę jest dostępna szczepionka?

Nie, z wyjątkiem rotawirusów.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: Nie należy wysyłać dzieci do żłobka, przedszkola lub szkoły, do czasu ustąpienia biegunki oraz poprawy samopoczucia.

Choroba z wysypką u dzieci - ospa wietrzna

Ospa wietrzna jest bardzo zaraźliwą chorobą wywoływaną przez wirus ospy wietrznej i półpaśca. Rozprzestrzenia się drogą kropelkową (np. podczas kichania i kaszlu) i poprzez bliski kontakt (z płynem z pęcherzy) z osobą zakażoną. Głównym jej symptomem jest charakterystyczna wysypka w postaci czerwonych, silnie swędzących plam, które z czasem zmieniają się w pęcherze wypełnione płynem, a następnie pękają, tworzą strupy i ostatecznie odpadają. Pojawiają się w kilku rzutach.

Objawami towarzyszącymi mogą być: niewielka gorączka, złe samopoczucie, ból głowy. Zazwyczaj przebieg ospy wietrznej jest łagodny i ustępuje ona samoistnie. W rzadkich przypadkach wirus może powodować poważne powikłania, takie jak: bakteryjne nadkażenia skóry, zapalenie płuc czy zapalenie opon mózgowych.

Wysypka zwykle zaczyna się od niewielu wykwitów w jednym miejscu, a następnie rozprzestrzenia się i może pokryć większość ciała, w tym błony śluzowe. Objawy utrzymują się od 10 do 21 dni od zakażenia. Dziecko zaraża już 1 do 2 dni przed pojawieniem się wysypki.

Jak leczyć dziecko z ospą wietrzną?

Jeśli dziecko ma gorączkę, należy mu podać paracetamol i odpowiednią ilość płynów. Kojące balsamy i leki przeciwhistaminowe mogą pomóc w łagodzeniu świądu.

Nie podawaj dziecku kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) ani ibuprofenu. Jest to ważne – podawanie tych leków pacjentom z ospą wietrzną może powodować rzadkie, ale poważne powikłania, np. zwiększyć ryzyko pojawienia się gronkowcowych i paciorkowcowych nadkażeń skóry.

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli przebieg ospy u dziecka jest ciężki lub ma jakiekolwiek wcześniej istniejące schorzenia. Niektórym dzieciom podaje się leki przeciwwirusowe.

Dzieci najczęściej chorują m.in. na ospę wietrzną. 

Czy na ospę wietrzną jest dostępna szczepionka?

Tak. Szczepienie to najlepszy sposób ochrony przed ospą wietrzną. Niektóre dzieci mimo zaszczepienia mogą zachorować na ospę wietrzną, ale jej przebieg będzie znacznie łagodniejszy z mniejszą liczbą pęcherzy. Szczepienie pomoże również zapobiec zachorowaniu dziecka na półpasiec, gdy będzie starsze.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: Dziecko powinno zostać w domu aż nie przestanie zarażać, czyli do czasu zaschnięcia i pokrycia strupem wszystkich pęcherzy, zwykle od 5 do 10 dni po pojawieniu się wysypki.

Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej (tzw. bostonka) u dzieci

Przyczyną  bostonki jest wirus Coxsackie.  Bardzo łatwo się on rozprzestrzenia. Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą fekalno-oralną – przez zanieczyszczone kałem ręce lub przedmioty (choroba brudnych rąk), rzadziej drogą kropelkową bądź przez bezpośredni kontakt. Najbardziej narażone na zakażenie są dzieci poniżej 7. roku życia, ale może również dotyczyć starszych dzieci i dorosłych. Infekcje są powszechne w przedszkolach, szkołach, obozach letnich i innych miejscach, w których dzieci są blisko siebie.

Głównymi objawami choroby dłoni, stóp i jamy ustnej są gorączka i drobne pęcherze na policzkach, wewnątrz jamy ustnej, w gardle oraz na dłoniach i stopach. Czasami może pojawić się nieswędząca wysypka na innych częściach ciała, takich jak pośladki i uda, a u niektórych dzieci występują tylko pęcherzyki na tylnej ścianie gardła (herpangina). Symptomom tym może towarzyszyć rozdrażnienie, osłabienie i brak apetytu.

Objawy zwykle ustępują w ciągu 7–10 dni, a dzieci w pełni wracają do zdrowia.

Jak leczyć dziecko z chorobą dłoni, stóp i jamy ustnej?

Nie ma specyficznego leczenia. Polega ono na łagodzeniu objawów. Można podać paracetamol lub ibuprofen. Nigdy nie należy podawać dzieciom lub nastolatkom kwasu acetylosalicylowego (aspiryny), ponieważ może to spowodować rzadką, ale poważną chorobę zwaną zespołem Reye'a.

Złagodzić objawy mogą lody czy chłodne koktajle. Należy unikać podawania gorących napojów, napojów gazowanych i kwaśnych potraw, ponieważ mogą one nasilać ból.

Czy na bostonkę jest dostępna szczepionka?

Nie, nie ma szczepionki dostępnej na chorobę dłoni, stóp i jamy ustnej.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: do czasu aż powróci dobre samopoczucie, pod warunkiem że nie występują wykwity w jamie ustnej z towarzyszącym nadmiernym ślinieniem się.

Rumień zakaźny (tzw. choroba piąta) u dzieci

Dotyczy głównie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Często choroba przebiega w postaci ognisk zachorowań np. w przedszkolu lub szkole. Rumień zakaźny wywoływany jest przez parwowirus B19. Zakażenie przenosi się najczęściej drogą kropelkową. Infekcji towarzyszą objawy grypopodobne: gorączka, złe samopoczucie, ból głowy, mięśni, a po tygodniu pojawia się czerwonofioletowa wysypka w kształcie motyla na policzkach (tzw. zespół spoliczkowanego dziecka), a po kolejnych 1–4 dniach – na tułowiu i kończynach (w postaci siateczkowato układających się plam).

Z czasem wysypka blednie, ale może nawracać do 1–3 tygodni pod wpływem bodźców termicznych, np. ekspozycji na światło słoneczne czy gorącej kąpieli. Zakaźność choroby jest największa przed pojawieniem się wysypki (7– 10 dni). U starszych dzieci zakażenie przebiega bez charakterystycznej wysypki. Duży odsetek zakażeń jest jednak bezobjawowy, a bezobjawowa osoba zakażona również może zarażać.

Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ponieważ zakażenie może doprowadzić do poronienia. Okres wylęgania się wirusa wynosi od 4 do 14  dni od kontaktu z zarażoną osobą.

Leczenie rumienia zakaźnego

Rumień zakaźny ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni do dwóch tygodni. Leczenie polega na łagodzeniu objawów, np. gorączki.

Czy na rumień zakaźny jest dostępna szczepionka?

Nie ma dostępnej szczepionki na rumień zakaźny.

Okres zalecanej izolacji dotyczący zajęć szkolnych/pozostawania w domu: do czasu aż powróci dobre samopoczucie i ustąpi wysypka, choć w momencie wystąpienia wysypki zakaźność jest znacznie obniżona.

Wskazówki dla rodziców mających dzieci w przedszkolu - jak zapobiegać infekcjom u dzieci

Nie można zapobiec wszystkim infekcjom, ale można zmniejszyć ryzyko zachorowania.

Jak? Chociażby przez zwracanie uwagi na częste mycie rąk, zwłaszcza po kaszlu, kichaniu lub wydmuchaniu nosa, higienę kaszlu i kichania (czyli zasłanianie się chusteczką lub kasłanie i kichanie w zgięcie łokciowe), unikanie korzystania z tych samych naczyń, sztućców, przyborów higienicznych w przedszkolu.

Jak wzmocnić układ odpornościowy twojego dziecka?

Aktywność fizyczna na świeżym powietrzu, zbilansowana dieta i wystarczająca ilość snu pomogą utrzymać dzieci w zdrowiu. Warto pamiętać również o ubieraniu dzieci odpowiednio do temperatury powietrza i warunków pogodowych.

Lekarze nie zalecają zdrowym dzieciom regularnego przyjmowania suplementów witaminowych, z wyjątkiem witaminy D.

Dowiedz się więcej:

Tajemnicze zapalenie wątroby u dzieci w Polsce i na świecie

https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/tajemnicze-zapalenie-watroby-u-dzieci-w-polsce-i-na-swiecie,8914,n,168

Gorączka u dziecka, gorączka u niemowlaka

https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/goraczka-u-dziecka-goraczka-u-niemowlaka,2657,n,139

Zapalenie opon mózgowo rdzeniowych u dzieci

https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/zapalenie-opon-mozgowo-rdzeniowych-u-dzieci,6244,n,2665

Źródła:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4707740/

https://neurologiadziecieca.wum.edu.pl/sites/neurologiadziecieca.wum.edu.pl/files/zieci_8_-_najczestsze_choroby_zakazne_wieku_dzieciecego.pdf

https://patient.info/skin-conditions/viral-rashes/school-exclusion-for-infections

https://www.nhs.uk/live-well/is-my-child-too-ill-for-school/

Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania. Należy potwierdzić przy zakupie badania szczegóły do jego przygotowania.
Data dodania 23.01.2024
Data ostatniej aktualizacji 07.02.2024