Thiocodin

lek-thiocodin
  1. Thiocodin co to jest
  2. Dawkowanie preparatu
  3. Możliwe skutki uboczne
  4. Thiocodin w ciąży i okresie laktacji
  5. Interakcje z alkholem
  6. Środki ostrożności
  7. Interakcje z innymi lekami

Thiocodin co to jest

Thiocodin to dostępny bez recepty lek o działaniu przeciwkaszlowym i wykrztuśnym. Preparat hamuje odruch kaszlowy na poziomie ośrodkowym oraz umożliwia upłynnienie wydzieliny zalegającej w drogach oddechowych. Występuje w dwóch postaciach:

  • syrop w butelce o pojemności 100 ml,
  • tabletki w opakowaniach zawierających 10 lub 16 sztuk.

Każda tabletka oraz 10 ml syropu ma w swoim składzie 15 mg fosforanu kodeiny i 300 mg sulfogwajakolu. Kodeina, pochodna morfiny, odpowiada za przeciwkaszlowe właściwości leku. Działa ona na ośrodkowy układ nerwowy wyciszając odruch kaszlowy, dzięki czemu ataki kaszlu występują znacznie rzadziej. Druga z substancji czynnych, sulfogwajakol, ma natomiast działanie wykrztuśne. Kontrolowanie podrażnia błonę śluzową oskrzeli i żołądka, dzięki czemu zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych, wspomaga przemieszczanie upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i ułatwia odkrztuszanie.

Uwaga! Stosowanie preparatu może powodować dodatnie wyniki testów antydopingowych.

Pełny skład preparatu

1 tabletka Thiocodin zawiera 15 mg półwodnego fosforanu kodeiny i 300 mg sulfogwajakolu.
Pozostałe składniki: talk, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian.

10 ml syropu Thiocodin zawiera 15 mg półwodnego fosforanu kodeiny i 300 mg sulfogwajakolu.
Pozostałe składniki: sacharoza, glicerol, benzoesan sodu, aromat truskawkowy 502301T, kwas cytrynowy jednowodny, propylu parahydroksybenzoesan, woda oczyszczona.

Wskazania do stosowania

Preparat wykorzystuje się w leczeniu uporczywego kaszlu o charakterze suchym, któremu nie towarzyszy odpowiednie odkrztuszanie wydzieliny.

Kiedy nie stosować tego leku

Nie należy stosować tego środka farmakologicznego, jeśli pacjent jest nadwrażliwy na fosforan kodeiny, sulfogwajakol lub jakąkolwiek substancję zawartą w jego składzie. Szereg przeciwwskazań stanowią także następujące stany i schorzenia:

  • wiek pacjenta poniżej 12 lat,
  • zaburzenia czynności układu oddechowego u pacjentów wieku 12-18 lat,
  • ciąża oraz okres laktacji,
  • bardzo szybki metabolizm z udziałem enzymu CYP2D6,
  • niewydolność oddechowa,
  • astma oskrzelowa,
  • rozstrzenie oskrzeli,
  • mukowiscydoza,
  • śpiączka,
  • choroba alkoholowa,
  • uzależnienie od opioidów,
  • jednoczesne przyjmowanie inhibitorów MAO, a także okres 14 dni po zakończeniu ich stosowania.

Dawkowanie preparatu

Zalecane dawkowanie Thiocodin u osób dorosłych oraz dzieci, które ukończyły 12 lat wynosi 1 tabletkę lub 10 ml syropu 3 razy na dobę. Należy pamiętać, by zachować odstęp 4-6 godzin pomiędzy poszczególnymi dawkami. Czas leczenia to zazwyczaj 3 dni.

Lek należy zażywać podczas posiłków. W trakcie leczenia konieczne jest przyjmowanie dużej ilości płynów – minimum 2 litry każdego dnia. Pozwala to na uzyskanie odpowiedniej skuteczności preparatu.

Pominięcie dawki

Jeżeli pacjent zapomni o zażyciu dawki leku, powinien jak najszybciej ją uzupełnić. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej tabletki lub porcji syropu, nie należy zażywać pominiętej dawki.

Odstawienie leku

Odstawienie Thiocodin po zalecanym czasie stosowania (3 dni) nie wywołuje objawów odstawiennych. Natomiast nadużywanie leku, czyli przyjmowanie go długotrwale lub w większych dawkach, niż jest to zalecane niesie ryzyko rozwoju uzależnienia i wystąpienia działań niepożądanych po nagłym odstawieniu. Wśród możliwych objawów odstawiennych znajdują się:
• bezsenność i trudności w zasypianiu,
• lęk, wahania nastroju, rozdrażnienie, pobudzenie, problemy z koncentracją,
• drżenie mięśni, bóle mięśni i stawów,
• łzawienie oczu, rozszerzenie źrenic,
• ziewanie,
• pocenie się, bladość skóry i błon śluzowych, kołatanie serca, bóle głowy,
• objawy ze strony układu pokarmowego - nudności, wymioty, biegunka, utrata apetytu.

Postępowanie po przedawkowaniu

Ze względu na zawartość pochodnej morfiny – kodeiny -  preparat należy stosować bardzo ostrożnie. Zażywanie go w zbyt dużych ilościach może doprowadzić do uzależnienia i wskazanych wyżej objawów odstawiennych.

Możliwe skutki uboczne

Jak każdy środek farmakologiczny, tak również Thiocodin może powodować skutki uboczne u niektórych pacjentów.

Bardzo często, u co najmniej 1 na 10 pacjentów preparat wywołuje nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy oraz uspokojenie.

Niezbyt często, czyli rządniej niż u 1 na 100 osób pojawiają się następujące działania niepożądane: zaburzenia oddychania (spadek częstości oddechu oraz płytki, nieregularny oddech), skurcz oskrzeli, reakcje uczuleniowe (pokrzywka, wysypka, świąd, wypryski skórne), nagłe zmiany nastroju (nadmierna radość lub smutek), kołatanie serca, obniżenie ciśnienia tętniczego i omdlenia, senność, bóle głowy, zwężenie źrenic, omamy, zaburzenia widzenia i słuchu, zatrzymanie moczu, ostry ból brzucha (głównie u osób po zabiegu usunięcia pęcherzyka żółciowego), zmniejszenie apetytu, nadmierna potliwość. Po przyjęciu dużych dawek może wystąpić także podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego objawiające się np. bólem żołądka

Thiocodin w ciąży i okresie laktacji

Stosowanie leku Thiocodin w ciąży jest niedopuszczalne. Jednym z jego składników jest kodeina – pochodna morfiny o działaniu narkotycznym.

Preparatu nie należy stosować podczas karmienia piersią, ponieważ kodeina przenika do mleka kobiecego. U dzieci karmionych piersią przez pacjentki stosujące lek pojawiały się:

  • apatia,
  • problemy z karmieniem,
  • bezdech,
  • śpiączka,
  • zawał mózgu.

Interakcje z alkoholem

Nie należy łączyć syropu oraz tabletek Thiocodin z alkoholem. Podczas terapii nie powinno się przyjmować również środków farmakologicznych zawierających alkohol, ponieważ nawet w niewielkiej ilości może on nasilić działanie kodeiny.

Środki ostrożności

Jeżeli po upływie 3 dni zażywania preparatu kaszel nie ustąpi lub u pacjenta pojawią się wysoka temperatura, ból głowy lub wysypka skórna, należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

Może dojść do uzależnienia jeśli lek jest stosowany długotrwałe lub w dawkach większych, niż jest to zalecane. Wówczas po nagłym odstawieniu mogą pojawić się objawy z odstawienia.

W wątrobie człowieka kodeina jest przekształcana w morfinę przy udziale enzymu CYP2D6. Niektórzy pacjenci wytwarzają odmianę tego enzymu, co może wywoływać różnorodne działanie. W pojedynczych przypadkach morfina nie powstaje lub jest wytwarzana w bardzo małych ilościach, przez co nie da się osiągnąć przeciwkaszlowego działania preparatu. Natomiast u części osób powstają bardzo duże ilości morfiny, co powoduje wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. W razie pojawienia się objawów takich jak:

  • dezorientacja,
  • senność,
  • powolny lub płytki oddech,
  • zwężenie źrenic,
  • brak apetytu.
  • nudności lub wymioty,
  • zaparcia,

należy natychmiast odstawić lek oraz udać się do lekarza.

Towarzyszące choroby

Mimo, że produkt jest wydawany bez recepty, przed rozpoczęciem stosowania Thiocodin należy zasięgnąć opinii lekarza lub farmaceuty. Szczególne środki ostrożności należy zachować u pacjentów, u których występują lub występowały w przeszłości:

  • zaburzenia czynności układu oddechowego, np. płytki, wolniejszy lub nieregularny oddech, przewlekła choroba płuc,
  • zmniejszona objętość krwi,
  • podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub urazy głowy, gdyż kodeina może powodować wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego,
  • stan po zabiegu chirurgicznym w obrębie dróg żółciowych, np. po operacji
      pęcherzyka żółciowego,
  • choroby dróg żółciowych, np. kamica żółciowa, ponieważ kodeina może
    powodować napadu kolki żółciowej,
  • zaburzenia czynności wątroby,
  • niewydolność nerek,
  • kamica moczowa, ponieważ kodeina może wywołać napad kolki nerkowej.
  • niedoczynność kory nadnerczy,
  • niedoczynność tarczycy,
  • cukrzyca,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • choroby naczyń obwodowych, np. zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic,
     choroby żył obwodowych,
  • jaskra,
  • choroby jelit o charakterze zapalnym lub prowadzące do niedrożności, np. krwawe biegunki w przebiegu rzekomobłoniastego zapalenia jelit lub niedrożność jelit objawiająca się ostrymi zaparciami, wzdęciami, nudnościami, bólem lub skurczem żołądka, wymiotami,
  • rozrost gruczołu krokowego i utrudniony odpływ moczu, objawy to m. in. częste parcie na mocz, trudności lub ból w czasie oddawania moczu, zatrzymanie moczu.

Ograniczenia dotyczące wieku

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów w wieku powyżej 65 lat ze względu na podwyższone ryzyko skutków ubocznych.

Nie należy podawać preparatu dzieciom poniżej 12 roku życia. U młodzieży między 12 a 18 można stosować Thiocodin na kaszel, o ile nie występują zaburzenia czynności układu oddechowego.

Prowadzenie pojazdów
Ten środek farmakologiczny może wywoływać senność i zawroty głowy. Takie efekty uboczne obniżają sprawność psychomotoryczną pacjenta, dlatego podczas terapii należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń w ruchu.

Przechowywanie

Syrop oraz tabletki należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze nie przekraczającej 25°C. Ważne jest, by miejsce to było niedostępne dla dzieci.
Lek nadaje się do stosowania przez 6 miesięcy od pierwszego otwarcia produktu, jeśli tylko nie zostanie przekroczona data ważności.

Interakcje z innymi lekami

Podczas stosowania jednocześnie z innym preparatem zawierającym kodeinę konieczne jest zachowanie ostrożności, ponieważ zachodzi ryzyko przedawkowania kodeiny.

Syrop oraz tabletki Thiocodin nie powinny być zażywane łącznie z niektórymi środkami farmakologicznymi. Ich połączenie z preparatami:
• przeciwlękowymi, np. chloropromazyną, diazepamem, temazepamem,
• przeciwdepresyjnymi, np. inhibitorami monoaminooksydazy (moklobemid) oraz
  trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (amitryptylina), a także w okresie 14 dni
   po ich odstawieniu,
• przeciwhistaminowymi,
• nasennymi, m.in. diazepamem, temazepamem,
• cytostatykami,
• opioidowymi lekami przeciwbólowymi, np. morfiną, heroiną,
• rozluźniającymi mięśnie szkieletowe, np.e diazepamem, tetrazepamem i temazepamem,
• klonidyną,
• lekami zawierającymi alkohol

może prowadzić do nasilenia działania hamującego tych leków na ośrodkowy układ nerwowy i układ oddechowy. Ponadto jednoczesne przyjmowanie Thiocodin i jakiegokolwiek z wyżej wymienionych leków może obniżać ciśnienie tętnicze krwi.

Nie zaleca się łączenia preparatu ze środkami stosowanymi w chorobie Parkinsona, m.in. lewodopą i selegiliną, ponieważ kodeina może nasilać ich działanie uspokajające.

Przyjmowanie łącznie z metoklopramidem jest niewskazane, ponieważ kodeina może osłabiać jego wpływ na perystaltykę jelit.

Podanie leku Thiocodin jednocześnie z chinidyną lub antybiotykiem ryfampicyną może obniżyć jego skuteczność.

Nie należy przyjmować preparatu podczas stosowania inhibitorów MAO, a także przez 14 dni po zaprzestaniu ich zażywania.

Dystrybutor na terenie Polski: Zakłady Farmaceutyczne "UNIA" Spółdzielnia Pracy

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

×
Zarezerwuj i odbierz
Wybierz opakowanie
  • #