Klacid

Klacid co to jest?

Klacid to antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Dostępny jest wyłącznie na receptę. Występuje w 3 różnych postaciach:

• granulat do sporządzania zawiesiny doustnej,
• tabletki powlekane,
• proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Ostatni wariant leku stosowany jest wyłącznie w lecznictwie zamkniętym.

Substancją czynna antybiotyku jest klarytromycyna. Hamuje ona syntezę białek bakterii i ich namnażanie. Dzięki temu powstrzymuje rozwój zakażenia.

Kiedy zaczyna działać antybiotyk Klacid? Po podaniu doustnym, zarówno tabletki jak i zawiesina, wchłaniają się bardzo szybko, przenikając do surowicy krwi, a następnie do tkanek, dzięki czemu lek zaczyna działać szybko.

Pełny skład preparatu

5 ml zawiesiny Klacid 125 mg/5 ml zawiera 125 mg klarytromycyny, natomiast 5 ml zawiesiny Klacid 250 mg/5 ml – 250 mg klarytromycyny.
Substancje pomocnicze: karbomery Carbopol 974P, powidon K90, ftalan hypromelozy HP-55,
olej rycynowy, krzemionka koloidalna bezwodna, maltodekstryna, sacharoza, guma ksantan, substancja smakowo-zapachowa „Fruit Punch”, sorbinian potasu, kwas cytrynowy bezwodny, dwutlenek tytanu E 171.

1 tabletka Klacid 250 mg zawiera 250 mg klarytromycyny, a 1 tabletka Klacid 500 mg – 500 mg klaytromycyny.
Substancje pomocnicze: kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana,
krzemionka koloidalna bezwodna, powidon, kwas stearynowy, stearynian magnezu, talk, żółcień
chinolinowa E 104.
Skład otoczki: hypromeloza, hydroksypropyloceluloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu E 171, wanilina, kwas sorbinowy, żółcień chinolinowa E 104.

1 fiolka proszku do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji Klacid zawiera 500 mg klarytromycyny.
Substancje pomocnicze: kwas laktobionowy i wodorotlenek sodu dla ustalenia pH.

Wskazania do stosowania

Lek stosuje się w celu zwalczania zakażeń spowodowanych przez drobnoustroje wrażliwe na działanie klarytromycyny. W postaci doustnej wykorzystywany jest jako zawiesina doustna u dzieci od 6 miesiąca życia do ukończenia 12 lat, a Klacid tabletki u dzieci powyżej 12 roku życia i osób dorosłych w leczeniu:

• zakażeń dolnych i górnych dróg oddechowych,
• ostrych stanów zapalnych ucha środkowego,
• zakażeń skóry i tkanek miękkich,
• zakażeń wywołanych przez mykobakterie,
• zakażeń jamy ustnej i zębów.

Preparat w formie infuzji stosuje się natomiast u osób dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia, gdy niezbędne jest podanie leku dożylnie. Do takich infekcji mogą należeć:

• zakażenia dolnych i górnych dróg oddechowych,
• zakażenia skóry i tkanek miękkich,
• zakażenia wywołane przez mykobakterie.

Kiedy nie stosować tego leku

Istnieje wiele przeciwwskazań do przyjmowania leku. Podstawowym jest nadwrażliwość na klarytromycynę lub inne składniki Klacid, a także na inne antybiotyki makrolidowe. Ponadto nie należy stosować preparatu u osób, u których występuje:

• wydłużenie odcinka QT obecnie lub w przeszłości;
• hipokaliemia;
• zaburzenia rytmu serca, również typu torsade de pointes;
• ciężką niewydolność wątroby z towarzyszącą niewydolnością nerek.

Silne przeciwwskazanie stanowi również przyjmowanie niektórych leków. Należą do nich:

• statyny, czyli inhibitory reduktazy HMG-CoA, jeżeli są w dużej mierze metabolizowane przez CYP3A4 - zachodzi podwyższone ryzyko wystąpienia miopatii łącznie z rabdomiolizą;
• astemizol, cyzapryd, domperydon, pimozyd, terfenadyna - ich połączenie z klatromycyną może powodować różnorodne zaburzenia rytmu serca i wydłużenie odcinka QT;
• alkaloidy sporyszu - podczas terapii skojarzonej mogą pojawić się objawy zatrucia sporyszem;
• midazolam w postaci doustnej;
• kolchicyna;
• ranolazyna;
• tikagrelor.

Dawkowanie preparatu

Dawkowanie Klacid ustalane jest na podstawie masy ciała pacjenta oraz przyczyny podania leku. Zarówno dawkę, jak i czas stosowania leku okeśla lekarz prowadzący. Niemowlętom powyżej 6 miesiąca życia i dzieciom poniżej 12 lat należy podawać lek w formie zawiesiny doustnej. U młodzieży od 12 roku życia i osób dorosłych zaleca się natomiast stosować tabletki Klacid, a jeśli to konieczne roztwór do infuzji.

Zalecenia dotyczące zawiesiny doustnej

Zazwyczaj zawiesina doustna Klacid dla dzieci od 6 miesiąca do 12 roku życia powinna być podawana w dawce 7,5 mg/kg masy ciała 2 razy dziennie. Maksymalna dobowa dawka klarytromycyny w tej grupie wiekowej to 500 mg 2 razy dziennie. Ogólny schemat dawkowania w zależności od wagi małego pacjenta jest następujący:

• poniżej 8 kg – dawka ustalana indywidualnie zgodnie z zaleceniem 7,5 mg/kg m.c. 2 razy na dobę,
• od 8 do11 kg - 62,5 mg leku 2 razy na dobę,
• od 12 do 19 kg - 125 mg leku 2 razy na dobę,
• od 20 do 29 kg - 187,5 mg leku 2 razy na dobę,
• od 30 do 40 kg - 250 mg leku 2 razy na dobę.

Decyzję przez ile dni podawać antybiotyk Klacid dziecku podejmuje lekarz. Najczęściej lek należy stosować od 5 do 10 dni.

W przypadku zakażeń spowodowanych przez mykobakterie (prątki Mycobacterium - M. avium, M. chelonae, M. fortuitum, M. intracellulare, M. kansasii) u dzieci zaleca się dawkę Klacid 7,5-15 mg/kg mc. 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa leku wynosi 500 mg 2 razy dziennie. Czas leczenia nie jest jednakowy u wszystkich pacjentów - należy podawać dziecku antybiotyk dopóki widoczne są pozytywne efekty działania preparatu.

Można stosować Klacid zawiesinę niezależnie od posiłków, a także podawać lek wraz z mlekiem.

Jeśli zawiesina jest przyjmowana przez osobę dorosłą, to zaleca się dawkę 250 mg 2 razy dziennie, a w przypadku ciężkich zakażeń maksymalnie 500 mg 2 razy dziennie.

Zalecenia dotyczące tabletek powlekanych

Doustną formą Klacid dla dorosłych oraz młodzieży od 12 lat są tabletki powlekane. Zalecane dawkowanie jest różne dla konkretnych rodzajów zakażeń.

W przypadku zakażeń obejmujących drogi oddechowe, skórę i/lub tkanki miękkie oraz w ostrym zapaleniu ucha środkowego zazwyczaj zaleca się przyjmować 1 tabletkę Klacid 250 mg 2 razy dziennie, co 12 godzin. Jeśli zakażenie ma ciężki przebieg, to najczęściej stosuje się 1 tabletkę Klacid 500 mg 2 razy dziennie, także co 12 godzin. Czas stosowania to najczęściej od 5 do 14 dni, a przy zapaleniu zatok i płuc od 6 do 14 dni.

Klacid w stomatologii, tj. w leczeniu zakażeń zębów i jamy ustnej stosuje się w dawce 250 mg 2 razy dziennie, co 12 godzin.  Czas terapii wynosi zazwyczaj 5 dni.

W przypadku zakażeń wywołanych prątkami Mycobacterium, a także w celu zapobiegania akażeniom powodowanym przez Mycobacterium avium (MAC) osobom dorosłym zaleca się stosować 500 mg klarytromycyny 2 razy dziennie. U pacjentów chorujących na AIDS leczenie rozsianego zakażenia drobnoustrojami Mycobacterium avium należy kontynuować taki długo, jak widoczne są korzyści kliniczne i bakteriologiczne.

W leczeniu wrzodów żołądka i/lub dwunastnicy, które zostały spowodowane zakażeniem Helicobacter pylori zazwyczaj stosuje się 1 tabletkę Klacid 500 mg 2 razy na dobę. Zalecany czas przyjmowania antybiotyku wynosi od 7 do 14 dni. Leczenie należy prowadzić w skojarzeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnym i inhibitorami pompy protonowej.

Zalecenia dotyczące roztworu do infuzji

Klacid infuzje podaje się dożylnie. Lek w tej postaci przeznaczony jest dla osób dorosłych i młodzieży po ukończeniu 12 lat. Zalecane dawkowanie wynosi 500 mg klarytromycyny (1 fiolka Klacid) co każde 12 godzin. Infuzja powinna trwać minimum 1 godzinę. Zabronione jest podawanie preparatu domięśniowo lub w postaci szybkiego, pojedynczego wstrzyknięcia. Lek w tej formie może być stosowany od 2 do 5 dni, jednak zaleca się, by pacjent jak najszybciej przeszedł na doustną formę antybiotyku.

Szczególne grupy pacjentów

Należy zachować ostrożność stosując klarytromycynę u pacjentów z niewydolnością nerek. U osób dorosłych przy Ccr <30 ml/min należy zastosować połowe standardowo zalecanej dawki. Maksymalny czas leczenia doustnego wynosi 14 dni. U dzieci z Ccr <30 ml/min/1,73 m² dawkowanie klarytromycyny powinno także zostać zmniejszone do połowy standardowej ilości. Zaleca się im stosowanie 250 mg leku raz na dobę, a w przypadku ciężkich zakażeń - 250 mg 2 razy na dobę. Maksymalny czas leczenia doustnego to również 14 dni.

Nie przeprowadzono odpowiednich badań odnośnie stosowania infuzji z klarytromycyną w leczeniu zakażeń mykobakteriami u pacjentów z osłabioną odpornością. Zgromadzono natomiast dane o leczeniu osób zakażonych wirusem HIV klarytrymycyną w postaci doustnej.

Nie zaleca się stosowania infuzji Klacid ani tabletek powlekanych u dzieci poniżej 12 roku życia. W tej grupie wiekowej nie ustalono odpowiedniego dawkowania ani bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tych postaci leku.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

Lek należy przyjmować ściśle według zaleceń lekarza. Jeżeli dojdzie do przyjęcia większej niż zalecana dawki, wówczas należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. U pacjentów, u których stwierdzono przedawkowanie Klacid obserwowane były objawy ze strony układu pokarmowego, głównie w postaci wymiotów i bólów brzucha.

Możliwe skutki uboczne

Niektóre skutki uboczne Klacid mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjenta. Należy odstawić lek i jak najszybciej udać się do lekarza, jeżeli wystąpią:

• reakcje uczuleniowe – często zdarza się wysypka, niezbyt często świąd i pokrzywka, lecz może także dojść do trudności w oddychaniu i/lub obrzęku naczynioruchowego obejmującego twarz, oczy, usta, język i gardło;
• wstrząs anafilaktyczny – objawy tej reakcji to m.in. spadek ciśnienia krwi, bladość skóry, splątanie, osłabienie, omdlenia, przyspieszony oddech, nadmierne pocenie się i oddawanie niewielkiej ilości moczu;
• ciężkie reakcje skórne - czerwona, łuszcząca się wysypka z pęcherzami i guzkami pod skórą (ostra uogólniona osutka krostkowa), pojawiające się nagle krostki z towarzyszącą gorączką (zespół Stevensa-Johnsona), wysypka z towarzyszącym zwiększeniem poziomu granulocytów kwasochłonnych i zajęciem narządów wewnętrznych (zespół DRESS), duże pękające pęcherze na skórze z towarzyszącymi złuszczaniem rozległych płatów naskórka, nadżerkami na skórze i gorączką (zespół Lyella); pęcherze i nadżerki na skórze oraz w jamie ustnej, okolicach oczu i miejsc intymnych ze współistniejącą gorączką i bólami stawów;
• objawy niedoczynności wątroby, zapalenia wątroby lub cholestazy - żółtaczka, jasne zabarwienie stolca, ciemne zabarwienie moczu, podrażnienie skóry, tkliwość brzucha przy dotyku, brak apetytu;
• rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy – może pojawić się nawet do 2 miesięcy od zakończenia stosowania klarytromycyny, objawia się uporczywą lub przedłużającą się biegunką, może także występować krew lub śluz w kale.

W przypadku roztworu do infuzji podczas badań klinicznych bardzo często obserwowano zapalenie żyły w miejscu podania.

Poza powyższymi objawami często obserwowano, że klarytromycyna stosowana dożylnie lub doustnie powodowała: bóle głowy, bezsenność, nadmierną potliwość, zaburzenia smaku, bóle brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunkę, nieprawidłowe wyniki czynności wątroby.

Niezbyt często u pacjentów pojawiały się: niepokój, zawroty głowy, senność, uczucie rozbicia, astenia, drżenia, dreszcze, zmęczenie, zaburzenia równowagi, niedosłuch, szumy uszne, jadłowstręt, spadek apetytu, spadek liczby białych krwinek, spadek liczby granulocytów obojętnochłonnych, wzrost liczby granulocytów kwasochłonnych, kandydoza, zakażenia pochwy, zapalenia jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie żołądka, rozdęcie brzucha, zaparcia, odbijanie, wzdęcia z oddawaniem gazów, suchość w jamie ustnej, bóle w klatce piersiowej, kołatanie serca, zmiany w zapisie EKG (wydłużenie odstępu QT), wzrost aktywności enzymów wątrobowych, wzrost aktywności fosfatazy zasadowej i dehydrogenazy mleczanowej we krwi.

Ponadto z częstością niemożliwą do określenia w oparciu o dostępne dane, po podaniu różnych form klarytromycyny zgłaszano: utratę smaku, utratę węchu, opaczny węch, głuchotę, drgawki, parestezje, miopatię mięśni, zaburzenie psychotyczne, depersonalizację, depresję, stan splątania, dezorientację, omamy, manie, niezwykłe sny, trądzik, różę, agranulocytozę, migotanie komór, częstoskurcz komorowy, zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, krwotoki, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, ostre zapalenie trzustki, przebarwienia języka, przebarwienia zębów, nieprawidłowe wyniki badań diagnostycznych (wydłużenie czasu protrombinowego, wzrost wartości wskaźnika INR), zmianę zabarwienia moczu.

Klacid w ciąży

Wpływ klarytromycyny na rozwijający się płód nie został ustalony, zatem nie zaleca się stosowania Klacid u kobiet ciężarnych, chyba, że w ocenie lekarza korzyści wynikające z podania leku matce istotnie przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Klacid a karmienie piersią

Substancja czynna klarytromycyna przenika do mleka matki. Jej wpływ na dziecko nie został dokładnie zbadany, dlatego też nie zaleca się podawania leku kobietom karmiącym.

Dystrybucja na terenie Polski: Mylan Healthcare Sp. z o.o.