Cipronex

antybiotyk-cipronex
  1. Cipronex co to jest
  2. Dawkowanie preparatu
  3. Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej
  4. Możliwe skutki uboczne
  5. Interakcje z alkoholem
  6. Cipronex w ciąży i okresie laktacji
  7. Środki ostrożności

Cipronex co to jest

Antybiotyk Cipronex jest lekiem wydawanym na receptę. Dostępny jest w kilku postaciach:

  • roztwór do infuzji 2 mg/ml,
  • tabletki powlekane 250 mg,
  • tabletki powlekane 500 mg,
  • krople do oczu Cipronex 0,3 %.

Preparat stosuje się w zakażeniach dolnych dróg oddechowych, które zostały wywołane przez bakterie Gram-ujemne. Substancją czynną jest cyprofloksacyna. Istotą działania leku jest niszczenie bakterii, które wywołują zakażenia.

Pełny skład preparatu

1 ml roztworu do infuzji Cipronex zawiera 2 mg cyprofloksacyny w postaci monowodzianu chlorowodorku cyprofloksacyny.
Pozostałe składniki: mleczan sodu, sodu chlorek, kwas solny, woda do wstrzykiwań.

1 tabletka powlekana Cipronex zawiera odpowiednio 250 mg lub 500 mg cyprofloksacyny w postaci chlorowodorku.
Pozostałe składniki:
- rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian;
otoczka: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek, talk.

1 ml kropli do oczu Cipronex 0,3 % zawiera 3 mg cyprofloksacyny w postaci chlorowodorku jednowodnego cyprofloksacyny.
Pozostałe składniki: mannitol, sodu octan trójwodny, kwas octowy lodowaty, disodu edetynian, benzalkoniowy chlorek roztwór, woda oczyszczona.

Wskazania do stosowania

Lek wykorzystywany jest w leczeniu wielu schorzeń spowodowanych przez bakterie wrażliwe na cyprofloksacynę. Cipronex stosuje się m.in.:

  • w zakażeniach dróg oddechowych, uszu lub zatok, szczególnie gdy są to stany nawracające lub trwające w długim okresie czasu;
  • w przewlekłym zapaleniu zatok lub ucha środkowego;
  • przy zakażeniach układu pokarmowego;
  • w zakażeniach dróg rodnych u kobiet oraz jąder, kanalików nasiennych lub zapaleniu gruczołu krokowego u mężczyzn;
  • na zapalenie pęcherza, układu moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • w zapaleniu cewki moczowej wywołanym przez rzeżączkę;
  • w zakażeniu skóry lub tkanek miękkich;
  • w leczeniu biegunek wywołanych przez wybrane gatunki bakterii oraz w durze brzusznym i zakażeniach jamy brzusznej, które wywołane zostały przez bakterie Gram-ujemne;
  • na zakażenia kości i stawów.

Stosując lek należy zachować szczególną ostrożność u osób, u których w wywiadzie stwierdzono problemy z nerkami, u pacjentów chorujących na padaczkę lub innego typu zaburzenia neurologiczne, u osób, u których występuje miastenia, czyli problem z osłabieniem mięśni, u pacjentów z arytmią, a także po zawale mięśnia sercowego.

Kiedy nie stosować tego leku

Niektórzy pacjenci nie powinni stosować preparatu, ponieważ może to być dla nich niebezpieczne. Przeciwwskazania stanowią:

  • nadwrażliwość na cyprofloksacynę, pozostałe chinolony lub jakikolwiek składnik leku;
  • równoczesne przyjmowanie tyzanidyny.

Dawkowanie preparatu

Dawkowanie Cipronex zależne jest m.in. od lokalizacji procesu chorobowego. Wówczas lekarz precyzyjnie określa postać, dawkę oraz czas stosowania leku.

Zalecenia dotyczące roztworu do infuzji

Roztwór Cipronex stosuje się w powolnej infuzji dożylnej. Przygotowaniem oraz podawaniem leku może zajmować się wyłącznie fachowy personel medyczny. Wolne podawanie roztworu ogranicza ryzyko wystąpienia nagłych skutków ubocznych. Infuzja Cipronex u dzieci trwa 60 minut, natomiast u osób dorosłych - 30 minut w przypadku roztworu cyprofloksacyny 200 mg/100 ml oraz 60 minut w przypadku roztworu 400 mg/200 ml.

Roztwór do wstrzykiwań stosuje się zazwyczaj od 5 do 21 dni, jednak w ciężkich przypadkach konieczne może być dłuższe leczenie. Czasami zachodzi konieczność łączenia leku z innymi preparatami i antybiotykami.

Uwaga! Podczas stosowania leku w postaci infuzji należy spożywać dużo płynów.

Zalecenia dotyczące tabletek

Jak stosować Cipronex tabletki? Najlepiej, aby lek był przyjmowany codziennie o podobnej porze. Tabletki należy połykać w całości i popić dużą ilością płynu. Ze względu na nieprzyjemny smak nie zaleca się rozgryzać tabletek. Dokładną dawkę i sposób stosowania antybiotyku określi lekarz prowadzący.

Można stosować tabletki Cipronex wraz z jedzeniem lub między posiłkami. Mimo, że zawarty w pożywieniu wapń nie wpływa istotnie na wchłanianie leku, to nie powinno się zażywać preparatu łącznie z produktami nabiałowymi oraz napojami wzbogaconymi w wapń. 

Tabletki najczęściej należy przyjmować od 5 do 21 dni. Zdarza się jednak, że przy cięższych zakażeniach konieczne jest dłuższe stosowanie leku.

Uwaga! Podczas terapii należy dbać o odpowiednie nawodnienie i spożywać dużo płynów.

Zalecenia dotyczące kropli do oczu

Krople mogą być stosowane już u dzieci powyżej 1 roku życia. Zalecana dawka jest taka sama dla osób dorosłych, dzieci i młodzieży. W przypadku owrzodzenia rogówki należy stosować poniższy schemat dawkowania kropli Cipronex:

  • w 1 dobie: przez pierwsze 6 h po 2 krople co 15 min do worka spojówkowego każdego chorego oka, a następnie po 2 krople co 30 min;
  • w 2 dobie: po 2 krople co 1 h do worka spojówkowego każdego chorego oka;
  • od 3 do 14 doby: po 2 krople co 4 h.

Zazwyczaj 14 dni wystarcza do wyleczenia choroby, jednak może się okazać, że konieczne będzie dłuższe stosowanie leku.

Jeśli przyczyną podania leku jest powierzchowne zakażenia oka i jego przydatków, to należy stosować 1-2 krople do zakażonego oka (lub oczu) 4 razy na dobę. Większą dawkę kropli Cipronex zaleca się w ciężkiej postaci zakażenia oka i jego przydatków. Wówczas zaleca się:

  • w 1 i 2 dobie: 1-2 krople co 2 h w czasie czuwania;
  • w kolejnych dniach: 1-2 krople 4 razy na dobę.

Krople Cipronex na zakażenie oka wraz z przydatkami stosuje się zwykle przez 7-14 dni.

Odstawienie leku Cipronex

Należy stosować lek tak długo, jaki zaleci lekarz prowadzący. Konieczne jest przyjęcie wszystkich przepisanych dawek - samodzielne, wcześniejsze odstawienie Cipronex może spowodować nawrót lub nasilenie objawów choroby. Może również dojść do wytworzenia oporności bakterii na antybiotyk.

Szczególne grupy pacjentów

Dawkowanie przy zapaleniu pęcherza powinno być dobierane szczególnie ostrożnie, szczególnie jeśli u pacjenta występują problemy z nerkami.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

Jeśli dojdzie do przedawkowania Cipronex, to należy jak najszybciej zgłosić się po pomoc
do lekarza. Najlepiej zabrać ze sobą opakowanie preparatu.

Możliwe skutki uboczne

Częstość oraz charakter działań niepożądanych Cipronex różni się w zależności od postaci leku.

Działania niepożądane dotyczące roztworu do infuzji i tabletek

Często po zastosowaniu leku występowały: biegunka, nudności, odczyn w miejscu podania przy podaniu dożylnym.

Niezbyt często zdarzały się: nadkażenia grzybicze, nadmierna aktywność psychomotoryczna, pobudzenie, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia snu, eozynofilia, wzrost aktywności aminotransferaz, wzrost stężenia bilirubiny, wzrost aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, brak łaknienia, zaburzenia smaku, wymioty, bóle żołądka i jelit, bóle brzucha, niestrawność, wzdęcia, wysypka, pokrzywka, świąd, bóle mięśniowo-szkieletowe (np. kończyn, pleców, klatki piersiowej), bóle stawów, osłabienie, gorączka, zaburzenia czynności nerek.

Rzadko u pacjentów pojawiały się: niedokrwistość, leukocytoza, leukopenia, neutropenia, trombocytoza, trombocytopenia, reakcje alergiczne, obrzęk alergiczny, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk, pocenie się, hiperglikemia, splątanie i dezorientacja, reakcje lękowe, depresja (z ryzykiem myśli, prób samobójczych bądź samobójstwa), niezwykłe sny, omamy, parestezje i dyzestezje, niedoczulica, drżenie, drgawki (w tym stan padaczkowy), zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zaburzenia widzenia (m.in. podwójne widzenie), reakcje wrażliwości na światło, szumy uszne pochodzenia błędnikowego, zaburzenia słuchu lub utrata słuchu, niedociśnienie, omdlenia, tachykardia, rozszerzenie naczyń, duszność (również stan astmatyczny), zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem antybiotyków (bardzo rzadko mogące zagrażać życiu), nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie stawów, ból mięśni, zwiększone napięcie i kurcze mięśni, niewydolność nerek, kanalikowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, obecność kryształów w moczu, zwiększenie aktywności amylazy.

Bardzo rzadko występowały: niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, hamowanie czynności szpiku kostnego, pancytopenia, reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, wybroczyny, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty,  reakcja podobna do choroby posurowiczej, reakcje psychotyczne mogące prowadzić do myśli lub prób samobójczych, zaburzenia chodu, zaburzenia węchu, nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, zniekształcone widzenie kolorów, zapalenie naczyń, osłabienie mięśni, zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna (najczęściej ścięgna Achillesa), nasilenie objawów miastenii, zapalenie trzustki, martwica wątroby (bardzo rzadko przechodząca w niewydolność wątroby).

Z nieznaną częstością po zastosowaniu roztworu do infuzji odnotowano: śpiączkę hipoglikemiczną, zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), manie, hipomanie, ostrą uogólnioną osutkę krostkowa (AGEP), DRESS, neuropatię obwodowa, arytmię komorowa i zaburzenia typu torsade de pointes (zazwyczaj występowały u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, wydłużenie znormalizowanego czasu protrombinowego (u pacjentów przyjmujących antagonisty witaminy K). 

Zaobserwowano, że skutki uboczne roztworu do wstrzykiwań Cipronex częściej pojawiają się u pacjentów otrzymujących leczenie dożylne lub najpierw dożylne, a następnie doustne. Wówczas często pojawiały się wymioty, wysypka oraz przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz. Niezbyt często występowały: trombocytopenia, trombocytemia, omamy, splątanie i dezorientacja,  parestezja i dyzestezja, napady padaczkowe, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, utrata słuchu, niedociśnienie, tachykardia, rozszerzenie naczyń, przejściowe zaburzenie czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, niewydolność nerek, obrzęk. Rzadko natomiast: zahamowanie czynności szpiku kostnego, pancytopenia, wstrząs anafilaktyczny, reakcje psychotyczne, migrena, zaburzenia czynności nerwu węchowego, upośledzenie słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, martwica wątroby, wybroczyny, zerwanie ścięgna.

Ponadto u dzieci przyjmujących lek artropatia występowała często.

Działania niepożądane dotyczące kropli do oczu

Preparat często powodował: uczucie dyskomfortu w oku, powstawanie złogów w rogówce, przekrwienie oka, zaburzenia smaku.

Niezbyt często przy stosowaniu kropel występowały: uszkodzenie rogówki, punkcikowe zapalenie rogówki, nacieki na rogówce, światłowstręt, pogorszenie ostrości widzenia, niewyraźne widzenie, ból oka, suchość oka, świąd oka, obrzęk oka, zwiększone łzawienie, wydzielina z oka, obrzęk powiek, strupy na brzegach powiek, łuszczenie się skóry na powiekach, rumień powiek, obrzęk spojówek, bóle głowy, nudności.

Rzadko pacjenci skarżyli się na: objawy toksycznego działania na oko, zapalenie rogówki, zapalenie spojówek, podrażnienie oka, zapalenie oka, zaburzenia nabłonka rogówki, podwójne widzenie, niedoczulicę oka, astenopię, jęczmień,  ból ucha, zwiększenie ilości wydzieliny z zatok przynosowych, nieżyt nosa, nadwrażliwość, zawroty głowy, biegunkę, ból w podbrzuszu, zapalenie skóry.

Z nieustaloną częstością pojawiały się zaburzenia ścięgien.

Poza powyższymi dolegliwościami u pacjentów z owrzodzeniem rogówki, którzy często stosowali krople do oczu z cyprofloksacyną odnotowano występowanie białego osadu w oku, który nie stanowił zagrożenia oraz ustępował samoistnie od razu lub do 13 dni od pierwszego dnia terapii.

Ponadto fluorochinolony do stosowania miejscowego bardzo rzadko mogą powodować: toksyczno-rozpływną martwicę naskórka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, uogólnioną wysypkę oraz pokrzywkę.

Interakcje z alkoholem

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas kuracji lekiem. Zdarza się, że pod wpływem alkoholu działanie leków nasila się, bądź wręcz przeciwnie, znacznie osłabia. Obie sytuacje mogą być bardzo niekorzystne dla zdrowia i życia pacjenta.

Cipronex w ciąży i okresie laktacji

Mimo, że nie stwierdzono jednoznacznie, że podawanie ciężarnej kobiecie cyprofloksacyny może negatywnie wpływać na rozwijający się płód, to nie zaleca się przyjmowania preparatu Cipronex podczas ciąży. Nie można wykluczyć, że lek wpłynie niekorzystnie powodując uszkodzenie chrząstki stawowej u płodu.

Cyprofloksacyna przenika do mleka kobiecego. W związku z tym, że może wywołać uszkodzenie chrząstki stawowej u dziecka, należy bezwzględnie unikać stosowania preparatu podczas karmienia piersią.

Środki ostrożności

Przyjmowanie leku jest zabronione, jeżeli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły ciężkie skutki uboczne po zastosowaniu chinolonu lub fluorochinolonu. Jeśli takie działania niepożądane pojawią się po zażyciu Cipronex, należy niezwłocznie poinformować lekarza.

Niektóre choroby, mimo, że nie stanowią kategorycznego przeciwwskazania do stosowania leku, mogą wymagać dodatkowej ostrożności w trakcie leczenia. Należy koniecznie skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii Cipronex, jeśli u pacjenta występują poniższe schorzenia, dolegliwości lub czynniki ryzyka:

  • podeszły wiek;
  • płeć żeńska;
  • cukrzyca – przyjmowanie cyprofloksacyny może powodować zaburzenia poziomu glukozy we krwi, hiperglikemię, hipoglikemię, a nawet doprowadzić do śpiączki cukrzycowej. Zaburzenia te obserwowano zwłaszcza tych osób, które stosowały doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę;
  • nieprawidłowe funkcjonowanie nerek, zarówno obecnie jak i w przeszłości – konieczne może być dostosowanie dawki preparatu;
  • poszerzenie dużego naczynia krwionośnego, jak tętniak aorty lub tętniak dużej tętnicy obwodowej;
  • rozwarstwienie aorty przebyte w przeszłości;
  • przypadki tętniaka lub rozwarstwienia aorty w rodzinie pacjenta, a także inne stany lub czynniki ryzyka jak niektóre choroby tkanki łącznej (zespół Marfana, naczyniowa postać zespołu Ehlersa-Danlosa) albo choroby naczyń krwionośnych (nadciśnienie tętnicze, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, zapalenie tętnic Takayasu, choroba Behceta, potwierdzona miażdżyca tętnic);
  • padaczka lub jakiekolwiek inne zaburzenia neurologiczne;
  • miastenia;
  • dolegliwości ścięgien po zastosowaniu antybiotyków tego samego rodzaju w przeszłości;
  • wydłużenie odstępu QT lub jego występowanie w rodzinie pacjenta;
  • bradykardia;
  • niewydolność serca;
  • arytmia serca w przeszłości;
  • przebyty zawał mięśnia sercowego;
  • zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, szczególnie zbyt niskie stężenie potasu oraz magnezu we krwi;
  • przyjmowanie innych preparatów, które mogą wywołać zmiany w zapisie EKG.

Jednym ze składników leku jest sód. Cipronex roztwór do wstrzykiwań zawiera odpowiednio:

  • 177 mg sodu w opakowaniu 50 ml (8,9% maksymalnej zalecanej dawki dobowej u osób dorosłych);
  • 354 mg sodu w opakowaniu 100 ml (17,7% maksymalnej zalecanej dawki dobowej u osób dorosłych);
  • 708 mg sodu w opakowaniu 200 ml (35,4% maksymalnej zalecanej dawki dobowej u osób dorosłych).

Pacjentom, którzy codziennie przez czas powyżej miesiąca przyjmują dawkę roztworu Cipronex wynoszącą 110 ml na dobę lub więcej, zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą. Dotyczy to zwłaszcza osób kontrolujących ilość sodu w diecie.

Cipronex tabletki zawierają poniżej 23 mg sodu (1 mmol) na każdą tabletkę, dlatego lek w tej postaci jest uważany za „wolny od sodu”.

Dystrybutor na terenie Polski: Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

×
Zarezerwuj i odbierz
Wybierz opakowanie
  • #