Medicover
Kał składa się z niestrawionych resztek pokarmowe, wody oraz bakterii obecnych w przewodzie pokarmowym. Jego konsystencja, kolor, a także częstość wypróżnień świadczyć mogą o stanie zdrowia pacjenta, zwłaszcza dolegliwościach układu pokarmowego. W jakich sytuacjach konieczne jest wykonanie badania na obecność drobnoustrojów?
Spis treści:
Co wykrywa posiew kału?
Wykonanie badania kału zwykle zlecane jest pacjentom z podejrzeniem bakteryjnego zakażenia przewodu pokarmowego, objawiającego się biegunką czy wymiotami. Bakterie chorobotwórcze, które najczęściej odpowiadają za infekcje pokarmowe to m.in.: Campylobacter jejuni, Clostridium difficile, Salmonella, Shigella, Escherichia coli i Yersinia enterocolitica. Możliwe jest również wykrywanie innych patogenów, uwzględniając sytuację kliniczną oraz epidemiologiczną np. zakażenie Listeria monocytogenes u pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą nowotworową. Posiew ogólny kału służy również do oceny badanego materiału pod kątem identyfikacji grzybów drożdżopochodnych.
Właściwe rozpoznanie przyczyny zakażenia umożliwia szybkie i skuteczne wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Kiedy zrobić badanie mikrobiologiczne kału?
Decyzję o konieczności wykonania badania podejmuje lekarz. Szczególne znaczenie odgrywa w diagnostyce infekcji przewodu pokarmowego u osób z objawami zakażenia, takimi jak: zaburzenia wypróżnienia, wodnista biegunka, domieszka krwi, śluzu lub ropy w kale, wzdęcia, wymioty, nudności, utrata apetytu, skurczowe bóle brzucha czy gorączka. Ponadto, badanie to zalecane jest m.in. pracownikom służby zdrowia, gastronomii, czy osobom, u których istnieje podejrzenie spożycia skażonej wody lub żywności z niepewnego źródła.
Posiew kału: jak przygotować próbkę?
Aby badanie diagnostyczne dało rzetelny wynik, próbka kału musi zostać pobrana we właściwy sposób.
Do przygotowania próbki niezbędny jest specjalny, sterylny pojemnik, który kupić można w każdej aptece. Jest on wyposażony w “łopatkę”, przymocowaną do zakrętki, aby łatwiej było pobrać materiał. Kał oddać należy do czystego i suchego naczynia, wcześniej dokładnie opróżniając pęcherz moczowy. Przy użyciu łopatki należy pobrać niewielką ilość stolca (mniej więcej wielkości orzecha laskowego) i umieścić go w pojemniku, pamiętając, aby materiał pochodził z kilku miejsc. Jeżeli w oddanym kale widać wyraźnie obecny śluz lub krew - koniecznie trzeba zadbać, aby pobrać próbkę również z tych fragmentów.
W zależności od celu badania mogą być konieczne trzy próbki.
W celu uzyskania informacji dotyczących liczby pobrań, przechowywania oraz dostarczenia świeżej próbki kału do laboratorium, należy skontaktować się z punktem pobrań, w którym będzie wykonywane badanie.
W przypadku podejrzenia zakażenia przewodu pokarmowego, zaleca się, aby materiał do badania pobrać możliwie najszybciej, przed przyjęciem leków przeciwbakteryjnych.
Oddając materiał do laboratorium, opisz próbkę imieniem, nazwiskiem, datą i godziną pobrania.
Wynik posiewu ogólnego kału
Dodatni wynik wymazu z kału wskazuje na obecność droboustrojów, które przyczyniają się do dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Lekarz na podstawie interpretacji wyników wdraża właściwe leczenie.
Jeśli wynik badania kału jest ujemny, oznacza to, że nie wychodowano chorobotwórczych drobnoutrojów. Analiza przebiega w sposób umożliwiający wyhogowanie patogenów, które są szkodliwe dla człowieka. Te fizjologiczne, bytujące naturalnie w jelicie, nie wpływają na wynik badania.
Powiązane tematy: